Γιατί η Αριστερά της πλάκας (το κύριο, δυστυχώς, είδος Αριστεράς που διαθέτει η χώρα) επιμένει τόσο πολύ να πραγματοποιηθεί η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, σε συνθήκες επιδεινούμενης πανδημίας; Διότι δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικά. Δηλαδή; Δεν μπορεί να υπάρξει δημιουργικά παρά μόνο τελετουργικά. Η ελληνική Αριστερά έχει εδώ και χρόνια πάψει να σκέπτεται: συντηρεί μόνο μνήμες.
Ενας απονεκρωμένος οργανισμός αδυνατεί να προσαρμοσθεί. Δεν επεξεργάζεται νέα ερεθίσματα για να προσαρμόσει αντιστοίχως τη λειτουργία του, αλλά τα εντάσσει στον αρχετυπικό τρόπο δράσης του. Αναπαράγει την ταυτότητά του, έστω κι αν οι συνθήκες μεταβάλλονται δραστικά, επαναλαμβάνοντας εμμονικά αυτό που έμαθε να κάνει – εν προκειμένω, να διαμαρτύρεται. Η αντίδραση στην απαγόρευση της πορείας για το Πολυτεχνείο επιβεβαιώνει το εξ υπαρχής καταγγελτικό πνεύμα της πορείας!
Στον τελετουργικό τοτεμισμό έρχεται να προστεθεί η μεταμοντέρνα συνθήκη της εικονικής πραγματικότητας. Σημασία δεν έχει τόσο η συντήρηση της μνήμης, όσο η δημόσια επίδειξη της τελετουργίας της. Ο Κουτσούμπας, ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης θα έχουν ένα εμφανές κενό στο μιντιακό ημερολόγιό τους (και στο βιογραφικό με βάση το οποίο έστησαν τις καριέρες τους) τη φετινή επέτειο – θα εμφανίζονται ότι δεν συμμετείχαν στην τοτεμική τελετή του Πολυτεχνείου. Δεν θα υπάρχουν εικόνες από τη φετινή πορεία. Δεν θα μπορούν να επιδείξουν την επαναστατική δηθενιά τους. Βιώνουν ως υπαρξιακή ανάγκη να καλυφθεί αυτό το κενό.
Δεν είναι απαραίτητο να είναι έτσι. Ο δημιουργικός αριστερός είναι αυτός που δεν έχει χάσει επίγνωση των κοινωνιστικών αξιών του. Για να τις υπηρετεί σωστά, προσαρμόζεται. Οπως στην οικογενειακή μας ζωή δεν βλέπουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα που κινδυνεύουν από την πανδημία ακριβώς επειδή τα αγαπάμε, έτσι ο κοινωνικά ευαίσθητος πολίτης δεν συμμετέχει σε προγραμματισμένες διαδηλώσεις για να μην επιδεινωθεί η ήδη βεβαρημένη δημόσια υγεία. Ο κοινωνιστής προτιμά να φέρνουν οι γονείς φαγητό στο σπίτι, τα σχολεία να είναι ανοικτά και τα νοσοκομεία σε θέση να υπηρετούν τους ασθενείς, από το να επιδεικνύει τον κοινωνισμό του τελετουργικά. Η προσήλωση στον κοινωνιστικό στόχο τον κάνει διορατικό πραγματιστή. Οι μεταβαλλόμενες κάθε φορά συνθήκες δοκιμάζουν την επινοητικότητά του και οξύνουν την πρόσληψη των αξιών του. Ξέρει τι είναι μείζον και τι έλασσον.
Δεν υπάρχει Αριστερά με αξίες. Υπάρχουν μόνο γραφειοκράτες που εκμεταλλεύονται αξίες.
* Ο κ. Χαρίδημος Κ. Τσούκας (www.htsoukas.com) είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ερευνητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Warwick.