Blitzkrieg κατά της διαφθοράς, ή φούσκα και μάλιστα μεγάλων διαστάσεων, χειρότερη από αυτή που έσκασε στο ΧΑΑ το 1999-2000; Τρεις ταυτόχρονες προτάσεις για σύσταση ισάριθμων εξεταστικών επιτροπών -Χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, Siemens- και μία τέταρτη -Βατοπέδι- που βγήκε στην πορεία σαν προσφορά σούπερ μάρκετ («στα τρία βαζάκια μαγιονέζα κι άλλο ένα δώρο») από μια κυβέρνηση δυόμισι μηνών, που κατάφερε να έχει μέχρι στιγμής ψηφίσει τρία μόλις νομοσχέδια, είναι μάλλον ένας ανησυχητικός πλεονασμός. Οχι γιατί δεν υφίσταται η διαφθορά, όχι γιατί δεν υπάρχει ανάγκη εξέτασης των συγκεκριμένων υποθέσεων, αλλά γιατί όλος αυτός ο πληθωρισμός εν είδει παλιρροϊκού κύματος, και μάλιστα με δόσεις, δείχνει μάλλον πολιτικό ερασιτεχνισμό και μοιραία αποπροσανατολίζει.
Παλαιοί κοινοβουλευτικοί σημείωναν μετά και την πρόδρομη σπουδή του κ. Βαλυράκη ότι ήταν κάτι για το οποίο δεν έπρεπε να βιαστεί η κυβέρνηση, που διαθέτει σταθερή την εμπιστοσύνη του λαού από τη σαρωτική νίκη του Οκτωβρίου. Στη δυσμενέστατη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, τόνιζαν, στον τομέα της οικονομίας, με την ειλικρινή διάθεση να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για το φορολογικό και να συνεχιστεί για το ασφαλιστικό και τον νέο εκλογικό νόμο, θα απαιτούνταν ένα ήπιο πολιτικό κλίμα συναίνεσης, που μέχρι σήμερα επιδεικνύεται και από την αξιωματική αντιπολίτευση, που προσπαθεί να απογαλακτιστεί από το θλιβερό παρελθόν της. Κάποιοι μάλιστα έθεταν την πρωτοβουλία για σύσταση εξεταστικών επιτροπών σε χρονικό ορίζοντα μετά τον Φεβρουάριο και τη συναινετική εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Με την τροπή που παίρνει το όλο ζήτημα, το πρόγραμμα της Βουλής καλύπτεται κατά τους τέσσερις κρίσιμους πρώτους μήνες του 2010 με το φορτισμένο κλίμα των εξεταστικών επιτροπών, αφού όπως διοχετεύθηκε, οι επιτροπές θα ακολουθήσουν η μία μετά την άλλη, διάρκειας περίπου ενός μηνός εκάστη. Σαν να πρέπει να βγει η υποχρέωση…
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι μπαίνουν στο «στόχαστρο» τουλάχιστον δέκα πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Πέρα από την κοινοβουλευτική πρακτική δεκαετιών, που θέλει το πλέον δυναμικό αυτό κοινοβουλευτικό όπλο -την εξεταστική επιτροπή- να αποδεικνύεται αναποτελεσματικό, αφού ουδέποτε αναζητείται η αλήθεια αλλά η εξυπηρέτηση του κομματικού συμφέροντος μέσα από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, που ρίπτονται ένθεν κακείθεν, το βέβαιο είναι ότι κάποιοι θα «ματώσουν».
Την υπόθεση «λεηλασία του Χρηματιστηρίου», έπειτα από τέσσερις αρνήσεις των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη να εξεταστεί το θέμα και μια προκλητική αδράνεια των κυβερνήσεων του κ. Καραμανλή να το ανοίξουν, αν και σ’ αυτό βάσισαν προεκλογικές τους υποσχέσεις, την ανοίγει τώρα η κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου. Βάζοντας όμως μέσα μια δεκαετία εξέτασης (1998-2008) αυτομάτως περιλαμβάνει και τον «Γερμανό» και σίγουρους «στο εδώλιο» τρεις «παροπλισμένους» πρώην τσάρους της Οικονομίας, τους κ. Γιάννο Παπαντωνίου, Νίκο Χριστοδουλάκη και Γιώργο Αλογοσκούφη.
Για τα ομόλογα, λοιπόν, και πάλι τρεις πρώην υπουργοί, εκτός Βουλής πλέον, θα πρέπει να παρελάσουν ως εμπλεκόμενοι: ο κ. Γ. Αλογοσκούφης ξανά, ο πρώην υφυπουργός Πέτρος Δούκας, ο πρώην υπουργός Απασχόλησης κ. Σ. Τσιτουρίδης, αλλά και ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών κ. Γ. Κουρής.
Για την υπόθεση της Siemens, «μια υπόθεση αποκλειστικά του ΠΑΣΟΚ» όπως συνήθιζαν να λένε ώς τώρα οι βουλευτές της Ν.Δ., στοχοποιείται μέσω της πρότασης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον η τέως υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη για την «απόδραση» του πρώην στελέχους της Siemens Χρήστου Καραβέλλα. Θα ερευνηθούν πιθανότατα επίσης και οι σχέσεις των Κυριάκου Μητσοτάκη και της συζύγου του με προμήθειες από την εταιρεία, αλλά και αγορές οικοπέδων στη Μύκονο, μαζί με τον κ. Χριστοφοράκο, όπως και οι σχέσεις του πρώην υπουργού Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη με το πρώην μεγαλοστέλεχος της Siemens. Από δίπλα θα ζητηθεί η εξέταση σίγουρα των κ. Θ. Τσουκάτου και Κ. Γείτονα, και αν καταστεί δυνατό του «μετανάστη» Τάσου Μαντέλη. Τέλος, στην υπόθεση Βατοπεδίου αναμένεται να παρελάσουν εκ νέου από τη Βουλή τα πρόσωπα που εξετάστηκαν και στην προηγούμενη εξεταστική επιτροπή, επί ημερών Ν.Δ. Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ήταν μία δέσμευση που τήρησε. Το αν θα αποδώσει είναι μια άλλη υπόθεση. Για τον νέο πρόεδρο της Ν.Δ. θα είναι ένα είδος αποστασιοποίησης από στελέχη που εν πολλοίς στάθηκαν απέναντί του ή αποδείχθηκαν βαρίδια του κόμματος. Για τη σκοπιμότητα και το timing, θα φανεί στο χειροκρότημα…