Στο προσχέδιο της απόφασης της συνόδου κορυφής υπήρχε αναφορά σε ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα. Από το τελικό κείμενο η σχετική αναφορά είχε διαγραφεί, και ορθώς. Το περιεχόμενο αυτού που τους τελευταίους μήνες κάποιοι στην Ευρώπη αποκαλούν σχέδιο Μάρσαλ είναι το εξής: οι πόροι του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), η παροχή τεχνικής βοήθειας για την απορρόφησή τους αλλά και για τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης γενικότερα και, τέλος, το όποιο ενδιαφέρον ξένων ιδιωτών επενδυτών για επενδύσεις στην Ελλάδα. Ολα αυτά είναι πολύ καλά, αλλά δεν συνιστούν σχέδιο Μάρσαλ.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να δώσει στην Ελλάδα νέους πόρους για την ανάπτυξη. Δίνει ήδη αρκετά μέσω του ΕΣΠΑ. Ωστόσο, η χώρα μας δεν μπορεί να τους απορροφήσει. Ετσι, η Ευρώπη προσφέρθηκε να δώσει τεχνογνωσία. Επίσης, θα ήταν μάλλον αφελές να περιμένει κανείς ότι ξένες επιχειρήσεις θα έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα στο όνομα κάποιου ευρωπαϊκού πατριωτισμού. Ενδιαφέρον υπάρχει για διάφορους τομείς. Εάν έλθουν, όμως, θα έλθουν επειδή οι αποτιμήσεις όπως και τα κόστη είναι πλέον χαμηλά.
Θα έλθουν επειδή οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες. Δηλαδή, όταν θα αρχίσουν οι αποκρατικοποιήσεις, θα βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον, θα αρθούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια κ.λπ. Με άλλα λόγια, και το κατ’ ευφημισμόν σχέδιο Μάρσαλ προϋποθέτει ότι η Ελλάδα θα κάνει ό,τι πρέπει.