Ήταν Μάιος του 2004 όταν για πρώτη φορά επισκέφθηκα την Ελλάδα, την χώρα της μυθολογίας, για την οποία ό,τι γνώριζα έως τότε το είχα μάθει διαβάζοντας. Ένα μέρος του προγράμματος της επίσκεψης ήταν η πρόσκληση των Ελλήνων παλαιμάχων του Πολέμου της Κορέας σε μεσημεριανό γεύμα.
Απέναντι μου καθόταν ο κ. Καρατζάς (απόστρατος υποστράτηγος), ο οποίος μου διηγήθηκε πώς επεβίωσε από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό για τον οποίον χρειάστηκε να υποβληθεί ένδεκα φορές σε εγχείρηση. Βούρκωσαν τα μάτια του, καθώς εξιστορούσε τα γεγονότα επισημαίνοντας ότι επεβίωσε χάρις σε έναν δεκαεξάχρονο Κορεάτη βοηθό του στρατού και μπόρεσε να συνεχίσει τη ζωή του και να παρευρεθεί στο γεύμα εκείνο.
Μου έκανε εντύπωση η ταπεινοφροσύνη του, καθώς ευγνωμονούσε σε όλη του την ζωή του έναν Κορεάτη για τη βοήθεια που του προσέφερε, ενώ παράλληλα η Κορέα μπόρεσε να υπάρξει χάρις στην θυσία των Ελλήνων του εκστρατευτικού σώματος. Για μένα η Ελλάδα ως τότε ήταν κάτι πολύ μακρινό, που το προσλάμβανα μόνο ως το λίκνο του ανθρώπινου πολιτισμού. Η πρώτη εντύπωση που αποκόμισα από την Ελλάδα ήταν ανθρώπινη συγκίνηση, η οποία προήλθε από τα δάκρυα ενός βετεράνου τον οποίον συνάντησα δια ζώσης.
Έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια, τον Μάιο του 2018, επισκέφθηκα την Ελλάδα εκ νέου, αυτήν την φορά με την ιδιότητα του Πρέσβη. Αναζήτησα τον κ. Καρατζά, καθώς ήθελα να τον ξαναδώ. Έμαθα τελικά ότι είχε αποβιώσει μερικά χρόνια πριν.
Τα δάκρυά του, όμως, είναι χαραγμένα ακόμα στην καρδιά μου. Σε κάθε δραστηριότητα μου στο πλαίσιο της ανάπτυξης σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Κορέας και Ελλάδας, αλλά και σε κάθε συνάντηση με Έλληνες που εκπροσωπούν κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής εκείνα τα δάκρυα του κ. Καρατζά με εμψυχώνουν και ανοίγουν την καρδιά μου.
Η Κορέα και η Ελλάδα, παρότι βρίσκονται γεωγραφικά μακριά, απροσδόκητα παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες. Καθώς βρίσκονται στον 38ο παράλληλο ως χερσόνησοι είναι και οι δύο ναυτιλιακές χώρες. Οι δύο χώρες είχαν παρόμοια τροχιά στην νεότερη ιστορία τους έχοντας βιώσει την κατοχή από ξένη δύναμη, την καταπίεση και εξαθλίωση του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Επιπροσθέτως, και οι δυο λαοί διατηρούν την αξία του θεσμού της οικογένειας, τον σεβασμό προς τους ηλικιωμένους και τα έθιμα της φιλοξενίας.
Πιθανώς χάριν σε αυτές τις ομοιότητες, αισθάνομαι οικεία και άνετα κάθε φορά που ταξιδεύω σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παρατηρώ ότι Κορεάτες που επισκέπτονται την Ελλάδα, επιστρέφουν στην Κορέα έχοντας γίνει Φιλέλληνες, όπως και ότι ο πολιτισμός της Κορέας αρέσει στους Έλληνες, οι οποίοι με τη σειρά τους γίνονται στενοί φίλοι των Κορεατών.
