Να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις

Να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το πρόβλημα με τις αμοιβές των προμηθευτών στο σύστημα υγείας, αποτελεί ένα μόνο σύμπτωμα μιας γενικότερης υπολειτουργίας του ΕΣΥ. Τα ουσιαστικά προβλήματα είναι πολύ σοβαρότερα και δεν έχουν αντιμετωπιστεί με τη δέουσα προσοχή την τελευταία πενταετία.

Ο ρόλος της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ξεπερασμένες αντιλήψεις και έχει γραφειοκρατικό χαρακτήρα. Δεν προκαλούν επομένως εντύπωση τόσο η πολύ χαμηλή θέση της χώρας μας μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο ζήτημα των εμβολιασμών, όσο και η απουσία συστηματικής υγειονομικής πολιτικής για την καταπολέμηση του καπνίσματος. Η σχετική νομοθετική ρύθμιση για την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, θα υλοποιηθεί, με σημαντική καθυστέρηση, το 2010. Δεν υπάρχουν επίσης εθνικά οργανωμένα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου (screening). Το σύστημα δεν διαθέτει ιατρικά αρχεία ή δίκτυο ιατρικής πληροφόρησης, το οποίο να ενημερώνει για την κατανομή των υγειονομικών πόρων και για τα τελικά αποτελέσματα της ιατρικής φροντίδας.

Επίσης, δεν υπάρχει μηχανισμός αγοράς και ελέγχου της ποιότητας και της καταλληλότητας, πόσω μάλλον της οικονομικής αποδοτικότητας, των υπηρεσιών υγείας. Με άλλα λόγια, το σύστημα είναι ανοιχτό ως προς τη χρηματοδότησή του, με συνέπεια το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν αναδρομικά οποιαδήποτε ιατρική πράξη.

Οι πολλαπλές πηγές χρηματοδότησης (ασφαλιστικά ταμεία, υπουργεία) και η έλλειψη συντονισμού και κοινής πολιτικής μεταξύ των υπουργείων Οικονομίας, Υγείας, Απασχόλησης και Ανάπτυξης, έχουν ως αποτέλεσμα αδικαιολόγητα υψηλό διοικητικό κόστος και αδυναμία διαμόρφωσης αποτελεσματικών πολιτικών. Οσον αφορά το προσωπικό του ΕΣΥ, το σύστημα βασίζεται στη νοοτροπία των παθητικών κινήτρων (συμμόρφωση σε κανονισμούς) και όχι σε ενεργητικά κίνητρα που συνδέουν τη διοικητική και επιστημονική ανέλιξη και την αμοιβή του προσωπικού με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια προσφοράς ποιοτικών υπηρεσιών.

Εν κατακλείδι, βλέπουμε ότι κυβερνήσεις διαφορετικών κομματικών προελεύσεων έχουν κατά καιρούς προτείνει μεταρρυθμίσεις -ιδιαίτερα την ενοποίηση ή τον συντονισμό ασφαλιστικών Ταμείων, την αποκέντρωση των υπηρεσιών και την εισαγωγή του θεσμού του οικογενειακού γιατρού. Καμία κυβέρνηση όμως δεν έχει μέχρι στιγμής επιδείξει, την αποφασιστικότητα που απαιτείται για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων αυτών.

* Ο κ. Ηλίας Μόσιαλος είναι καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics και Διευθυντής στο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τη μελέτη των συστημάτων υγείας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή