Η βαριά ξύλινη πόρτα που οδηγεί στο εσωτερικό της αίθουσας της Ολομέλειας της Βουλής, κλείνει αθόρυβα πίσω από το βουλευτή που μόλις έχει εισέλθει. Ελάχιστοι είναι οι συνάδελφοί του εκείνη την ώρα «εντός». Επιλέγει να καθίσει μακριά τους, στα «ορεινά». Περνούν κάποια δευτερόλεπτα και ένας εκ των κλητήρων – υπαλλήλων της Βουλής τον προσεγγίζει διακριτικά, κρατώντας στο χέρι ένα σκληρού εξωφύλλου χαρτοφάκελο. Τον αφήνει μπροστά στον βουλευτή: εκείνος παίρνει ένα στυλό, υπογράφει, και ο υπάλληλος απομακρύνεται. Δεν θα συμπληρωθεί ένα λεπτό, και ο βουλευτής θα αποχωρήσει από το κτίριο του Κοινοβουλίου.
Η «σεμνή διαδικασία», που ως τελετουργικό τέχνασμα είναι από τα πλέον συνήθη στη Βουλή, έχει την… αναγωγή της στο Σύνταγμα! Σκοπός της; Να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τις αποδοχές του μέλους του Κοινοβουλίου! «Αν βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις τον μήνα, κρατείται υποχρεωτικά, για κάθε απουσία, το ένα τριακοστό της μηνιαίας αποζημίωσής του», αναφέρει το Αρθρο 63§3. Η υπογραφή στο «παρουσιολόγιο» που εμπεριέχει ο προαναφερθείς «χαρτοφάκελος» διασφαλίζει τη μη περικοπή της βουλευτικής αποζημίωσης. Η διαρκής και μαζική απουσία μεγάλου αριθμού βουλευτών, ωστόσο, καταδεικνύει ότι πέραν της ηθικής, υπάρχει και η οικονομική διάσταση στο συγκεκριμένο ζήτημα!
Σπατάλες
Πολλοί έχουν επισημάνει «αυτοκριτικά» αυτή την απουσία. Μεταξύ τους και ο νέος πρόεδρος της Βουλής. Λίγο μετά την εκλογή του στο νέο αξίωμα, ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης μίλησε για «σπατάλες και περιττές πολυτέλειες» στα οικονομικά του Κοινοβουλίου που πρέπει να περιοριστούν! Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει περικοπές, ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για περαιτέρω περιστολή. Το θέμα με την καταβολή ολόκληρης της μηνιαίας αποζημίωσης των βουλευτών, παρά τις συνεχείς απουσίες πολλών εξ αυτών, θεωρείται πεδίο όπου μπορεί να εφαρμοστεί η εξαγγελία για «περιορισμό πολυτελειών». Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί και με την καταβολή «επιδόματος για συμμετοχή των βουλευτών είτε στα θερινά τμήματα, είτε στις συνεδριάσεις των νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών».
«Οφείλουμε να επανεξετάσουμε προνόμια που δημιουργούν αρνητικές επιπτώσεις» υπογραμμίζει ο νέος πρόεδρος της Βουλής, αν και με προχθεσινή δήλωσή του δείχνει να κατεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών, εστιάζοντας στο γυμναστήριο της Βουλής (αγνώστου, ακόμα, κόστους λειτουργίας) και τις προμήθειες χαρτικών (ύψους 300 χιλ. ευρώ). Προνόμια, με οικονομικό ενδιαφέρον, θεωρούνται μεταξύ άλλων: Πρώτον, η πρόβλεψη για ταυτόχρονη χορήγηση και αυτοκινήτου και συγκοινωνιακής ατέλειας, αλλά και… εξόδων κινήσεως στους 300. Σημειώνεται ότι για το αυτοκίνητο η μηνιαία μίσθωση είναι κατά μέσο όρο περισσότερα από 1.000 ευρώ, ενώ το κονδύλι των εξόδων κινήσεως στον προϋπολογισμό του 2012 ανέρχεται στα 1,7 εκατ. ευρώ. Δεύτερον, η πρόβλεψη για καταβολή επιδόματος γραφείου (συνολικά ανέρχεται για το τρέχον έτος στα 8.146.000 ευρώ), ενώ παρέχονται ταυτόχρονα γραφεία τόσο στο κεντρικό όσο και σε περιφερειακά κτίρια του Κοινοβουλίου.
Στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι τα κονδύλια, όπως τα προαναφερόμενα, είναι «διάσπαρτα» στους ετήσιους προϋπολογισμούς και καθώς υπάρχουν και άλλα έξοδα σχετιζόμενα με τη λειτουργία του Ελληνα βουλευτή – όπως επί παραδείγματι για την «αντιμισθία» των συνεργατών του (το συγκεκριμένο ποσό ανέρχεται φέτος στα 12,8 εκατ. ευρώ), είναι σχεδόν αδύνατο να αποτιμηθεί με απόλυτη ακρίβεια το ετήσιο κόστος που έχει για τον φορολογούμενο ο εκπρόσωπός του στο Κοινοβούλιο.