Σε πολιτικό θρίλερ για γερά νεύρα εξελίσσεται η απόφαση του Χρ. Ζαχόπουλου να θέσει τέρμα στη ζωή του ένα μόλις εικοσιτετράωρο μετά την παραίτησή του από τη θέση του Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού. Υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη παρακολουθούν με εμφανή αγωνία το όργιο φημών και πληροφοριών που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από το μεσημέρι της Πέμπτης – οπότε έγινε η βουτιά στο κενό. Φήμες οι οποίες περιλαμβάνουν τα πάντα: από ιστορίες καθαρά προσωπικού χαρακτήρα, στις οποίες εμπλέκονται μία ή περισσότερες γυναίκες – μέχρι υπονοούμενα και μισόλογα περί οικονομικών υποθέσεων, μικρών, μεγαλύτερων ή και τεράστιων. Το παζλ γίνεται ακόμη πιο δύσκολο στη συναρμολόγησή του, λόγω του γεγονότος ότι στην πραγματικότητα παραμένουν στο σκοτάδι πολλές πτυχές της υπόθεσης αυτής, όπως π.χ. ποιος ακριβώς, πότε και για ποιον λόγο, τελικά, ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του κ. Ζαχόπουλου από το πόστο το οποίο κατείχε.
Απαντες στη Ν.Δ. συνομολογούν ότι αδυνατούν να προβλέψουν πού ακριβώς μπορεί να φτάσει αυτή η υπόθεση και ποιο ακριβώς θα είναι το κόστος για την κυβέρνηση, το κόμμα τους, διότι δεν έχουν φωτιστεί ακόμη τα πραγματικά δεδομένα. Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους, όμως, όλοι συμφωνούν σε δύο τινά: ότι είναι δύσκολο -έως αδύνατον- να πιστέψει κανείς ότι εν έτει 2007 οδηγείται κάποιος στο απονενοημένο βήμα της απόπειρας αυτοκτονίας για λόγους που σχετίζονται με την προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Εκτός κι αν είναι φορτισμένος ψυχικά. Παρότι εκ των υστέρων καταγράφονται και στελέχη της Ν.Δ. που καταμαρτυρούν ότι το τελευταίο διάστημα είχαν διακρίνει μια διαφοροποίηση στη στάση και συμπεριφορά του κ. Ζαχόπουλου, οι περισσότεροι αναζητούν την απάντηση στο πιεστικό «γιατί» σε άλλη κατεύθυνση, και συγκεκριμένα σε εκείνη που σχετίζεται με οικονομικές ατασθαλίες ή αδιαφανή διαχείριση του δημοσίου χρήματος.
Προσωπική ιστορία
«Πρόκειται για έναν άνθρωπο με εξαιρετικά ιδιόρρυθμη ιδιοσυγκρασία. Εάν για οποιοδήποτε λόγο αισθανόταν απειλημένος από αποκαλύψεις που θα κατέστρεφαν τη δημόσια εικόνα του, μπορώ να κατανοήσω τη φόρτισή του», έλεγε την Πέμπτη το βράδυ στη Βουλή υπουργός της κυβέρνησης. Ανάλογες προσεγγίσεις έκαναν και άλλοι βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι θεωρούν πιθανότερο η ιστορία αυτή να αποτελεί ένα πολύ μπλεγμένο κουβάρι, με παρασκήνιο, στο οποίο η προσωπική διάσταση εμπλέκεται άμεσα με την οικονομική.
Μετά το πρώτο σοκ, η κυβέρνηση εστίασε αποκλειστικά στην ανθρώπινη διάσταση της υπόθεσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όταν η έρευνα απαντήσει στα ερωτήματα που εγείρονται, θα αποκαλυφθεί ότι επρόκειτο για μια αμιγώς προσωπική ιστορία. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν δύο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, στο Μέγαρο Μαξίμου είχαν περιέλθει πληροφορίες για συμπεριφορές, οι οποίες θα μπορούσαν να εκθέσουν την κυβέρνηση και για τον λόγο αυτό όχι μόνο ζητήθηκε με άνωθεν εντολή η άμεση απομάκρυνσή του, αλλά στην πραγματικότητα οι δίαυλοι επικοινωνίας των δύο πλευρών είχαν κλείσει εδώ και αρκετό καιρό. Κατ’ αυτήν την εκδοχή, στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ένας πρώτος έλεγχος, από τον οποίον δεν προέκυψαν στοιχεία που να τον εμπλέκουν άμεσα με οικονομικές σκιές.
Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, την παραίτηση ζήτησε ο ίδιος αισθανόμενος, για λόγους που μόνον εκείνος ήξερε, ιδιαίτερα πιεσμένος. Κατ’ αυτήν την εκδοχή, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ερευνήσει όλες τις φήμες που ακούγονται, αλλά δεν το έχει πράξει ακόμη από λογους ανθρώπινης διακριτικότητας έναντι ενός ανθρώπου που δίνει σκληρή μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.
