Ενα χειμωνιάτικο βράδυ, στα τέλη Ιανουαρίου του 2004, ομάδα δημοσιογράφων περιμένει στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λάρισας, έξω από το αεροπλάνο που θα τη μεταφέρει πίσω στην Αθήνα. Αναμμένες είναι και οι μηχανές ενός αεροπλάνου παραδίπλα. Εκείνο που μετέφερε τον τότε πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη. Τα αεροπλάνα δεν απογειώνονταν διότι ανέμεναν την απόφαση του κ. Σημίτη για τον Χρ. Πάχτα, τότε υφυπουργό Οικονομικών, υπεύθυνο για την περίφημη τροπολογία του Πόρτο Καρράς. Ο κ. Τηλ. Χυτήρης, στο πλευρό του κ. Σημίτη τότε, γνωστοποιεί στους δημοσιογράφους ότι τη σχετική ανακοίνωση έχει ήδη εκδώσει το υπουργείο Εξωτερικών, επικεφαλής του οποίου ήταν ο κ. Γ. Παπανδρέου. Είκοσι ημέρες νωρίτερα, ανήμερα τα Φώτα, ο κ. Παπανδρέου είχε παραλάβει από τον κ. Σημίτη το δαχτυλίδι της εξουσίας, αν και οι συζητήσεις για τη διαδοχή είχαν ξεκινήσει ήδη από το καλοκαίρι του 2003. Ηταν η σχετικά ανέφελη εποχή της διαρχίας. Οι εξελίξεις, οι οποίες οδήγησαν χθες τον μακροβιότερο πρωθυπουργό της Ελλάδας εκτός Κοινοβουλίου, έκλεισαν ένα ιδιαίτερα ταραχώδες κεφάλαιο στις σχέσεις των δύο ανδρών.
Η πρώτη ενόχληση
Οι λεγόμενοι «προεδρικοί» από την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών του 2004, οι οποίες οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, έλεγαν ότι αν η διαδοχή είχε δρομολογηθεί νωρίτερα, η διαφορά θα ήταν μικρότερη. Η πρώτη σοβαρή ενόχληση του κ. Παπανδρέου για τον κ. Σημίτη σημειώθηκε τον Νοέμβριο του 2005, όταν ο πρώην πρωθυπουργός εξέδωσε βιβλίο απολογιστικό της πρωθυπουργικής θητείας του. Το περιβάλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ άφησε εξ αρχής να διαρρεύσει η ενόχληση του κ. Παπανδρέου, καθώς θεωρούσε ότι δεν είχε περιγραφεί επαρκώς η ευθύνη του κ. Σημίτη στην ήττα του 2004. Αρχισε τότε να φαίνεται μια τάση σαφούς αποστασιοποίησης του κ. Παπανδρέου απ’ ό,τι θύμιζε τον κ. Σημίτη και τα χρόνια του στην εξουσία. Στο χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές του 2007 -τις οποίες ο κ. Σημίτης είχε προβλέψει από το 2005, ο πρώην πρωθυπουργός παρενέβαινε συχνά μέσω του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ), αφήνοντας συχνά αιχμές για κεντρικές πολιτικές επιλογές του κ. Παπανδρέου. Την επόμενη ημέρα των χαμένων για το ΠΑΣΟΚ εκλογών του 2007, όταν ο κ. Ευ. Βενιζέλος αμφισβήτησε τον κ. Παπανδρέου, ο κ. Σημίτης επέλεξε αρχικά την ουδετερότητα, στη συνέχεια όμως εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία χαρακτήριζε την εκλογική ήττα ως οδυνηρή. Ο κ. Σημίτης διαφώνησε τότε ανοιχτά και με την πρωτοβουλία του κ. Παπανδρέου να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Η κίνηση αυτή οδήγησε σχεδόν όλους τους εκσυγχρονιστές στις τάξεις του κ. Βενιζέλου. Ο κ. Παπανδρέου, μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του τον Νοέμβριο του 2007, δεν ξέχασε ότι ο κ. Σημίτης ουσιαστικά αρνήθηκε να τον στηρίξει. Η οριστική ρήξη δεν άργησε. Στις 12 Ιουνίου 2008, ο κ. Σημίτης αμφισβήτησε τη χρησιμότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την επικύρωση της Νέας Ευρωπαϊκής Συνθήκης, την οποία πρότεινε ο κ. Παπανδρέου. Αποτέλεσμα ήταν η διαγραφή του από την Κ.Ο. Μεσολάβησαν εννέα μήνες προσπαθειών από στελέχη για επαναπροσέγγιση των δύο ανδρών, ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών του περασμένου Ιουνίου. Σε συνάντησή τους τον περασμένο Μάρτιο, θεωρήθηκε ότι το θέμα έχει λήξει, ωστόσο οι σχέσεις μεταξύ Παπανδρέου και Σημίτη δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ πλήρως. Αυτό φάνηκε, μεταξύ άλλων, και στη δημόσια αμφισβήτηση του κ. Σημίτη, τον περασμένο Μάιο, για την καταλληλότητα όχι μόνο της Ν.Δ., αλλά και του κόμματός του να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την οικονομική κρίση.