Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε την τύχη ούτε της ΕΔΑ ούτε του ιταλικού PCI, που το μόνο που κατάφεραν, το 1958 και το 1976 αντίστοιχα, ήταν να φτάσουν την Αριστερά μέχρι τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα μνημόνια και η κοινωνική αναταραχή του 2012 τσάκισαν τον παραδοσιακό δικομματισμό και οδήγησαν το κόμμα του Αλ. Τσίπρα τρία χρόνια μετά στην εξουσία. Με οδηγό τον άθλο του Ανδρέα Παπανδρέου το 1993, στην Κουμουνδούρου ψάχνουν τον τρόπο που θα τους ξαναφέρει σε τροχιά επιστροφής στο Μέγαρο Μαξίμου.
Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια πάντως, η κοινοβουλευτική και πολιτική «μοναξιά» του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί αρκετούς κορυφαίους στην ιεραρχία, με το βλέμμα στραμμένο στην απλή αναλογική που έρχεται. Μπορεί στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υποστηρίζουν πως η ψήφισή της τον Ιούλιο του 2016 αποτελεί «μια από τις καλύτερες πρωτοβουλίες των 4,5 ετών στη διακυβέρνηση», ωστόσο ο δρόμος για να αποδειχθεί αυτό αποδεικνύεται μακρύς. Το Πολιτικό Συμβούλιο της Τρίτης επιβεβαίωσε τον σκεπτικισμό που υπάρχει σε σχέση με τις συμπορεύσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν. Η πρόταση που σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έγινε, για προσπάθεια πολιτικών συνεργασιών ενόψει του «ανένδοτου» για τα εργασιακά, δεν συζητήθηκε καν. Μπορεί όλοι να συμφωνούν με αυτή την προοπτική, όμως τα μέλη του οργάνου γνωρίζουν καλά πως κάτι τέτοιο αυτή την περίοδο θα πέσει στο κενό. «Οι πολιτικές συμπλεύσεις θα δημιουργηθούν στην πορεία μέσα από τις κοινωνικές, δεν χρειάζεται να εκβιαστούν», εξηγούσε μέλος του Π.Σ. στην «Κ», όμως αυτό το επιχείρημα δεν ακούγεται για πρώτη φορά τους τελευταίους 19 μήνες. Και αποτέλεσμα έως τώρα δεν υπήρξε.
Μπορεί στην κινητοποίηση που ετοιμάζουν στην Κουμουνδούρου για το εργασιακό νομοσχέδιο να έχουν επενδύσει πολλά, όμως τα μηνύματα που έχουν έλθει έως τώρα δεν είναι ενθαρρυντικά. Το ΚΙΝΑΛ γυρνάει συνεχώς την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ και στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας «ορκίστηκε» για την αυτόνομη πορεία του. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ την Τρίτη, έκλεισε για άλλη μία φορά την πόρτα στην Κουμουνδούρου. Το ΚΚΕ έχει κόψει τη συζήτηση από την πρώτη στιγμή και όσον αφορά την κινητοποίηση της 6ης Μαΐου είναι σίγουρο πως δεν θα την κάνει με όρους Πολυτεχνείου, αφού στον Περισσό εκτιμούν ότι δρουν στο δικό τους προνομιακό πεδίο.
Ποιος είναι ο βασικός στόχος του Αλέξη Τσίπρα; Οι επόμενες κάλπες, όποτε και αν στηθούν, να μην είναι διπλές, και μέσω της απλής αναλογικής να προκύψει μια κυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό μεταφράζεται σε αναγκαστική μετεκλογική συμπόρευση με ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 (αν το κόμμα του Γ. Βαρουφάκη μπει στη Βουλή) και ενδεχομένως υπό την ψήφο ανοχής του ΚΚΕ. Και αν τα δύο πρώτα μοιάζουν αυτή τη στιγμή με ουτοπία, το τρίτο σενάριο είναι ήδη καμένο. Ολα αυτά συμβαίνουν σε μια χρονική περίοδο που η Ν.Δ. δείχνει, με βάση τις μετρήσεις, να κυριαρχεί στον μεσαίο χώρο και παράλληλα το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 επιχειρούν να κερδίσουν επιπλέον ορόφους στην αριστερή πολυκατοικία. Αυτός είναι ο λόγος που η κινητοποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τα εργασιακά φέρει τη σφραγίδα του Αλ. Τσίπρα. Στην Κουμουνδούρου υπάρχει αισιοδοξία για την έκβαση αυτής της μάχης και θεωρούν πως οι ρυθμίσεις που θα φέρει ο Κ. Χατζηδάκης στη Βουλή θα αποτελέσουν θρυαλλίδα των εξελίξεων.
Το νέο πακέτο φορολογικών παροχών του Κυρ. Μητσοτάκη ερμηνεύτηκε στην Κουμουνδούρου ως ακόμη ένα βήμα του πρωθυπουργού προς τις πρόωρες κάλπες, ωστόσο όπως και να έχουν τα πράγματα ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του ο τέως πρωθυπουργός πλέον λιγοστεύει. Οποιο προσκλητήριο και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ προς όμορες δυνάμεις θα κατηγορηθεί πως οι πραγματικές προθέσεις του είναι η άλωσή τους. Συνεπώς οι κινήσεις πρέπει να είναι προσεκτικές και να επιλεγεί το κατάλληλο timing.
Η νέα εξίσωση πάντως που βάζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που μίλησαν στην «Κ» είναι ο εκλογικός νόμος που ψήφισε η Ν.Δ. Το κλιμακωτό μπόνους καθιστά την αυτοδυναμία για το πρώτο κόμμα λίγο πιο δύσκολη υπόθεση σε σχέση με την πάγια πριμοδότηση των 50 εδρών. Αυτό ενδεχομένως να σημαίνει πως μια φθορά της «γαλάζιας» παράταξης άνω των 5 μονάδων, πάντα σε συνάρτηση με τις δυνάμεις που θα μείνουν εκτός Βουλής, θα φέρει τη χώρα στις μεθεπόμενες εκλογές μπροστά σε ένα αδιέξοδο σκηνικό. Πώς θα μπορούσε αυτό να μεταφραστεί θετικά για την αξιωματική αντιπολίτευση; Αναλόγως με τα ποσοστά που θα πάρουν τα κόμματα στις κάλπες με την απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί πιο πειστικός για την ανάγκη συνεργασιών προς τους «μικρούς», οι οποίοι σε ένα ακραία πολωμένο επαναληπτικό κύκλο εκλογών θα απειληθούν με αφανισμό.