Έχεις συμμετάσχει σε καταλήψεις τα προηγούμενα χρόνια;
– Ναι
Συμμετέχεις σε διαδηλώσεις στο Σύνταγμα;
– Σπάνια
Για ποιο θέμα θα διαδήλωνες χωρίς δεύτερη σκέψη;
– Για το περιβάλλον
– Για την παιδεία
– Για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Οι απαντήσεις βέβαια είναι κατά σειρά δημοτικότητας. Πρώτη απάντηση η πιο δημοφιλής.
Οι φετινές καταλήψεις γιατί γίνονται;
– Για προβλήματα που σχετίζονται με τον κορωνοΊό
– Για τα γνωστά προβλήματα στα σχολεία
Πως κρίνεις τα μέτρα για τον περιορισμό της επιδημίας;
– Απαραίτητα
Εσύ προσωπικά φοράς μάσκα;
– Συχνά
Φιλάς και αγκαλιάζεις τους φίλους σου;
– Το αποφεύγω
Φιλάς και αγκαλιάζεις τους παππούδες σου;
– Το αποφεύγω
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στο σχολείο σου ποιο θα ήταν αυτό;
– Τα βιβλία
– Τους καθηγητές
– Τις κτιριακές εγκαταστάσεις
Οι καθηγητές σου τι γνώμη πιστεύεις ότι έχουν για την κατάληψη;
– Μάλλον θετική
Συζητάτε με τους γονείς σας το ζήτημα της κατάληψης;
– Ναι και συμφωνούν μαζί μου
– Ναι, παρότι διαφωνούν μαζί μου
Αν δεν υπήρχαν οι απουσίες κάθε πότε θα πήγαινες στο σχολείο;
– Κάθε μέρα
– Μέρα παρά μέρα
Θα ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές;
– Μάλλον ναι
Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι πολιτικά;
– Είμαι εντελώς αδιάφορος με τα πολιτικά
– Μάλλον αριστερός
Αυτές είναι οι απαντήσεις που έδωσαν 255 «καταληψίες – μαθητές» από όλη την Ελλάδα, σε 14 ερωτήσεις του pod.gr. Ερωτηματολόγια ανώνυμα βέβαια που συλλέγουμε εδώ και πέντε ημέρες.
Δεν ξέρω αν σας βοηθήσαμε να σχηματίσετε το προφίλ των καταληψιών. Αν και πιστεύω ότι όλοι ξέρουμε… Το «είμαι 16αρης», του Σαββόπουλου γράφτηκε το 1983 και όχι φέτος ούτε πέρυσι.
Στο τέλος της δεκαετίας του ‘70 είχαμε τις πρώτες μαθητικές καταλήψεις Ξεκίνησαν ως συμπαράσταση στις φοιτητικές κινητοποιήσεις της εποχής. Σποραδικές καταλήψεις είχαμε και την δεκαετία του ’80. Μετά τον θάνατο όμως του Νίκου Τεμπονέρα, το ’91 σε σχολείο της Πάτρας, οι καταλήψεις έγιναν καθεστώς.
Οι πιο πολλές ξεκινούσαν στα μέσα Νοέμβρη, λίγο πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου. Και κρατούσαν μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων. Όλοι -ή τέλος πάντως οι περισσότεροι – των δημόσιων σχολείων, ζήσαμε έναν δικό μας Μάη στα τσιμεντένια προαύλια.
Και βέβαια τα κλειστά σχολεία είχαν απέναντί τους ανοιχτά, ορθάνοιχτα τα ιδιωτικά σχολεία. Και τα φροντιστήρια.
Τις περισσότερες φορές τις καταλήψεις καθοδηγούσαν ή υποδαύλιζαν τα κόμματα. Τα αντιπολιτευόμενα κυρίως κόμματα κάθε εποχής. Δηλαδή όταν κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ, με τους καταληψίες είναι η Νέα Δημοκρατία. Και τούμπαλιν.
Ενώ φανερά με το μέρος των «καταληψιών – μαθητών» είναι συνήθως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών. Πάλι με κομματικά κριτήρια.
Χαρακτηριστική είναι η παρέμβαση της διοίκησης της ΟΛΜΕ – με «γαλάζιο» πρόεδρο – υπέρ των καταλήψεων του Σεπτεμβρίου του 2011. Το κεντρικό σύνθημα ήταν: «Όχι στο μνημόνιο – έξω η τρόικα – ανυπακοή παντού». Όχι και πολύ μαθητικό.
