Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου μετά από σχεδόν 20 μήνες στη «θύελλα» του υπουργείου Οικονομικών βρέθηκε στη «νηνεμία» του Περιβάλλοντος. Στη συνέντευξη που παραχωρεί στην «Κ» δηλώνει ότι η αντικατάστασή του από τον κ. Ευ. Βενιζέλο ήταν αναγκαία για να συνεχιστεί η ασκούμενη πολιτική. Τονίζει ότι η ρύθμιση των αυθαιρέτων επιλύει αποτελεσματικά ένα υπαρκτό πρόβλημα και αναφερόμενος στις αποφάσεις της Ε.Ε. λέει ότι για πρώτη φορά φαίνεται τόσο καθαρά «φως στην άκρη του τούνελ».
– Τις τελευταίες εβδομάδες η ελληνική κοινωνία βιώνει πάλι τις επιπτώσεις μιας ακραίας διαμαρτυρίας. Συνήθως, το πρώτο επιχείρημα μιας ομάδας που θίγεται από κάποιο νόμο είναι ότι προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον. Μήπως γίνεται κατάχρηση του όρου αυτού;
– Προφανώς και γίνεται κατάχρηση αυτού του όρου, γι’ αυτό ο νόμος για το άνοιγμα των επαγγελμάτων έθετε ως προϋπόθεση την τεκμηρίωση του λόγου «επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος» για τη διατήρηση κάποιων ειδικών ρυθμίσεων που κρατούσαν «κλειστό» ένα επάγγελμα με γνωμοδότηση του ΣτΕ. Είναι πολύ λίγες πια οι περιπτώσεις που η διατήρηση προνομίων σε διάφορες επαγγελματικές ομάδες αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για τη ρύθμιση της αγοράς. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των ταξί.
– Με τον ανασχηματισμό από το κρίσιμο υπουργείο Οικονομικών, βρεθήκατε σε ένα πόστο με εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες. Αντιλαμβάνεστε τη μετακίνηση αυτή ως μέρος ενός σχεδιασμού ή σας έχει αφήσει κάποια πικρία;
– Καμία απολύτως πικρία. Το υπουργείο Περιβάλλοντος είναι εξαιρετικά σημαντικό. Από ένα κρίσιμο για την οικονομική σταθερότητα υπουργείο βρέθηκα σε ένα εξίσου κρίσιμο για την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα της οικονομίας πόστο και είναι μεγάλη τιμή για μένα που ο πρωθυπουργός μού εμπιστεύθηκε αυτή την ευθύνη. Παρόλο που οι καθημερινές δυσκολίες είναι σαφώς διαφορετικές, υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει και που πιστεύουμε ότι θα φέρει πολύ άμεσα ορατά αποτελέσματα.
– Ως υπουργός Οικονομικών είχατε διαρκείς συγκρούσεις με την Κ.Ο. Φαίνεται ότι ο διάδοχός σας κ. Ευ. Βενιζέλος δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες ενδοκομματικές ενστάσεις. Θεωρείτε ότι διανύει περίοδο «ενδοκομματικής» χάριτος ή απλά κάνει κάτι καλύτερα;
– Ποτέ δεν εξέλαβα τις, καμιά φορά, έντονες συζητήσεις με την Κ.Ο. ως προσωπική αντιπαράθεση. Οι βουλευτές της παράταξής μας ανέλαβαν πρωτοφανές κόστος και επέδειξαν πρωτόγνωρη για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα υπευθυνότητα σε μια επώδυνη πολιτική που χρειάστηκε εγώ να την εισηγηθώ και εκείνοι να την υπερασπιστούν. Η επιλογή του Βαγγέλη Βενιζέλου για τη θέση του αντιπροέδρου και υπουργού Οικονομικών και η σχέση του με την Κ.Ο. αποδεικνύουν ότι, για να συνεχιστεί μία πολιτική, κάποιες φορές η αλλαγή προσώπου είναι αναγκαία.
– Ο πρωθυπουργός ζήτησε 47 νομοσχέδια ώς το τέλος Αυγούστου. Θεωρείτε πως είναι εφικτοί οι στόχοι που τίθενται, δεδομένων των αντιδράσεων, όπως στην περίπτωση των ταξί;
– Να σας θυμίσω ότι τα ταξί βρίσκονται έξω για έναν νόμο που έχει ψηφιστεί από τον Απρίλιο. Και μάλιστα για ένα νόμο που όλες οι πολιτικές παρατάξεις και η ελληνική κοινωνία είχαν υποστηρίξει θερμά. Τώρα, ως προς το βασικό σας ερώτημα, η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι μπορεί να βγάλει πολλή δουλειά σε λίγο χρόνο και το έργο που έχει ζητήσει ο πρωθυπουργός θα γίνει γιατί το χρειάζονται η χώρα και οι πολίτες. Δεν έχουμε περιθώριο να καθυστερήσουμε σε καμία αλλαγή.