Το 2021 είναι ένα πολύ σημαντικό έτος κατά το οποίο εορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και την 60η επέτειο σύναψης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κορέας και Ελλάδος. Η Ελλάδα προσέφερε στην Κορέα σημαντική βοήθεια όσον αφορά στην ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη.
Πριν από 70 χρόνια η Ελλάδα απέστειλε εκστρατευτικό σώμα 10,000 ανδρών για την υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας της Κορέας, παρότι οι δύο χώρες δεν είχαν τότε διπλωματικές σχέσεις. Επιπροσθέτως, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Ελλάδα βοήθησε την Κορέα να αναπτύξει την ναυπηγική της βιομηχανία μέσω της πρώτης παραγγελίας κατασκευής δύο μεγάλων δεξαμενοπλοίων.
Σύμφωνα με τους Έλληνες εφοπλιστές, η Ελλάδα συνεισέφερε στην ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας της Κορέας και η Κορέα βοήθησε την Ελλάδα να διατηρεί την παγκόσμια πρωτιά στην ναυτιλία παραδίδοντας εξαιρετικά κατασκευασμένα πλοία.
Η οικονομική συνεργασία μεταξύ της Κορέας και της Ελλάδας επεκτείνεται και στους τομείς των αγροτικών έργων, στις μεταφορές, στην εφοδιαστική αλυσίδα, και στην πληροφορική.
Παρουσιάζεται, επίσης, μεγάλη προοπτική περαιτέρω συνεργασίας στους τομείς της ψηφιακής οικονομίας, της επιστήμης-τεχνολογίας, του πολιτισμού, και της φαρμακοβιομηχανίας.
Η Κορέα, η οποία ήταν η πιο φτωχή χώρα στον κόσμο μέχρι την δεκαετία του 1960, αναπτύχθηκε σε διάστημα μισού αιώνα και σήμερα αποτελεί μια από τις δέκα ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις του κόσμου. Υπάρχει μια παροιμία στην Κορέα: «Ο φίλος όταν οι καιροί είναι δύσκολοι, είναι ο αληθινός φίλος».
Η Κορέα δεν λησμονεί τον φίλο, ο οποίος στάθηκε δίπλα της σε καιρό δυσκολίας. Η Κορέα θα βρίσκεται δίπλα στην Ελλάδα κατά την όμορφη πορεία της προς την δημιουργία νέων επιτυχιών.
Η Πρεσβεία της Κορέας στην Ελληνική Δημοκρατία διοργανώνει κάθε χρόνο μνημόσυνο για τους Έλληνες πεσόντες του Πολέμου της Κορέας στο ομώνυμο μνημείο, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Παπάγου. Είναι η πιο σημαντική ετήσια εκδήλωσή μας, επειδή για εμένα οι βετεράνοι του πολέμου της Κορέας είναι σαν δεύτεροι πατεράδες μου, καθώς ο πατέρας μου, ο οποίος έχει αποβιώσει, ήταν επίσης βετεράνος του πολέμου. Άρα, και οι απόγονοί των παλαιμάχων του πολέμου της Κορέας είναι σαν αδέλφια μου.
Η επιθυμία μου είναι στο μέλλον οι νεώτερες γενιές που θα ηγηθούν των δύο χωρών μας να διατηρούν ζωντανή την φιλία μας και να την φροντίζουν ως πολύτιμο δέντρο. Θα ήθελα να μοιραστώ με τους νεώτερους τον λόγο του Έλληνα Στρατηγού κυρίου Δράκου, προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Παλαιμάχων Πολεμιστών Κορέας: “Η Κορέα αποτελεί για μας δεύτερη πατρίδα. Εμείς οι βετεράνοι του Πολέμου της Κορέας φυτέψαμε τον σπόρο της Ελληνοκορεατικής φιλίας και τον φροντίσαμε να φυτρώσει. Το χρέος των επομένων γενεών των δύο λαών είναι να φροντίσουν να μεγαλώσει αυτό το δέντρο.”
* Ο Σούσοκ Λιμ είναι Πρέσβης της Δημοκρατίας της Κορέας