Η αίσθηση ότι η κρισιμότητα της συγκυρίας θα λειτουργούσε συγκολλητικά για τη νέα κυβέρνηση διαψεύσθηκε μπροστά στην εναγώνια αναζήτηση νέων εξοικονομήσεων για το μεσοπρόθεσμο. Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς επεδίωκε να ανοίξει τους διαύλους επικοινωνίας με τους επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ (προγραμματίζεται να έχει κύκλο συναντήσεων μαζί τους τον Σεπτέμβριο) και έδινε δείγματα καθημερινής παρέμβασης με στόχο την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και την επίλυση προβλημάτων, στο εσωτερικό της κυβέρνησης αναδεικνύονταν τα πρώτα κρούσματα «απειθαρχίας» υπουργών.
Αιτία, οι περικοπές ύψους 11,6 δισ. ευρώ του νέου μεσοπρόθεσμου. Ο υπ. Εσωτερικών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης επικαλέστηκε τις… ανθρώπινες ψυχές που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς για να διεκδικήσει μικρότερες περικοπές, ο υπ. Δικαιοσύνης κ. Αντώνης Ρουπακιώτης προέβαλε την τήρηση του Συντάγματος για να αποφύγει νέες περικοπές στους μισθούς των δικαστικών, ο υπ. Παιδείας Κων. Αρβανιτόπουλος επιχειρεί να ισορροπήσει στη σύγκρουση για τον εκπαιδευτικό Καλλικράτη, ο Ανδ. Λυκουρέντζος απειλείται να πέσει στη μαύρη τρύπα των οικονομικών της υγείας, ενώ ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος επικαλείται το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων για τη διατήρηση του μισθολογίου, την ίδια στιγμή που δέχεται πίεση να προχωρήσει σε ριζικές συγχωνεύσεις στρατοπέδων.
Και όμως, στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, όταν κατέστη σαφές πως πέραν της οικονομικής δυσπραγίας εγείρονται και ζητήματα πολιτικής αυτονόμησης υπουργών, στο στόχαστρο μπήκε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντ. Μανιτάκης, ως ο πλέον… ακατάδεκτος για περικοπές. Αποδείχθηκε ότι επρόκειτο μάλλον για προπέτασμα καπνού, εξ ου και το Μαξίμου έσπευσε να παράσχει πλήρη στήριξη.
Η προσπάθεια του οικονομικού επιτελείου για τα 11,5 δισ. επικεντρώνεται σε πέντε μεγάλους τομείς: Στο υπουργείο Εργασίας με τις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα, στο υπουργείο Υγείας με το φάρμακο και τα νοσοκομεία, στο υπουργείο Εσωτερικών με τους ΟΤΑ, στο Παιδείας κυρίως στον τομέα των πανεπιστημίων – ΤΕΙ και, τέλος, στο Αμυνας με το πολυάριθμο προσωπικό, τις συμβάσεις, αλλά και τη μεγάλη διασπορά στρατοπέδων. Με την εξαίρεση του υπουργού Εργασίας κ. Γιάννη Βρούτση, ο οποίος υιοθέτησε τακτική προσαρμογής στα τρέχοντα οικονομικά δεδομένα, προχωρώντας μάλιστα την Πέμπτη στην απόφαση για νέο μαχαίρι στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, στα υπόλοιπα μέτωπα υπάρχουν μεγάλες ή μικρές αντιστάσεις.
Οι προσφεύγοντες…
Σε αυτήν τη διελκυστίνδα με το υπ. Οικονομικών, τουλάχιστον δύο υπουργοί αποφάσισαν να «παίξουν» το χαρτί του πρωθυπουργού. Ο Ευρ. Στυλιανίδης προσέφυγε στο Μέγαρο Μαξίμου με πολιτική ατζέντα, κάνοντας λόγο για τον κίνδυνο κατάρρευσης των δήμων, οι πιστώσεις των οποίων έχουν περιορισθεί κατά 61% από το 2009, και πρόκλησης σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων (βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.ά.). Αντί περικοπών, έθεσε επί τάπητος το αίτημα αποπληρωμής των χρεωστούμενων στους ΟΤΑ ύψους 1,3 δισ. Την ίδια στιγμή, οι δήμαρχοι απειλούσαν με… κλείσιμο των δήμων, δίδοντας χείρα βοηθείας στον υπουργό και ενισχύοντας την άποψη κάποιων που θέλουν τον κ. Στυλιανίδη να επιδιώκει να λειτουργήσει ως ο πολιτικός εκφραστής της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Από το γραφείο του πρωθυπουργού πέρασε και ο κ. Π. Παναγιωτόπουλος, όχι όμως και από αυτό του κ. Γ. Στουρνάρα στο προγραμματισμένο ραντεβού των δύο. Κατά πληροφορίες, η μη πραγματοποίηση της συνάντησης οφείλεται σε τεχνικούς λόγους, ωστόσο είναι σαφές ότι -πέραν των «ισοδυνάμων» για το μισθολόγιο- δεν υπήρξε διάθεση αναζήτησης επιπλέον περικοπών. Στο Υγείας, πάλι, το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι όποιες αντιστάσεις της ηγεσίας αλλά και η πραγματικά άσχημη οικονομική κατάσταση, δεδομένου ότι όλες οι προβλέψεις του 2012 βρίσκονται εκτός στόχων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΕΟΠΥΥ, το έλλειμμα του οποίου είναι ήδη δυσθεώρητο.
Η μάχη, τέλος, με το υπουργείο Δικαιοσύνης αποκτά… συνταγματικό μανδύα. Ο κ. Ρουπακιώτης επικαλέστηκε την ανεξαρτησία των θεσμών, και άρα το δικαίωμα των δικαστικών να αποφασίζουν μόνοι για τα του οίκου τους, ενώ σε προχθεσινή του απάντηση προς την «Κ» προσέθεσε ότι οι αποδοχές έχουν περικοπεί ήδη κατά 38%, «τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο».