«Κινούμενη άμμο» θυμίζει η υπόθεση της μετακύλισης (roll over) του ελληνικού χρέους, με στόχο τη μεσοπρόθεσμη ανακούφιση της χώρας από το δυσθεώρητο χρέος, καθώς κάθε φορά που φαίνεται ότι φτάνουμε κοντά σε λύση, ανακύπτουν ασυμφωνίες που ανατρέπουν την επίλυση του προβλήματος.
Η έκβαση των διαπραγματεύσεων, ωστόσο, αποτελεί ζωτικό ζήτημα για τις ελληνικές τράπεζες. Εχοντας στα χαρτοφυλάκιά τους ομόλογα ύψους περίπου 45 δισ. ευρώ, μια θεωρητική μείωση της παρούσας αξίας των ομολόγων της τάξης του 20% θα επέφερε ζημίες ύψους 9 δισ. ευρώ, πλήττοντας καίρια την κεφαλαιακή βάση και τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι πιθανό ορισμένες τράπεζες να αποτύχουν να αναπληρώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια μέσω αυξήσεων κεφαλαίων και να υποχρεωθούν στην έσχατη λύση της προσφυγής στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Οι τέσσερις μεγάλες εμπορικές τράπεζες διαθέτουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ύψους 35,4 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 11 δισ., που αντιστοιχούν στο 31% του συνόλου, λήγουν την περίοδο 2011 – 2014. «Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τη μετακύλιση του ελληνικού χρέους θυμίζει ζωντανό οργανισμό. Διάφορα τμήματα του οργανισμού -κυβερνήσεις, εποπτικές αρχές, επενδυτές- προσπαθούν να συγκλίνουν σε ένα στόχο, τη βιώσιμη επίλυση του προβλήματος χρέους της Ελλάδας, ωστόσο, κάθε επιμέρους τμήμα έχει διαφορετική ατζέντα, διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετική στοχοθεσία και ο συντονισμός τους δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτή τη στιγμή προχωράει με βάση το μοντέλο δοκιμής – λάθους και απαιτείται χρόνος και σκληρή δουλειά», υπογραμμίζουν στελέχη τραπεζών.
Η πορεία βήμα βήμα φέρνει διαρκώς στο τραπέζι νέες ιδέες, όπως η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά ή για την ενεργό εμπλοκή του EFSF, του νεοσύστατου Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Στελέχη τραπεζών εκτιμούν ότι οι διεργασίες θα κρατήσουν πολλές εβδομάδες ακόμα και θα προκαλέσουν πολλά κύματα ενθουσιασμού – απογοήτευσης πριν σχηματοποιηθούν σε συμφωνία. Εκτιμούν ότι στην καλύτερη περίπτωση, η συμφωνία θα οριστικοποιηθεί περί το τέλος Αυγούστου, ωστόσο πιθανότερο θεωρούν ότι αυτό θα συμβεί στο επόμενο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, που θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο, ενώ σημειώνουν ότι είναι πιθανό η τελική λύση να μην έχει καμία σχέση με τη μετακύλιση που συζητάμε σήμερα. Επιπροσθέτως, οι ασφυκτικές πιέσεις των επενδυτών, οι οποίοι εν πολλοίς αρνούνται να χρηματοδοτούν τις αδύναμες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ενεργοποιούν δυνάμεις που επιταχύνουν το εσωτερικό ρολόι της Ευρώπης…