Οι έντονες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, αποτυπώνονται ευδιάκριτα στο Βαρόμετρο Ιουλίου της Public Issue. Οι αρνητικές επιδόσεις του κυβερνώντος κόμματος και του πρωθυπουργού έχουν ως αποτέλεσμα να εντείνεται η αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και τις αντοχές της παρούσας κυβέρνησης. Δεν είναι μόνον το γεγονός ότι η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ σήμερα (εκτιμάται σε 43%, -2%), έπεσε -για πρώτη φορά στη μετεκλογική περίοδο- κάτω από το εκλογικό του ποσοστό (43,9%). Είναι κυρίως το γεγονός, ότι η εκλογική-κοινωνική του βάση είναι πιθανό να έχει συρρικνωθεί σημαντικά, π.χ. κάτω από τα 2.300.000 ψηφοφόρους (εκτίμηση της P.I.). Αν αναλογιστεί κανείς, ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2009 με 3.012.000 ψήφους (και η Ν.Δ. τις εκλογές του 2007 με τον ίδιο περίπου αριθμό – 2.995.000), αυτό σημαίνει ότι πάνω από 700.000 εκλογείς του βρίσκονται σε διαδικασία απομάκρυνσης από αυτό.
Αντίστοιχες απώλειες καταγράφει όμως και η Ν.Δ., η εκλογική επιρροή της οποίας συνεχίζει επίσης αδιάλειπτα από τον περασμένο Ιανουάριο την καθοδική της πορεία (25%, -2%).Επομένως, και τα δύο κόμματα της διακυβέρνησης εξακολουθούν να υφίστανται σημαντική κοινωνική αποδυνάμωση. Οι αθροιστικές απώλειές τους, σήμερα, δηλαδή μόλις εννιά μήνες μετά τις εκλογές, υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν το 1,5 εκατ. ψηφοφόρους. Η εκλογική επιρροή του δικομματισμού υποχωρεί εντυπωσιακά, κατά τέσσερις εκατοστιαίες μονάδες, μέσα σε έναν μόλις μήνα (68%, έναντι 72% τον Ιούνιο), ενώ σε σύγκριση με τον Ιανουάριο, οι απώλειες φτάνουν το 12%. Αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά δικομματικής επιρροής είχαν εμφανιστεί τον Μάρτιο του 2008 (68,5%), τότε λόγω της μετεκλογικής κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Η κρίση εντάθηκε το καλοκαίρι του ιδίου έτους (65,5% τον Ιούλιο), αλλά τερματίστηκε το φθινόπωρο με την αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, την απότομη ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ και την αιφνιδιαστική καθίζηση της Ν.Δ. Η «υπέρβαση» του δικομματισμού δεν συντελέσθηκε το 2008. Αντιθέτως, το σύστημα «λειτούργησε» για άλλη μια φορά, οδηγώντας στη θεαματική εναλλαγή του περασμένου Οκτωβρίου. Ωστόσο, σε σύγκριση με την κρίση του 2008, η τωρινή είναι προφανώς βαθύτερη, καθότι και οι δύο βραχίονες του κομματικού συστήματος βρίσκονται σε καθοδική πορεία, συμπαρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα απαξίωσης. Υπάρχει ενδεχόμενο μιας -εκ νέου- απορρόφησής της; Προφανώς κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ανασύνταξη της σημερινής αντιπολίτευσης. Ενώ όμως η σημερινή εκλογική της επιρροή εκτιμάται στο 25%, η αντίστοιχη του ΠΑΣΟΚ, στο διάστημα Μαρτίου-Σεπτεμβρίου 2008 δεν είχε πέσει ποτέ κάτω από 30,5%.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η κοινωνική διαμαρτυρία που συσσωρεύεται στην παρούσα συγκυρία οδηγείται προς την αποχή. Πρωτεύουσα επιλογή των δυσαρεστημένων πολιτών παραμένει η «έξοδος» από το εκλογικό σώμα. Τα ποσοστά των κοινωνικών διαθέσεων για αποχή σταθεροποιούνται, για τρίτο συνεχόμενο μήνα, σε εξαιρετικά υψηλά και πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα επίπεδα. Ο σχετικός δείκτης αποχής προσεγγίζει το 35,5%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε σχεδόν 3.000.000 ψηφοφόρους.