Αγγ. Συρίγος: Στο παλιό του σχολείο για τον αγιασμό

Αγγ. Συρίγος: Στο παλιό του σχολείο για τον αγιασμό

Την πρώτη του ημέρα στο σχολείο περιγράφει ο υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Άγγελος Συρίγος, σε ανάρτησή του

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την πρώτη του ημέρα στο σχολείο πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια, περιγράφει ο υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Άγγελος Συρίγος, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Αναφέρει επίσης πως σήμερα Δευτέρα που άνοιξαν τα σχολεία, παρευρέθηκε στον αγιασμό των παιδιών στο παλιό του δημοτικό. 

Μιλάει μάλιστα για την παλιά του δασκάλα και για την ημέρα που τη συνάντησε ξανά το 2015, μετά την παρουσίαση βιβλίου του.

«Αξεπέραστη και ιερή η σημασία ενός καλού δασκάλου για τους μαθητές του!», τονίζει. 

Αναλυτικά η ανάρτησή του

Πενήντα χρόνια μετά… Μισός αιώνας!

Πριν από ακριβώς 50 χρόνια, μικρό πρωτάκι, διασκέλισα την αυλή του 70ου δημοτικού σχολείου Αθηνών, στη σκιά της Ακροπόλεως. 

Κάποια παιδάκια έκλαιγαν, οι μαμάδες μας (όλες νέες τότε…) κοιτούσαν ανήσυχες, η δασκάλα μας η κυρία Ρηνούλα (Παπαγιαννοπούλου-Πρεβεντζά) μας οδήγησε στην τάξη και βάλθηκε να μας μάθει γράμματα.*

Σήμερα, ακριβώς μισό αιώνα μετά βρέθηκα για τον αγιασμό των παιδιών στο παλιό μου δημοτικό.

Στην είσοδο, ανάμεσα στη διευθύντρια και τους δασκάλους με προϋπάντησε η συμμαθήτριά μου Ιφιγένεια Γκόνου, που διδάσκει στο παλιό μας σχολείο. 

Μαζί γυρίσαμε τις αίθουσες που είχαμε φοιτήσει. Τις θυμόμουν τεράστιες. 

Μου φάνηκαν μικρές. Συγκίνηση στην αίθουσα που πηγαίνουμε έκτη δημοτικού. Άλλες οι συνθήκες τότε. Στην αναμνηστική φωτογραφία της έκτης μέτρησα 47 παιδιά σε ένα τμήμα…!

Τα σημερινά πρωτάκια κάθονταν στις καρέκλες με τα ονόματά τους. 

Δεν έκλαιγε κανένα! 

Σταθερή παρέμενε μόνον η ανησυχία των μαμάδων που κοίταζαν έξω από την αυλή του σχολείου τα καμάρια τους. 

Καλή σχολική χρονιά Ιφιγένεια ! 

Καλή σχολική χρονιά σε όλους τους δασκάλους και σε όλους τους καθηγητές!

Καλή σχολική χρονιά στα καμάρια μας!

Με υγεία πρώτα απ’ ‘όλα!

*Τον Μάιο του 2015 μετά την παρουσίαση του βιβλίου μου για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με πλησίασε μία μικρόσωμη, αδύνατη και πολύ ηλικιωμένη κυρία, συνοδευόμενη από τον παλαιό μου συμμαθητή και φίλο Dimitris Skazas . 

Έπιασε το χέρι μου και χαμογελώντας μου είπε:

«-Που να φανταζόμουν όταν σου έσπρωχνα ετούτο το χέρι για να μάθεις τα πρώτα σου γράμματα, ότι μια ημέρα θα έγραφες τόσα πολλά και σημαντικά πράματα!». Ηταν η δασκάλα μου η κυρία Ρηνούλα.

Αξεπέραστη και ιερή η σημασία ενός καλού δασκάλου για τους μαθητές του!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή