Προτεραιότητα η «προοδευτική διακυβέρνηση»

Προτεραιότητα η «προοδευτική διακυβέρνηση»

Τα νέα πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ

3' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οσους στην Κουμουνδούρου επιχείρησαν τον Ιούλιο του 2019 να κάνουν μια προβολή στο μέλλον, τους «έριξε στα βράχια» η πανδημία σε πρώτη φάση και στη συνέχεια η «ανοσία» του Μαξίμου στον κορωνοϊό. Δύο χρόνια μετά, για δεύτερη φορά στην αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει νούμερο δύο, με διψήφια διαφορά από τη Ν.Δ. Με δύο τάσεις να διαγκωνίζονται για τη νέα ταυτότητα του κόμματος, ο Αλέξης Τσίπρας ψάχνει τη δεύτερη φορά της Αριστεράς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο χρόνος πλέον μετρά αντίστροφα για τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε οι εκλογές πραγματοποιηθούν στο τέλος της τετραετίας είτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρύβει κάποια έκπληξη. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η υπομονή του κόσμου έχει εξαντληθεί και πλέον κάθε αστοχία θα τον απομακρύνει από την «ομπρέλα» της κυβέρνησης, κάτω από την οποία ένιωθε ασφάλεια κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης.

Η «Κ» από τον Ιανουάριο είχε δημοσιεύσει πρώτη την προσπάθεια που γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με επικεφαλής τον Μιχάλη Καλογήρου. Το μητρώο στελεχών, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, φαίνεται να «φουσκώνει» υπό τις οδηγίες του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, ενώ αξιοποιείται η εμπειρία επιφανών προσωπικοτήτων και επιστημόνων που προσεγγίστηκαν μέσα από τις εκδηλώσεις για το πρόγραμμα. Ο Νικ. Φαραντούρης, καθηγητής της Ευρωπαϊκής Εδρας του Jean Monnet, ο Γρ. Γεροτζιάφας, καθηγητής Αιματολογίας στη Σορβόννη, ο Οθων. Ηλιόπουλος, καθηγητής Ιατρικής στο Harvard, ο Χορ. Βοσκεριτσιάν, λέκτορας Εργασιακών Σχέσεων στο Birkbeck, ο Αρ. Καζάκος, ομότιμος καθηγητής Εργατικού Δικαίου στο ΑΠΘ, ο Αιμ. Αυγουλέας, καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου στο Εδιμβούργο, ο Δ. Αυγητίδης, καθηγητής Εμπορικού Δικαίου στο ΑΠΘ, και η Νατ. Ρωμανού, ερευνήτρια Κλιματικής Αλλαγής στη NASA, είναι μερικά από τα στελέχη που ο χρόνος θα δείξει κατά πόσον θα βολιδοσκοπηθούν να στελεχώσουν είτε τομείς του κόμματος είτε ακόμα και τα ψηφοδέλτιά του.

Η μεγάλη αδυναμία

Τον Μάιο του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ πέταξε μακριά από τα όρια του 3%, μέχρι σήμερα όμως δεν κατάφερε να θεραπεύσει δύο μεγάλες ασθένειες: Αν και κόμμα εξουσίας, παρέμεινε μικρός οργανωτικά και δεν διείσδυσε βαθιά στον κοινωνικό ιστό. Πριν από έξι χρόνια τον βοήθησε το αντιμνημονιακό κύμα, όμως πλέον αυτό δεν υπάρχει και τα «κολλημένα» ποσοστά του λίγο πάνω από το 20% προβληματίζουν. Παράλληλα, είναι μειοψηφικός στα συνδικάτα και στην αυτοδιοίκηση. Αυτός είναι ο λόγος που νέα πρόσωπα, τα οποία εκτιμάται πως έχουν σοβαρό εκτόπισμα στους χώρους τους, αναζητούνται πυρετωδώς.

Αν το καλοκαίρι του 2019 ο βασικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός, ο κορωνοϊός που ανέβαλε το συνέδριο αλλά και η δημοσκοπική καχεξία άλλαξαν τα δεδομένα. Η δημιουργία ενός «αντικυβερνητικού μετώπου» που θα οδηγήσει σε μια «προοδευτική διακυβέρνηση» φαίνεται πως αποτελεί τη νέα προτεραιότητα. «Κάν’ το όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία» είναι το σύνθημα κορυφαίων στελεχών στην Κουμουνδούρου, ωστόσο οι πληγές με τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης είναι ακόμα πολλές και ανοιχτές. Ενδεχομένως ο δρόμος προς τις κάλπες να μετατρέψει τις γενικές αναφορές για ανάγκη συμπόρευσης των μη συντηρητικών δυνάμεων σε πιο συγκεκριμένες προτάσεις. Σε αυτή τη φάση, ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 υποπτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ πως απλώς θέλει να τους κόψει τη δική τους πελατεία. Το πρόσφατο ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα σε Βρυξέλλες και Βερολίνο θεωρείται πως έδωσε στο κόμμα μια νέα φόρα και στον ίδιο ένα ρόλο γεφυροποιού. Παράλληλα, αφαίρεσε δικαιολογίες από τις άλλες δυνάμεις να αρνηθούν την ευκαιρία που δίνει η απλή αναλογική για μια «απότομη, αλλά αναγκαία αλλαγή», όπως τη χαρακτηρίζουν στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Παλιοί σε νέο ρόλο

Μέσω του Γιώργου Σταθάκη ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε σε όλους τους «παλιούς» του ΣΥΡΙΖΑ πως μπορούν να ξαναγίνουν πρωταγωνιστές στο κόμμα. Η αποδοχή του προγράμματος έχρισε τον πρώην υπουργό Ενέργειας ως τον απόλυτο κερδισμένο της τριήμερης συνδιάσκεψης, επαναφέροντάς τον δυναμικά στο κομματικό παιχνίδι. «Προεδρικοί» και «Ομπρέλα» έμειναν στην ισοπαλία και μόνο ο Παύλος Πολάκης ενδεχομένως πήρε τα απαραίτητα μηνύματα πως το αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν μπορεί να έχει θέση σε ένα κόμμα εξουσίας. Εξ ου και η διαδικτυακή σιγή των τελευταίων ημερών, καθώς τα Χανιά, κατά πολλούς, αναμένεται να είναι το μεγάλο εσωκομματικό ντέρμπι των επόμενων εκλογών. Κανείς δεν συμφώνησε, άλλωστε, με παρέμβαση στελέχους της εσωκομματικής πλειοψηφίας στο τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο, που επισήμανε, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να «σνομπάρει» τους αντιεμβολιαστές. Με το κάλεσμά του προς όλους τους πολίτες να ορθώσουν, μέσω του εμβολιασμού, τείχος στην πανδημία, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε πως δεν θέλει να υπάρχει κανένα περιθώριο παρερμηνειών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή