Η πέρα από κάθε πρόβλεψη -και ως ωκ τούτου εντυπωσιακή- συμμετοχή των πολιτών (πάνω από 260.000 είχαν ψηφίσει μέχρι τις 7.00 το απόγευμα) είναι καλό νέο για την Δημοκρατία, κακό νέο για τα δύο μεγάλα κόμματα της Βουλής και ανησυχητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο δεν χρειάζεται εξήγηση. Κάθε κινητοποίηση που γίνεται με δημοκρατικό τρόπο είναι καλοδεχούμενη και εν γένει ευεργετική. Ειδικώς όποια αφορά την ανάδειξη της ηγεσίας των κομμάτων. Οι πολίτες δεν είναι απλοί ψηφοφόροι του κόμματος ανά τετραετία. Συμμετέχουν, συνδιαμορφώνουν πολιτικές, συζητάνε εναλλακτικές προτάσεις. Τι γεγονός δε ότι όλη η προεκλογική και εκλογική διαδικασία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ήταν ευπρεπής, δηλαδή χωρίς περιττές κοκορομαχίες και με σπαράγματα -έστω- προτάσεων δημιουργεί ένα θετικό προηγούμενο για τον τόπο.
Η μαζική προέλευση στέλνει μήνυμα στους δύο μεγάλους της Βουλής. Ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος ψάχνει για εναλλακτικές πολιτικές. Δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε από την «φιλελεύθερη» κυβέρνηση, ούτε από την «σοσιαλιστική» αξιωματική αντιπολίτευση. Μπορεί ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί στο κέντρο, κουβαλά όμως ένα βαθιά συντηρητικό και ανέτοιμο για τις νέες προκλήσεις κόμμα.
Μπορεί ο κ. Αλέξης Τσίπρας να έκανε την στρατηγική επιλογή για άνοιγμα του κόμματός του προς το κέντρο, Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αδυνατεί να τον ακολουθήσει. Και το πρόβλημα για τον τελευταίο είναι πως οι μόνες δεξαμενές που είχε για να αντλήσει δυνάμεις ήταν οι ανέστιοι της κεντροαριστεράς. Έξι χρόνια μετά την σωτήρια για την χώρα «kolotoumpa», δύο χρόνια στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ΣΥΡΙΖΑ χωρίς «προοδευτική συμμαχία»• πλην κάποιων παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι όμως έχασαν τις κοινωνικές αναφορές που είχαν στο προηγούμενο κόμμα τους, ενώ τους στραβοκοιτάζουν στο καινούργιο τους σπίτι.
Αυτό είναι το ανησυχητικό νέο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την ανασυγκρότηση του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ μόνο θα χάσει. Δεν μπορεί να κερδίσει, ούτε ψηφοφόρους, ούτε «προοδευτική διακυβέρνηση». Η τελευταία χρειάζεται θέσεις και γνώση. Με οιμωγές, κατάρες, συνθήματα και χαρακτηρισμούς τύπου Πινοσέτ (τωρινούς και παλιούς) δεν χτίζεται πρόγραμμα, δεν φτιάχνεται πλατφόρμα συνεργασιών. Μόνο μεγάλη φασαρία παράγεται, που μετά την δραματική εμπειρία του 2015 δεν είναι για κανέναν «θαυμάσια κατάσταση».
• Οι κάλπες για την ηγεσία και οι αλλαγές στην πολιτική σκηνή
• Εκλογές ΚΙΝΑΛ: Μεγάλες ουρές, μεγάλες προσδοκίες
• Εκλογές στο ΚΙΝΑΛ: Τα «ζευγάρια» και τα σενάρια για τον β΄ γύρο
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις