Το μεσημέρι της 17ης Ιουλίου του 2002 τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο στον αστυνομικό σταθμό Λειψών συνάντησαν δύο αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας: ο Φώτης Παπαγεωργίου και ο Γιάννης Φραγκίσκος. Είχαν μεταβεί στο νησί με ελικόπτερο της Πυροσβεστικής (και όχι της ΕΛ.ΑΣ.) προκειμένου να μην κινήσουν υποψίες ρισκάρoντας μια πιθανή δυσάρεστη εξέλιξη στη διαδικασία σύλληψης του ηγετικού στελέχους της «17 Νοέμβρη».
Ο Γιωτόπουλος
«Γεια σου Λάμπρο» ήταν τα πρώτα λόγια του Παπαγεωργίου προς τον Γιωτόπουλο, που βρισκόταν δεμένος στο καλοριφέρ του τμήματος. «Λάμπρο, τι όνομα είναι αυτό;» απάντησε. «Ε, τότε γεια σου Αλέκο» συνέχισε ο Παπαγεωργίου. «Είσαι νενέκος!», του είπε περιφρονητικά ο Γιωτόπουλος. «Με ξέρεις; Είμαι Ελληνας αξιωματικός πατριώτης», απάντησε ο αστυνομικός. «Αν δεν είστε εσείς είναι οι ανώτεροί σας, σε λίγες ώρες θα είμαι στο Γκουαντάναμο», συνέχισε ο «Λάμπρος» της 17Ν. «Πας στοίχημα ότι θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου στις ελληνικές φυλακές;», απάντησε ο Παπαγεωργίου.
Ο διάλογος αυτός, μαζί με φωτογραφίες των πρωταγωνιστών και την απαραίτητη εικαστική επεξεργασία, «κοσμούσε» το γραφείο του έως πρότινος υποδιοικητή της Αντιτρομοκρατικής στον 12ο όροφο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής. Από το πρωί της περασμένης Τρίτης, οπότε υπέβαλε παραίτηση, ο κ. Φώτης Παπαγεωργίου αποτελεί παρελθόν για την Αντιτρομοκρατική, έπειτα από 27 χρόνια υπηρεσίας.
Η φυγή του θεωρείται καίριο πλήγμα στις έρευνες για την επονομαζόμενη «νέα γενιά τρομοκρατών». Θεωρούνταν αξιωματικός με μεγάλη εμπειρία σε θέματα εσωτερικής αλλά και διεθνούς τρομοκρατίας (τα τελευταία χρόνια επικεφαλής του συγκεκριμένου τμήματος) και ήταν, μαζί με τον κ. Φραγκίσκο, από τους τελευταίους της ομάδας των αξιωματικών που συμμετείχαν στην εξάρθρωση της 17Ν και του ΕΛΑ. Την επομένη της παραίτησης τον κ. Παπαγεωργίου τον κάλεσε στο γραφείο του ο αρχηγός κ. Βασίλης Τσιατούρας προσπαθώντας να τον μεταπείσει. «Σας ζήτησα να συνεργάζεστε για να ‘χουμε αποτελέσματα, τι συνέβη;» φέρεται να ρώτησε τον Παπαγεωργίου ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. «Πιστεύεις ότι πράγματι είμαι υποδιοικητής της υπηρεσίας;», φέρεται να απάντησε εκείνος.
Δυσαρεστημένος
Ο κ. Παπαγεωργίου ήταν εξαιρετικά δυσαρεστημένος, καθώς δεν ενημερωνόταν από τους υπόλοιπους υψηλόβαθμους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής αναφορικά με τις έρευνες για την εξάρθρωση του «Επαναστατικού Αγώνα» και της «Σέχτας Επαναστατών». Στην επιστολή του κάνει λόγο για προσπάθεια παραγκωνισμού και συστηματικής απαξίωσης της προσφοράς του, η οποία σχετίζεται κατά τον ίδιο με την πολιτική του τοποθέτηση και τις μεθοδεύσεις αξιωματικών εντός της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας.
Παραμονές των κρίσεων, τον κ. Παπαγεωργίου είχε καλέσει στο γραφείο του ο αναπληρωτής υπουργός κ. Χρ. Μαρκογιαννάκης, προκειμένου αφενός να του εκφράσει την εκτίμηση που τρέφει στο πρόσωπό του και αφετέρου να τον συμβουλευτεί για τις αλλαγές που απαιτούνται προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της υπηρεσίας. «Αν κάνω αυτά που προτείνεις, σε έξι μήνες θα έχουμε αποτέλεσμα;», φέρεται να τον ρώτησε κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στον 8ο όροφο της Κατεχάκη. Παρότι τελικά ο κ. Μαρκογιαννάκης τον αναβάθμισε προάγοντάς τον σε υποδιοικητή, τα προβλήματα στο εσωτερικό της υπηρεσίας παρέμειναν.
Σε ημερολόγιο που τηρούσε ο Χρήστος Τσιγαρίδας, καταδικασμένος για συμμετοχή στον ΕΛΑ για την γνωριμία του με τον κ. Παπαγεωργίου, έγραφε: «Μπήκε στο γραφείο, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. «Με λένε Φώτη» μου συστήθηκε, ήταν νέος, έξυπνος και μορφωμένος, από δημοκρατική φαμίλια. Μου μιλούσε για δύο ώρες, χωρίς να ζητάει να μάθει κάτι. Δεν χρειαζόταν επιβεβαίωση, με μέλωσε. «Εάν έρθει ο Καραμανλής θα σε κάνει αρχηγό;» τον ρώτησα. «Ναι της τροχαίας», μου απάντησε εκείνος».