Στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Μάριο Ντράγκι ερωτήθηκε αν προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Οπως απάντησε, «αυτό δεν προβλέπεται από τις συνθήκες». Αναφερόμενος στον μηχανισμό εξόδου μιας χώρας από το ευρώ, τόνισε ότι «δεν έχουμε και πολλά πέρα από τις συνθήκες. Πρέπει να σεβαστούμε το γράμμα και το πνεύμα τους». Και οι συνθήκες δεν προβλέπουν τη δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ. Οπως εξηγεί εργασία του κ. Φοίβου Αθανασίου, νομικού της ΕΚΤ, αυτό σημαίνει ή ότι δεν υπάρχει τέτοια επιλογή ή ότι ο μόνος τρόπος να φύγει κανείς από το ευρώ είναι να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Τη δεύτερη ερμηνεία φαίνεται να υιοθετούν τις τελευταίες ημέρες Γάλλοι και Γερμανοί πολιτικοί, ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Οσο για το ενδεχόμενο εκδίωξης από το ευρώ, σύμφωνα με την εισήγηση του κ. Αθανασίου θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με έμμεσους μηχανισμούς, όπως μια μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των υπόλοιπων μελών της Ευρωζώνης, π. χ. η υιοθέτηση ενός νέου νομίσματος ή η υπογραφή μιας παράλληλης συνθήκης. Το 2009, όταν συνέγραψε την εργασία του, θεωρούσε ότι, πρακτικώς και νομικώς, αυτό θα ήταν σχεδόν ακατόρθωτο.
Σήμερα, ωστόσο, Ευρωπαίοι πολιτικοί προειδοποιούν ότι έχουν έτοιμους αυτούς τους μηχανισμούς και απειλούν την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ αν δεν εφαρμόσει τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Ακόμη και οι συνθήκες, άλλωστε, μπορούν να αλλάξουν: Οπως έγινε γνωστό την περασμένη εβδομάδα, η Φινλανδία συζητεί το ενδεχόμενο προσαρμογής της Συνθήκης της Λισσαβώνας, ώστε να προβλέπει τη δυνατότητα εκδίωξης χωρών και από την Ευρωζώνη. Κοινοβουλευτική επιτροπή της χώρας έχει ταχθεί υπέρ σχετικής πρόταση της Ολλανδίας στο Eurogroup, που προβλέπει την αποπομπή για τις χώρες που χρονίως παραβιάζουν τους κανόνες της Ευρωζώνης. Επιπλέον, η δημόσια συζήτηση για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, που σύμφωνα με το Reuters «σπάει το πιο ιερό ταμπού της Ευρωζώνης», μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Στο κύριο άρθρο γνώμης, η βρετανική εφημερίδα Independent σημειώνει ότι η παρουσίαση αυτού του ενδεχομένου ως βιώσιμου σεναρίου είναι παρακινδυνευμένη. Την ίδια γνώμη έχει ο Σόνι Καπούρ, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Re-Define. Οπως δηλώνει στην «Κ», «κάθε συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι παντελώς ανεύθυνη και καταστροφική, είτε προέρχεται από τους Ελληνες είτε από άλλους εταίρους της Ευρωζώνης». Μάλιστα, εκτιμά ότι η σχετική συζήτηση «έχει ήδη προκαλέσει μόνιμη ζημιά στην Ευρωζώνη», ενώ τονίζει ότι «μια έξοδος από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε αφάνταστες δυσκολίες, ενώ τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα θα παρέμεναν».
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Μπάρι Αϊχενγκριν, το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια έξοδο δεν θα ήταν πολιτικό ή οικονομικό, αλλά διαδικαστικό. Οπως τονίζει, θα χρειαζόταν επαναδιαπραγμάτευση όλων των συμβολαίων, ώστε μισθοί, καταθέσεις, ομόλογα και δάνεια να αποτιμηθούν εκ νέου, από το ευρώ στο νέο νόμισμα. Επιχειρήσεις και νοικοκυριά θα προσπαθούσαν να σώσουν ό, τι μπορούν, μεταφέροντας τις καταθέσεις τους σε άλλες χώρες, προκαλώντας τραπεζική κρίση και όχι μόνον. «Θα ήταν η μητέρα των κρίσεων», προειδοποιεί. Ο κ. Αϊχενγκριν, πάντως, επιλέγει να δει τον κίνδυνο αυτό με ψυχραιμία. Οπως καταλήγει, «τη στιγμή που αυτές οι συζητήσεις γίνουν σοβαρές, θα είναι οι συζητήσεις, και όχι η Ευρωζώνη, που θα τελειώσουν».