Τις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Γ. Παπανδρέου εκπέμπει στους στενούς συνεργάτες του την εικόνα ενός ανθρώπου διαφορετικού από εκείνον που πριν από το καλοκαίρι «όργωνε» με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος την υφήλιο. Οπως υποστηρίζουν ορισμένοι από αυτούς, τη θερινή αισιοδοξία του κ. Παπανδρέου έχει διαδεχθεί ένας έντονος προβληματισμός σχετικά με τη δυναμική που απέκτησε το λεγόμενο «αντιμνημονιακό» μέτωπο.
Ο πρωθυπουργός φέρεται να ανησυχεί για την έκταση που έλαβε το συγκεκριμένο μέτωπο και να είπε ενδεικτικά σε συνομιλητές του ότι δεν προτίθεται να είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης υπό ομηρεία. Η επιθυμία του να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές δεν γεννήθηκε εν μια νυκτί, ως αποτέλεσμα των προβλέψεων για καθίζηση των δημοσκοπικών ποσοστών ορισμένων υποψηφίων που στηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμες περιφέρειες. Ο πρωθυπουργός είχε εξετάσει και μάλιστα σοβαρά το ενδεχόμενο να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές και τον Μάιο, αμέσως μετά την ψήφιση του Μνημονίου. Τότε επείσθη τελικώς να μην προσφύγει σε εκλογές, γι’ αυτό και στο περιβάλλον του η απόφαση να θέσει το δίλημμα ήρθε μάλλον ως επιβεβαίωση μιας εξέλιξης την οποία αργά ή γρήγορα θα αντιμετώπιζαν.
Προτροπές
Ο κ. Παπανδρέου θα «ζυγίσει» το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και τις απόψεις των κυβερνητικών στελεχών, τα οποία εμφανίζονται διχασμένα ως προς την αναγκαιότητα προκήρυξης πρόωρων εθνικών εκλογών. Υπάρχουν εκείνοι που συμφωνούν ότι αν το αποτέλεσμα των περιφερειακών αναμετρήσεων είναι τέτοιο που να παραχωρεί στη Ν. Δ. τη δυνατότητα ισχυρισμού νίκης, τότε οι πρόωρες εκλογές είναι θεμιτές. Υφίσταται ωστόσο και η διατυπωμένη από πολλούς άποψη ότι η κήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών με αφορμή την ήττα σε μια -μέχρι πρότινος- περιορισμένου πολιτικού ενδιαφέροντος αναμέτρηση ισοδυναμεί με αυτοκτονία.
Υπέρ των εθνικών εκλογών, εφόσον το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την κυβέρνηση, συντάσσονται όλοι οι υπουργοί που συνομιλούν τακτικά με τον πρωθυπουργό, και συγκεκριμένα οι κ. Ι. Ραγκούσης, Γ. Παπακωνσταντίνου, Δ. Δρούτσας, Π. Γερουλάνος και Τίνα Μπιρμπίλη. Με δημόσιες δηλώσεις τους έχουν ταχθεί υπέρ της ανάγκης για επιβεβαίωση της κυβερνητικής πολιτικής τόσο η κ. Αννα Διαμαντοπούλου όσο και οι κ. Ευ. Βενιζέλος και Μιχ. Χρυσοχοΐδης. Μάλιστα, η κ. Διαμαντοπούλου και ο κ. Χρυσοχοΐδης, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις τους, ήταν από τους ελάχιστους υπουργούς οι οποίοι ευθύς εξ αρχής είπαν στον πρωθυπουργό ότι προτίθενται να στηρίξουν τον προεκλογικό αγώνα με κάθε τρόπο. Υπέρ της άποψης αυτής φαίνεται ότι έχει προσχωρήσει -παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του- και ο κ. Τηλ. Χυτήρης. Αλλωστε είναι εξ αυτών που -λόγω και της θέσης του αρμοδίου περί τα ΜΜΕ- διατυπώνει τη σχετική άποψη και δημοσίως. Στην ομάδα τούτη θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χ. Καστανίδης, ο οποίος θεωρεί ότι δικαιώνεται σε σχέση με την παραίνεση που είχε κάνει και τον προηγούμενο Μάιο, περί δημοψηφίσματος για την επικύρωση του Μνημονίου.
Αντίθεση
Αντίθετος στην προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών φέρεται να είναι ο κ. Θ. Πάγκαλος. Μαζί του συμφωνεί και ο κ. Δ. Ρέππας, ο οποίος μάλιστα επέσεισε στον πρωθυπουργό τον κίνδυνο να μην καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώσει ποσοστό ικανό να υποστηρίξει αυτοδυναμία, κάτι που θα οδηγούσε τη χώρα σε πολιτική περιδίνηση για μήνες. Κάθετα αντίθετος στο ενδεχόμενο εθνικών εκλογών στην παρούσα συγκυρία είναι επίσης ο κ. Α. Λοβέρδος, ο οποίος μάλιστα τις θεωρεί «αδιανόητες». Αν και τις τελευταίες εβδομάδες παραμένει σιωπηλός, με τις πρόωρες εκλογές διαφωνεί και ο κ. Χ. Παμπούκης. Ο κ. Π. Μπεγλίτης έχει επίσης διαμηνύσει σε όλους τους τόνους, δημοσίως αλλά και ιδιωτικά στους συνεργάτες του πρωθυπουργού, πως θεωρεί λανθασμένη την προσφυγή σε εθνικές κάλπες.
Ωστόσο, άπαντες οι διαφωνούντες έχουν πει στον πρωθυπουργό ότι, παρά τις απόψεις τους, θα ταχθούν στο πλευρό του όποια απόφαση και αν τελικά λάβει.