– Πριν από δέκα ημέρες οι ηγέτες της Ευρωζώνης έλαβαν μια εξαιρετικά θετική απόφαση για την Ελλάδα. Τελικά υπάρχει φως στο τούνελ;
– Για την Ελλάδα η απόφαση της Συνόδου ήταν μία δικαίωση τόσο για την προσπάθεια και τις θυσίες των πολιτών τους τελευταίους 20 μήνες, όσο και για τη δύσκολη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, το πώς θα προχωρήσουμε με δεδομένη αυτή την απόφαση είναι πια δική μας ευθύνη. Σε ό,τι αφορά το σύνολο της Ευρωζώνης, ο σκεπτικισμός από την πλευρά των αγορών υποκρύπτει και την ανησυχία για την εφαρμογή της απόφασης, αλλά και μια προσμονή για το εάν αυτό θα είναι το τελευταίο ή υπάρχουν και επόμενα βήματα που θα πρέπει να αναμένουμε. Ομως, ας είμαστε ξεκάθαροι: και υπάρχει φως στο τούνελ, και το βλέπουμε για πρώτη φορά, πιο καθαρά μετά αυτές τις ιστορικές αποφάσεις, που είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που προηγήθηκε όλους τους προηγούμενους μήνες, αλλά -κυρίως- των θυσιών του ελληνικού λαού.
Αυθαίρετα
– Πώς διασφαλίζετε ότι οι αυθαιρετούχοι που θα συμμετέχουν στη ρύθμιση δεν κινδυνεύουν να βρεθούν «στον αέρα» από μια ενδεχόμενη ακύρωσή της από το ΣτΕ;
– Με τη ρύθμιση των αυθαιρέτων αντιμετωπίζεται ένα υπαρκτό πρόβλημα. Η λύση που προτείνουμε έχει δύο χαρακτηριστικά: δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν, αφού, όποιος έχει αυθαιρετήσει, καλείται να πληρώσει, ενώ ταυτόχρονα το πρόστιμο άμεσα ή έμμεσα θα αποτελεί αντιστάθμισμα για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής βλάβης. Αυτή είναι η έννοια του περιβαλλοντικού ισοζυγίου. Γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατο να γκρεμιστούν όλες οι αυθαίρετες κατασκευές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να γκρεμιστούν οι προκλητικές αυθαιρεσίες. Για το σχέδιο νόμου, η αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή έλαβε υπόψη τη νομολογία του ΣτΕ.
– Εφόσον η κυβέρνηση ήθελε έσοδα από τα αυθαίρετα, γιατί δεν έκανε αυτό που απέφυγαν οι προηγούμενες, δηλαδή ένα «σαφάρι» για την καταγραφή τους και την επιβολή υψηλών προστίμων, όπως ορίζει ο νόμος;
– Η ρύθμιση για τα αυθαίρετα δεν είναι μόνο η «τακτοποίηση» και ξεκινάει με την απόλυτα ρεαλιστική υπόθεση ότι το «σαφάρι» και τα πολύ υψηλά πρόστιμα δεν απέδωσαν και ούτε μπορούν να αποδώσουν. Στόχος είναι να μπει μια βαθιά διαχωριστική γραμμή με μία παρέμβαση που καλύπτει και λαμβάνει υπόψη όλες τις μορφές αυθαιρεσίας.
«Συνεχίζω το έργο της κ. Μπιρμπίλη»
– Οταν αναλάβατε το υπουργείο, είπατε ότι θα συνεχίσετε την πολιτική της κ. Μπιρμπίλη. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα έχετε ανατρέψει τη μία μετά την άλλη τις πολιτικές που εφάρμοσε τόσο στο περιβάλλον όσο και στην ενέργεια. Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι βρίσκεστε στο ίδιο μονοπάτι;
– Διαφωνώ με την τοποθέτηση περί «ανατροπής» για δύο λόγους. Πρώτον, κανένας υπουργός δεν έχει τη δική του πολιτική. Υπηρετούμε σε μια κυβέρνηση, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και προτεραιότητες. Δεύτερον, όχι μόνο δεν ήρθα να ανατρέψω το σημαντικό έργο που άφησε πίσω της η προηγούμενη υπουργός, αλλά αντίθετα βαδίζω πάνω σε αυτό και συνεχίζουμε -όλο το επιτελείο του ΥΠΕΚΑ που δεν έχει αλλάξει- στην εκπλήρωση του στόχου αυτού του υπουργείου, που είναι να βάλει τις βάσεις για πραγματική «πράσινη ανάπτυξη» στη χώρα μας. Είμαστε η παράταξη που έφερε στην πολιτική σκηνή του τόπου την έννοια της πράσινης ανάπτυξης, είμαστε η παράταξη που συνέταξε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα – του οποίου η κ. Μπιρμπίλη υπήρξε η «ψυχή». Από εκεί και πέρα, κάθε υπουργός βάζει στον τομέα αρμοδιότητάς του και το δικό του στίγμα.