«Η συνεννόηση άντεξε μόνο μια μέρα. Μια Τετάρτη».
Η θλιβερή διαπίστωση δεν είναι δική μου. Είναι του Βασίλη Μαρκή, επίτιμου αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ναι, του εισαγγελέα της πρώτης δίκης της «17 Νοέμβρη». Προέδρου -εκτός όλων των άλλων- της Επιτροπής για τον νέο Ποινικό Κώδικα από το 2012 μέχρι το 2014. Γιατί ο Ποινικός Κώδικας δεν άλλαξε «ξαφνικά και εσπευσμένα το 2019», όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι προχειρογράφοι. Ήταν μια δουλειά που ξεκίνησε το 2009 -με κυβέρνηση Παπανδρέου- υπό την προεδρία του Ιωάννη Μανωλεδάκη, συνεχίστηκε υπό την προεδρία του Βασίλη Μαρκή -με κυβέρνηση Σαμαρά- και ολοκληρώθηκε υπό την προεδρία του Χριστόφορου Αργυρόπουλου – με κυβέρνηση Τσίπρα. Δέκα χρόνια σπουδαίας επιστημονικής δουλειάς για να εκσυγχρονιστεί -και να εξευρωπαϊστεί θα έλεγα- ένας κώδικας ηλικίας 70 ετών, κακοποιημένος με χιλιάδες τροποποιήσεις και προσθαφαιρέσεις.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τους νέους κώδικες υποστήριξαν όλοι οι έγκριτοι νομικοί της χώρας. Ανάμεσά τους και ο σφόδρα αντιπολιτευόμενος την κυβέρνηση Τσίπρα, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος και με το κύρος του συνταγματολόγου αξιοποίησε την τελευταία του ομιλία στη Βουλή, ζητώντας οι κώδικες να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν άμεσα. Όπερ και εγένετο.
Και ξαφνικά, μια μέρα μετά την Δημοκρατική ανάταση που προσέφερε σε όλους μας η απόφαση ενοχής της Χρυσής Αυγής, διάφοροι πολιτικάντηδες άρχισαν να προωθούν τον επόμενο διχασμό. Και υποστήριξαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «οι κώδικες τροποποιήθηκαν για να πέσουν στα μαλακά οι φασίστες»! Αποκρύπτοντας το γεγονός ότι τόσο η κατάργηση της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, όσο και η μείωση των ποινών, από το ανώτατο 20 χρόνια στο ανώτατο 15, ήταν πρόταση και των τριών επιτροπών! Και αυτής επί ΠΑΣΟΚ, και αυτής επί ΝΔ, και αυτής επί ΣΥΡΙΖΑ. Και αφορά βέβαια όλα τα κακουργήματα και όχι μόνο αυτά που κάνουν οι εγκληματικές οργανώσεις.
Όμως -εδώ χωράει ένα μεγάλο ερωτηματικό- η μείωση των ποινών των ηγετών μιας εγκληματικής οργάνωσης σημαίνει ότι αυτοί θα βγαίνουν νωρίτερα από την φυλακή; Όχι! Γιατί ενώ με τον παλιό Κώδικα κάποιος εγκληματίας θα έβγαινε όταν θα είχε εκτίσει το 1/3 της ποινής του, τώρα με τον νέο Κώδικα θα βγει όταν θα έχει εκτίσει τα 2/5 της ποινής του. Δηλαδή, αν το δικαστήριο ρίξει στην ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής 15 χρόνια, με τον παλιό κώδικα θα καθόντουσαν στην φυλακή 5 χρόνια, ενώ τώρα αν τους ρίξει 15 χρόνια θα καθίσουν στην φυλακή 6 χρόνια. Συγνώμη που γίνομαι τόσο αναλυτικός αλλά μου αρέσει να σκάω τις πομφόλυγες των πολιτικάντηδων.
Να γυρίσω όμως στην στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Στον παλιό Ποινικό Κώδικα, που όλοι ξαφνικά ομνύουν, για να υπάρξει στέρηση του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι απαιτείται αμετάκλητη καταδίκη. Προσοχή, αμετάκλητη! Και δεύτερο βαθμό δηλαδή και Άρειο Πάγο -7 με 10 χρόνια το λιγότερο στην Ελλάδα. Ακόμη δηλαδή κι αν ίσχυε ο παλιός Κώδικας όλοι θα μπορούσαν να πολιτευτούν και μέσα από τη φυλακή, μέχρι η ποινή τους να γίνει αμετάκλητη.
Προς τι, λοιπόν, αυτός ο κουρνιαχτός; Προς τι οι αντισυνταγματικές παραινέσεις αριστερών, κεντρώων, δεξιών – όψιμων κατά κανόνα μαχητών της ΧΑ – να κάνουμε σήμερα μια τσάτρα-πάτρα τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα; Τροποποίηση που, ακόμη κι αν γινόταν, δεν θα είχε αναδρομική ισχύ και δεν θα είχε καμία επίπτωση στους καταδικασθέντες φασίστες;
Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή η παραπλάνηση;
Είναι ο λαϊκισμός κυρίες και κύριοι. Ο λαϊκισμός που δεν μπορεί να μείνει άφωνος για πολύ. Ο ίδιος λαϊκισμός που ώθησε κάποιους αρχηγούς να δώσουν παράσταση εκείνη την Τετάρτη στο Εφετείο.
Ο λαϊκισμός που δεν έχει χρώμα και δεν φυλακίζεται γιατί είναι πιο ρευστός και πιο άοσμος από τον φασισμό. Ως επιστέγασμα αυτού του αδυσώπητου λαϊκισμού, ήρθε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αυγή». «Δεν είναι αθώοι», με φωτογραφία του πρωθυπουργού και του πρώην πρωθυπουργού! Γιατί, ως γνωστόν, το τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος.
Ξαφνιάζομαι; Όχι εγώ.
Σε μια κοινωνία που ο πλουραλισμός είναι νεκρός, ο λαϊκισμός είναι πάντα ζωντανός. Βούρκος, αλλά ζωντανός.
Ακούστε εδώ: