Εναν χρόνο πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ άγγιζε το 18% στις δημοσκοπήσεις σε χρονική συγκυρία που συνδεόταν με την κρίση ηγεσίας και τη γενικότερη εσωτερική αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ. Τότε, και σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές των μετρήσεων, η θεαματική άνοδος των ποσοστών ερμηνεύθηκε αφενός σαν έκφραση δυσαρέσκειας μεγάλου τμήματος ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ως ευθεία αμφισβήτηση του δικομματισμού. Εναν χρόνο μετά η ξέφρενη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ανακόπηκε, τα ποσοστά επανήλθαν στα συνήθη, και όλες οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δίνουν από 6% έως 10%.
Στην Κουμουνδούρου, πάντως, είναι αισιόδοξοι καθώς εκτιμάται:
1) Οτι η δημοσκοπική άνοδος παρά τα σημερινά μειωμένα μεγέθη είναι σημαντική και παράλληλα παγιώνεται η αύξηση επιρροής που εμφανίζεται στις ηλικίες 18-34 ετών.
2) Οτι ολοκληρώνεται σύντομα η κορύφωση της περιόδου συντηρικοποίησης σε κοινωνικό επίπεδο μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης που συνέβαλλε στη μείωση των ποσοστών και
3) Είναι πιθανή εκλογική αξιοποίηση ποσοστού που προκύπτει από τη μείωση της κομματικής συσπείρωσης (από 70% σε 56%), το οποίο έχει μετακινηθεί στο πεδίο της αδιευκρίνιστης ψήφου.
Επίσης, και σε αντιδιαστολή με πολιτικούς αναλυτές που δεν αποκλείουν σύντομα προσφυγή στις κάλπες, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν να απομακρύνεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο πριν ή ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές που θα επέδραμε σε βάρος των ποσοστών της Αριστεράς, λόγω της πόλωσης.
«Είναι φανερό ότι η κρίση λειτουργεί ενισχυτικά υπέρ της συντηρητικής αναδίπλωσης που ως εξέλιξη βρίσκει πολιτική έκφραση στην αποκατάσταση του δικομματικού συστήματος και στο εγχείρημα της συνολικής αναστήλωσής του», σημειώνει ο κ. Νίκος Βούτσης μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, προσθέτοντας ότι είναι ορατό το ενδεχόμενο ενός μελλοντικού «μεγάλου συνασπισμού» εάν καταδειχθεί αδυναμία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να διαχειριστούν την κρίση με οριακή αυτόνομη διακυβέρνηση.
Συγκλίσεις και συνεργασίες
Ωστόσο, οι προσεγγίσεις σχετικά με τα πραγματικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ μετά το δημοσκοπικό «σλάλομ» διαφοροποιούνται στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου, καθώς η εκτίμηση που επικρατεί στην Ανανεωτική Πτέρυγα είναι ότι το κόμμα δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την «εκτίναξη» του περασμένου Φεβρουαρίου. «Αρνηθήκαμε κάθε σκέψη προγραμματικών και πολιτικών συγκλίσεων με τον ευρύτερο σοσιαλιστικό χώρο, αρνηθήκαμε κάθε σκέψη για τη διαμόρφωση προϋποθέσεων για μια νέα πλειοψηφία κοινωνική και πολιτική στη χώρα. Φανήκαμε αδικαιολόγητα αλαζονικοί και παράλογα αδιάφοροι για τη μορφή και το περιεχόμενο διακυβέρνησης της χώρας. Κλειστήκαμε στο «ασφαλές» περιχαρακωμένο καταφύγιο της αριστεροσύνης μας και βεβαίως η κοινωνία μας παίρνει τώρα πίσω τον ρυθμιστικό ρόλο που μας είχε δώσει», εξηγεί ο κ. Σπύρος Λυκούδης, μέλος του Π.Γ. του ΣΥΝ που πρόσκειται στους Ανανεωτικούς.
Απέναντι σε αυτές τις εσωκομματικές αιτιάσεις η πλειοψηφούσα τάση επαναλαμβάνει διαρκώς την άρνηση σε κάθε σκέψη συνεργασίας με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση ενός «αντιδεξιού μετώπου» με το σκεπτικό ότι δεν υποκρύπτει μόνον πολιτική ιδιοτέλεια από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αποδοχή του πυρήνα προγραμματικών επιλογών με σαφή νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα, αλλά θα σημάνει ταυτόχρονα παταγώδη επιλογή για την εκλογική δύναμη του κόμματος.