Και όταν μετά από ένα μπαράζ δημοσιευμάτων – για καταστροφές και πλιάτσικο στα σχολικά συγκροτήματα- ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε «να παραπέμπονται στο Αυτόφωρο οι εξωσχολικοί ενήλικες δράστες των καταστροφών», η ΟΛΜΕ ανακοίνωσε ότι θα κηρύττει «τρίωρες στάσεις εργασίας σε κάθε σχολείο που ανοίγει με την επέμβαση της αστυνομίας».
Επεμβάσεις της αστυνομίας βέβαια δεν είχαμε. Το μήνυμα όμως των καθηγητών είχε σταλεί: Μαζί σας για να φύγει η τρόικα!
Ας μην ξαφνιαζόμαστε λοιπόν κι ας μην παριστάνουμε τους αθώους, οι «χθεσινοί καταληψίες» με τους «σημερινούς καταληψίες».
Και ας δούμε προσεκτικά σήμερα όσα από τα αιτήματά τους έχουν περιεχόμενο.
Και να σας πω ένα! Δεν μπορούμε να επιβάλουμε δίωρη παρακολούθηση χωρίς διάλειμμα και με υποχρεωτική την μάσκα!
-Το μάθημα θα μπορούσε να είναι 30 λεπτά από 45΄
– Να περιοριστεί η διδακτέα ύλη
– Να ενισχυθεί το μοντέλο της τηλεκπαίδευσης
– Η διδακτική ημέρα να χωριστεί σε δυο τετράωρα, για να μοιράζονται οι μαθητές στις περιπτώσεις που έχουμε τάξεις άνω των 25 παιδιών.
Τι από όλα αυτά είναι παράλογο και ανεφάρμοστο για τους τυπολάτρες του υπουργείου παιδείας;
Και κάποια στιγμή να δούμε τα μεγάλα: Οι σπουδές στην Μέση Εκπαίδευση είναι προσανατολισμένες στην άχρηστη γνώση. Και στην παπαγαλία. Ένας καταιγισμός πληροφοριών στην εποχή που στο διαδίκτυο υπάρχουν απαντήσεις για όλα.
Ο στόχος του νέου σχολείου, λένε οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί, πρέπει να είναι άλλος:
– Να καλλιεργεί την κριτική σκέψη.
– Να ανακαλύπτει τις δεξιότητες και τα ταλέντα των μαθητών.
Στην εκπαίδευση όμως συσσωρεύονται όλες οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Το «σύγχρονο» το πολεμάνε εκπαιδευτικοί και κάποιες φορές και γονείς. Γιατί «καλές οι μεταρρυθμίσεις αλλά μακριά μας». Ή «τέλος πάντων να αρχίσουν οι αλλαγές από την επόμενη γενιά». Πάντα από την επόμενη γενιά- δηλαδή ποτέ.
Η τελευταία φορά που η κοινωνία είδε μπροστά της τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος ήταν περί τα τέλη Αυγούστου, τότε που συνειδητοποιήσαμε ότι στα πανεπιστήμια μπήκαν και αυτοί που έδωσαν λευκή κόλα. Και είπαμε εν σώματι «να καθιερωθεί η βάση του 10».
Είμαστε λοιπόν αποφασισμένοι να αφήσουμε κενές κάποιες δεκάδες χιλιάδες θέσεις φοιτητών, κλείνοντας αν χρειαστεί και άχρηστα τμήματα που λειτουργούν μόνο ως πολιτικάντικη παραχώρηση στις τοπικές κοινωνίες;
Ή του χρόνου, όταν έρθει η ώρα των εξετάσεων θα πιέσουμε πάλι όλοι μαζί να μπουν εύκολα θέματα, προκειμένου να γεμίσουν ξανά τα πανεπιστήμια;
Αλήθεια πόσους φοιτητές θέλουμε; Πότε θα κάνουμε αυτή την κουβέντα; Σε ποιες σχολές και για ποιες δουλειές; Πόσους ψυχολόγους και πόσους δικηγόρους; Και πόσους τεχνολογικά καταρτισμένους 25αρηδες; Δεν είναι της ώρας το ξέρω. Ποτέ δεν είναι της ώρας. Ας ασχοληθούμε λοιπόν μόνο με τις καταλήψεις. Την αιχμηρή μύτη του παγόβουνου. Που δεν μπορεί… θα λιώσει σύντομα. Η μύτη, όχι το παγόβουνο!
Ακούστε εδώ: