Βαθιά ανάσα για την κυβέρνηση συνεργασίας αποτέλεσε η συζήτηση στη Βουλή για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, που οδήγησε τελικώς στην παραπομπή σε προκαταρκτική επιτροπή μόνο του πρώην υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.
Με τη στήριξη του πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά και δευτερευόντως του κ. Φ. Κουβέλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλος εξήλθε με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από την ψηφοφορία, αφού όχι μόνο δεν υπήρξαν «διαρροές» από τον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά οι ψήφοι υπέρ της παραπομπής του ήταν τελικώς λιγότερες απ’ ό,τι το σύνολο των βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Ετσι, παρά τις αρνητικές εντυπώσεις για το σύνολο του πολιτικού κόσμου από την εικόνα της συνεδρίασης, η κυβέρνηση, εκ των πραγμάτων, σταθεροποιείται και μπορεί σταδιακά να μεταφέρει σε ευνοϊκότερα πεδία την ατζέντα της αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, εξοικονομεί κρίσιμο πολιτικό κεφάλαιο, που της είναι απαραίτητο, καθώς τους αμέσως επόμενους μήνες ο αντίκτυπος των πρόσφατων μέτρων θα γίνει πλήρως ορατός στους πολίτες, ενώ θα πρέπει να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις στο πεδίο των διαρθρωτικών αλλαγών και των αποκρατικοποιήσεων.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν πως η ψηφοφορία της περασμένης Πέμπτης έχει «θετικό πρόσημο» για τον κ. Σαμαρά. Πέραν του προφανούς, ότι δηλαδή τυχόν διαρροές υπέρ της παραπομπής Βενιζέλου θα οδηγούσαν σε κλυδωνισμούς τον κυβερνητικό συνασπισμό, επισημαίνεται ότι:
Πρώτον, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει το Μέγαρο Μαξίμου για συγκάλυψη, καθώς επί της ουσίας έγιναν δεκτές οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για τον αριθμό των καλπών της ψηφοφορίας όσο και για την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων.
Δεύτερον, δεν διαταράχθηκαν οι σχέσεις του κ. Σαμαρά με τη «γαλάζια» Κ.Ο., αφού δεν υπήρξε άτυπη κομματική πειθαρχία και όσοι επιθυμούσαν ψήφισαν και στις τέσσερις κάλπες, παρότι ο κ. Σαμαράς προέκρινε να ψηφίσει μόνο στην κάλπη με την κυβερνητική πρόταση, σε ένα μήνυμα εμφανούς στήριξης του κ. Βενιζέλου. Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν πέρασε απαρατήρητο το ότι μια ομάδα βουλευτών θεωρείται βέβαιο ότι επέλεξε να ταχθεί υπέρ της παραπομπής του πρώην πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου, διαφοροποιούμενη από την κεντρική κυβερνητική γραμμή.
Τρίτον, ο κ. Σαμαράς κατάφερε να κρατηθεί έξω από το «κάδρο» της υπόθεσης, αφού δεν κατέστη αναγκαίο να λάβει τον λόγο στη συζήτηση.
Με τη λογική τού «μη χείρον βέλτιστο» αποτιμούν και στην Ιπποκράτους την τροπή που προσέλαβε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Οπως αναφέρεται, «ο τραυματισμός του κ. Βενιζέλου από την υπόθεση, τόσο σε επίπεδο «αποκαλύψεων» όσο και κατά την ψηφοφορία, ήταν μικρότερος απ’ ό,τι ανέμενε και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ», εξέλιξη που τον ενισχύει ενόψει του συνεδρίου του Φεβρουαρίου με το αυτονόητο όφελος συνολικά για τη σταθερότητα της κυβέρνησης. Πάντως, όπως εν μέρει συνέβη και με τη Ν.Δ., η ψηφοφορία της περασμένης Πέμπτης ανέδειξε και στο ΠΑΣΟΚ τα προβλήματα συνοχής στην Κ.Ο., καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες καταβλήθηκαν στο παρασκήνιο μεγάλες προσπάθειες ώστε τελικώς να πειστεί το σύνολο των «πράσινων» βουλευτών να ψηφίσει μόνο σε μία κάλπη.
Αιχμή του δόρατος
Πάντως, ίσως το σημαντικότερο αποτέλεσμα των εξελίξεων των τελευταίων εβδομάδων με επίκεντρο τη λίστα Λαγκάρντ στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, είναι το μεγάλο ρήγμα που δημιουργήθηκε μεταξύ των κ. Βενιζέλου και Τσίπρα. Πρώτον, στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ υποχωρούν οι δυνάμεις που ενόψει του συνεδρίου προέτασσαν μια στρατηγική απεγκλωβισμού από την κυβέρνηση συνεργασίας με τη Ν.Δ. και τη ΔΗΜΑΡ, ώστε, σε δεύτερο χρόνο, να διερευνηθούν οι προοπτικές συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, ο κ. Βενιζέλος εμφανίζεται έτοιμος να υιοθετήσει μια στρατηγική μετωπικής σύγκρουσης με την Κουμουνδούρου σε όλο το φάσμα της πολιτικής ατζέντας και όχι μόνο σε σχέση με τη λίστα Λαγκάρντ. Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ πιθανότατα θα μετεξελιχθεί σε αιχμή του δόρατος στην αντιπαράθεση των τριών κυβερνητικών εταίρων με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, χωρίς απώλειες εξήλθε από την όλη διαδικασία και η ΔΗΜΑΡ: Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς περί πιθανών ποινικών ευθυνών του κ. Βενιζέλου ή περί συγκάλυψης δικαίωσε τη στρατηγική του κ. Κουβέλη, ο οποίος με τη στάση του στήριξε τον κ. Βενιζέλο χωρίς να «εκτεθεί» αναλαμβάνοντας τον ρόλο του ενεργού υπερασπιστή του.
Με βάση τα ανωτέρω, κυβερνητικές πηγές εκτιμούσαν πως παρά τις αρνητικές για το σύνολο του πολιτικού κόσμου εντυπώσεις με αφορμή τους διαξιφισμούς επί διαδικαστικών θεμάτων, η κυβέρνηση εξήλθε εν πολλοίς αλώβητη από τη δοκιμασία της περασμένης Πέμπτης και με ενισχυμένους τους δεσμούς μεταξύ των κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη.
Οπως λέγεται χαρακτηριστικά, εάν δεν υπάρξει κάποιο «ατύχημα», η κυβερνητική σταθερότητα δεν μπορεί να απειληθεί τους επόμενους μήνες, αφού και η στάση των εταίρων έναντι της Αθήνας είναι πλέον ελαστικότερη. Ετσι, κατά τις ίδιες πηγές, υποχωρεί και το ενδεχόμενο του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, που θα μπορούσε να εξεταστεί ως κίνηση αντιστροφής του κλίματος σε περίπτωση που η ψηφοφορία της περασμένης Πέμπτης έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις για τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους.