Εχοντας ιδία αντίληψη για τη στάση των εκπροσώπων της τρόικας έναντι των ανοικτών ζητημάτων της τρέχουσας αξιολόγησης, ο πρωθυπουργός προετοιμάζεται ήδη για την ιδιαίτερης σημασίας συνάντηση που θα έχει την Τρίτη στην Ουάσιγκτον με την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ.
Σε μια περίοδο που ακόμη και οι συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις στο Βερολίνο για τη συγκρότηση κυβέρνησης δεν φαίνεται να μεταβάλλουν τη γερμανική στάση έναντι των προγραμμάτων λιτότητας στην Ευρωζώνη, ο Ελληνας πρωθυπουργός αναμένεται να διερευνήσει τις προθέσεις του άλλου βασικού ετέρου έναντι του χρηματοδοτικού κενού και της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Παράλληλα, επιδιώκει να επαναβεβαιώσει τη στήριξη του αμερικανικού παράγοντα, όπως προσεκτικά εκφράστηκε και από τον ίδιο τον κ. Μπαράκ Ομπάμα κατά τη συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά, στις αρχές Αυγούστου, στη θέση για αποφυγή της μονόπλευρης λιτότητας και ενίσχυση των προγραμμάτων με δράσεις αύξησης της ζήτησης.
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού, αυτή την περίοδο, διακρίνεται σε δύο επίπεδα. Αφενός στη γεφύρωση των θέσεων τρόικας και ελληνικής πλευράς σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της τρέχουσας αξιολόγησης που παραμένουν ανοικτά. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται τα ζητήματα των δαπανών στην κοινωνική ασφάλιση, των απολύσεων στο Δημόσιο, κυρίως της δυνατότητας να περιληφθούν στις 4.000 του τρέχοντος έτους και στις 11.000 του 2014 και οι απομακρύνσεις από το Δημόσιο συμβασιούχων που παραμένουν δυνάμει δικαστικών εντολών και, φυσικά, η τύχη των ΕΑΣ και ΕΛΒΟ. Στόχος είναι η διασφάλιση της ομαλής εκταμίευσης της δόσης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, από το Eurogroup της 14ης Οκτωβρίου. Αυτή ήταν, σε γενικές γραμμές, η ατζέντα της συνάντησης του κ. Σαμαρά με τους κ. Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς στο Μέγαρο Μαξίμου.
Προαπαιτούμενα
Ωστόσο, το κύριο μέλημα του κ. Σαμαρά, και άρα το βασικό επίπεδο των προσπαθειών του, αφορά στη συζήτηση που θα ανοίξει μετά τα μέσα Οκτωβρίου σχετικά με τη διατηρησιμότητα των δημοσιονομικών μεγεθών, την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού και τις δράσεις απομείωσης του ελληνικού χρέους. Τα δύο τελευταία (χρηματοδοτικό κενό, βιωσιμότητα), άλλωστε, αποτελούν προαπαιτούμενα για την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.
Ο κ. Σαμαράς έχει επανειλημμένα σημειώσει πως η όποια συζήτηση για το ελληνικό χρέος θα πρέπει να καταλήξει σύντομα σε ένα διά ταύτα καθώς ενδεχόμενη παράταση της σεναριολογίας θα επιδράσει αρνητικά στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Την ίδια βούληση φαίνεται να έχει και η πλευρά του Ταμείου, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες θα επιδιωχθεί να ληφθούν τώρα οι σχετικές αποφάσεις, έστω κι αν ο χρόνος εφαρμογής τους παραπεμφθεί για τα μέσα του 2014, αφού δηλαδή έχει επιβεβαιωθεί η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος από ελληνικής πλευράς.
Η δημιουργία, άλλωστε, θετικού κλίματος για την ελληνική οικονομία δεν αποτελεί μόνο χαρτί για το εσωτερικό της χώρας αλλά και για την επίτευξη του στόχου προσέλκυσης επενδύσεων, που θα είναι ο άλλος μεγάλος βραχίονας της πενθήμερης παρουσίας του κ. Σαμαρά στις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, η προοπτική μιας ελάφρυνσης του χρέους, πέραν της «ανάσας» που μπορεί να δώσει στην ελληνική οικονομία, αποτελεί, προφανώς, και ένα πολύ ισχυρό πολιτικό χαρτί για τον ίδιο τον κ. Σαμαρά και τη δικομματική κυβέρνηση. Ειδικά μάλιστα αν ευοδωθούν οι προσπάθειες της ελληνικής πλευράς για «απαλλαγή» από την τρόικα από τα μέσα Ιουνίου του 2014, δηλαδή να παύσουν οι τρίμηνες αξιολογήσεις του Μνημονίου, τότε η κυβερνητική πλειοψηφία θα μπορεί, αν μη τι άλλο, να επικαλεστεί ότι κατόρθωσε, με θυσίες, να οδηγήσει τη χώρα σε ένα ξέφωτο προοπτικής.
Ωστόσο, παρά τις προσδοκίες, η Αθήνα δεν πρόκειται να κάνει το λάθος να εμπλακεί σε μια ενδεχόμενη αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου. Κυρίως, δε, όπως σημειώνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού, δεν επιθυμεί να δώσει την ελάχιστη αφορμή ώστε ενδεχόμενες ελληνικές αστοχίες να χρησιμοποιηθούν ως πρόφαση για την αναβολή λήψης των αναγκαίων αποφάσεων. «Υλοποιούμε όλα όσα έχουμε δεσμευθεί», σημειώνουν συνεργάτες του κ. Σαμαρά, προσθέτοντας πως «δεν διεκδικούμε παρά την υλοποίηση όσων έχουν δεσμευθεί να πράξουν και οι εταίροι μας».