Και στις δύο εκδοχές το καταρχήν συμπέρασμα το οποίο διακινείται, είναι ότι ο κ. Ζαχόπουλος δεν έχει άμεση εμπλοκή με υποθέσεις οικονομικού χαρακτήρα, αλλά διά… της τεθλασμένης. Μέσω, δηλαδή, της γυναίκας ή των γυναικών που φέρονται επίσης να εμπλέκονται στην ιστορία.
Μακριά πλοκάμια…
Αυτή, βεβαίως είναι η αισιόδοξη εκδοχή, την οποία έχει κάθε λόγο να εύχεται η κυβέρνηση, αλλά λίγοι δείχνουν να πιστεύουν στη Ν.Δ. Οι περισσότεροι θεωρούν πιο πιθανό η ιστορία να έχει μεγαλύτερα πλοκάμια. Κατ’ αυτούς, το ερώτημα είναι πόσα πλοκάμια και πόσο μακριά. «Μόνο αν και όταν απαντηθεί αυτό το ερώτημα, θα μπορούμε να προβλέψουμε με σχετική ασφάλεια το μέγεθος των συνεπειών που θα έχει για την κυβέρνηση η υπόθεση αυτή», λέει στην «Κ» έμπειρος υπουργός. Και αυτός, όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί του, όμως, συνομολογούν σχεδόν αβίαστα ότι το τελευταίο που χρειαζόταν σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία η κυβέρνηση ήταν μια υπόθεση με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. «Σε μια στιγμή που προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε την ανοχή, έστω, της κοινωνίας για να περάσουμε μέτρα που μόνο δημοφιλή δεν είναι, η αποκάλυψη τέτοιου είδους υποθέσεων είναι καταστροφική», σημειώνουν οι βουλευτές και εκτιμούν ότι ακόμη κι αν τελικώς τα όρια αυτής της υπόθεσης αποδειχθούν στενότερα από όσο σήμερα φαντάζουν, το όλο κλίμα που έχει δημιουργηθεί δυσχεραίνει σημαντικά τους κυβερνητικούς χειρισμούς.
Ο πρωθυπουργός
Στις συζητήσεις που γίνονται σε κλειστό κύκλο, ορισμένοι βουλευτές δεν κρύβουν την αγωνία τους και για το ενδεχόμενο η υπόθεση αυτή να πλήξει και το προσωπικό κύρος του πρωθυπουργού, το οποίο, παρά τα αυξημένα προβλήματα της κυβέρνησης, παραμένει σχετικώς αλώβητο. Μάλιστα, μνημονεύουν με νόημα χειρισμούς του παρελθόντος, με τους οποίους τοποθετήθηκε πολύ ψηλά ο πήχυς των προσδοκιών για το επίπεδο των συνεργατών των πολιτικών προσώπων, ενθυμούμενοι ταυτόχρονα το γεγονός ότι ο κ. Ζαχόπουλος υπήρξε προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού.
Αλλοι συνάδελφοί τους, αντιμετωπίζουν το ζήτημα από διαφορετική οπτική. «Αν η παραίτηση τού ζητήθηκε ακριβώς γιατί δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, τότε οι αμυχές στο πρωθυπουργικό προφίλ θα είναι μικρές και επιφανειακές», υπογραμμίζουν κάποιοι βουλευτές, οι οποίοι, πάντως, αποτελούν μάλλον μειοψηφία στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Οι περισσότεροι, απλώς εύχονται να εξέλθει η κυβέρνηση από την περιπέτεια αυτή με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αλλωστε, κατά βάθος όλοι γνωρίζουν ότι το μέγεθος των συνεπειών θα είναι ευθέως ανάλογο με το εύρος των αποκαλύψεων…
Με πτυχία και κομματική δράση
Ο Χρήστος Ζαχόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Αποφοίτησε από το τμήμα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Βυζαντινή Ιστορία (από το Ιστορικό – Αρχαιολογικό τμήμα του Αριστοτελείου). Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είναι μέλος της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας και της Εταιρείας Βυζαντινών Ερευνών ενώ υπήρξε και επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών. Ανέπτυξε από νωρίς κομματική δράση στα όργανα της Νέας Δημοκρατίας (γραμματέας της Ειδικής Κομματικής Οργάνωσης Καθηγητών της Ν.Δ, αναπληρωτής γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν.Δ, διευθυντής του Τομέα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, κ.ο.κ). Από το 1997 είναι σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ Κ. Καραμανλή. Είναι, ακόμη, ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος του φιλανθρωπικού σωματείου «Ανέμη», με πρόεδρο την κυρία Νατάσα Καραμανλή.
Το βιογραφικό του σημείωμα αναφέρει επίσης ότι μιλάει αγγλικά και έχει πτυχίο σερβοκροατικής γλώσσας από το Ιδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Ο πολιτισμός των Γηπέδων».