Είκοσι τόνοι (!) μαρμάρου αφαιρέθηκαν από προσόψεις δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, σιντριβάνια και πλακοστρώσεις. Η παραγωγή ενός ολόκληρου λατομείου όπλισε τα χέρια των «μπαχαλάκηδων» που προκάλεσαν τα εκτεταμένα επεισόδια την Τετάρτη στην Αθήνα. Οτιδήποτε μπορούσε να γίνει πολεμοφόδιο εναντίον των αστυνομικών ξηλώθηκε ή κάηκε: κάδοι απορριμμάτων, στάσεις λεωφορίων, κάγκελα, τμήματα της οδοποιίας, καρέκλες από τις καφετέριες της Πλατείας Συντάγματος. Ο αντιδήμαρχος καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων Ανδρέας Βαρελάς, αλλά και ο διευθυντής συντήρησης οδοποιίας, Δημήτρης Αντωνιάδης, τονίζουν στην «Κ» ότι μόνο με τις τεράστιες φθορές που καταγράφηκαν μετά τις συγκρούσεις του Δεκεμβρίου του 2008 μπορεί να συγκριθει το τοπίο που βρήκαν στο κέντρο, την επόμενη ημέρα της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου: «Ηρθαμε αντιμέτωποι με ένα χάος, παρόμοιο του οποίου δεν είχαμε ξαναδεί. Το 2008 οι ζημιές ήταν μοιρασμένες σε όλο το ιστορικό κέντρο, ενώ προχθές εστιάστηκαν στο Σύνταγμα, όπου δεν έμεινε τίποτα όρθιο. Οι υπηρεσίες του δήμου ακόμα προσπαθούν να καταγράψουν τις καταστροφές, αλλά θα χρειαστούν μερικές ημέρες για να μπορέσουμε να έχουμε πλήρη εικόνα» αναφέρει ο κ. Βαρελάς.
Μαύρες τρύπες
«Κάθε φορά το κόστος που καλείται να πληρώσει ο δήμος για την αποκατάσταση της φθοράς της δημόσιας περιουσίας είναι τεράστιο. Σκεφτείτε μόνον πόσο χειρότερα είναι σήμερα τα πράγματα, όταν γίνονται μεγάλες προσπάθειες να κλείσουν οι μαύρες τρύπες στα οικονομικά των δημοτικών επιχειρήσεων. Στην τελευταία γενική απεργία στις 15 Ιουνίου, ένας πρόχειρος απολογισμός των ζημιών από τα επεισόδια έφτασε σχεδόν το μισό εκατομμύριο ευρώ. Ομως, το σκηνικό της βομβαρδισμένης Αθήνας που είδαμε προχθές σίγουρα μας προϊδεάζει για νέες, εξαιρετικά υψηλές δαπάνες που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι, προκειμένου η πόλη να γίνει καθαρή και ανθρώπινη ξανά» τονίζει δίνοντας παράλληλα ένα παράδειγμα: «Το ένα από τα δύο καφενεία της πλατείας κάηκε ολοσχερώς. Ο ενοικιαστής πριν από την πυρκαγιά μας είχε ζητήσει να του μειώσουμε το ενοίκιο διότι έκλεινε αναγκαστικά το μαγαζί στις 4 το απόγευμα, αφού οι «Αγανακτισμένοι» ήταν στην πλατεία. Τώρα θα πρέπει να παραμείνει κλειστό μέχρι να ξαναφτιαχτεί το μαγαζί από την αρχή. Εμείς χάνουμε ενοίκια, εκείνος όλη του την πελατεία».
Τελετουργίες καταστροφής
Ο Δημήτρης Αντωνιάδης μιλάει με απογοήτευση: «Ο, τι και αν γίνεται τα πληρώνει στο τέλος η Αθήνα. Η πόλη δεν έχει φωνή να μιλήσει» λέει ο διευθυντής οδοποιίας του Δήμου Αθηναίων. «Το χειρότερο είναι ότι με τα χρόνια και τις αλλεπάλληλες φθορές, ο καθένας τελικά νιώθει ότι έχει το δικαίωμα να καταστρέψει, να σπάσει, να μείνει ατιμώρητος και να εκτονώνει τις καταστροφικές του διαθέσεις όποτε θέλει. Εχει γίνει μια συνηθισμένη τελετουργία. Οι ζημιές που υπέστη το Σύνταγμα είναι ανυπολόγιστες. Πρώτα πρέπει να απομακρύνουμε σπασμένα τζάμια και μάρμαρα. Να παραγγελθούν άλλα στις ίδιες διαστάσεις. Να καθαρίσουμε και να μαζέψουμε τα μπάζα και τα καμένα. Να παραγγείλουμε νέους κάδους απορριμμάτων, στάσεις λεωφορείων και παγκάκια. Μέσα στο χάος που προκλήθηκε την Τετάρτη, ορισμένοι επιτήδειοι μάζεψαν τα μαντεμένια καπάκια από τα φρεάτια».
Οι τζαμάδες και οι μαρμαράδες είχαν ήδη πιάσει δουλειά την επόμενη ημέρα φτιάχνοντας την σπασμένη πόρτα του ξενοδοχείου King George. Αλλα συνεργεία προσπαθούσαν να σβήσουν τα γκράφιτι από τους τοίχους και τα μεταλλικά παραπετάσματα. Τα πεζοδρόμια είχαν σημάδια από τις πυρκαγιές. Και η Αθήνα θύμιζε χολιγουντιανό σκηνικό από ταινίες καταστροφής…