Ενα έτος τεκτονικών αλλαγών φεύγει, μια χρονιά μεγάλων προσδοκιών, αλλά και προκλήσεων έρχεται στο ΚΙΝΑΛ. Αφήνοντας πίσω το πανηγυρικό κλίμα των εκλογών, η νέα ηγεσία της Χαρ. Τρικούπη καλείται τους προσεχείς μήνες να θέσει τα θεμέλια της εσωτερικής της αναδιοργάνωσης, επιχειρώντας, παράλληλα, να κεφαλαιοποιήσει το μήνυμα της «δυναμικής επανεκκίνησης», όπως αποτιμήθηκε η μαζική συμμετοχή στις κάλπες.
Το πρώτο σκέλος αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του Νίκου Ανδρουλάκη και του ηγετικού πυρήνα, ακουμπώντας σε δύο βασικούς άξονες: πρώτον, στο εγχείρημα της αυτοοργάνωσης με αιχμή τις τοπικές κοινωνίες και, δεύτερον, στο προσεχές συνέδριο που προγραμματίζεται για Απρίλιο – Μάιο.
Δεδομένου, ωστόσο, ότι η επέλαση της «Ομικρον» αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, στο ΚΙΝΑΛ εντατικοποιούν τις προσπάθειες οικοδόμησης του «ψηφιακού κόμματος», που βρισκόταν πάγια στην ατζέντα, αλλά αποκτά πλέον πιο επιτακτικά χαρακτηριστικά. Προσβλέποντας στην υλοποίησή του, άλλωστε, η Χαρ. Τρικούπη συγκροτεί ομάδα τεχνοκρατών, προκειμένου, όπως λέγεται, η πανδημία να μην περιορίσει την επαφή με την κοινωνία. Η παράμετρος του κορωνοϊού, παράλληλα, δεν αποκλείεται να επηρεάσει και τις προσυνεδριακές διαδικασίες, παρότι οι οργανωτικές προετοιμασίες συνεχίζονται κανονικά.
Οι θέσεις-κλειδιά
Η νέα ηγεσία καλείται να θέσει τα θεμέλια της εσωτερικής αναδιοργάνωσης και να κεφαλαιοποιήσει το μήνυμα της «δυναμικής επανεκκίνησης».
Επιπλέον, με την εκκίνηση του νέου έτους θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και το τοπίο σχετικά με τις κομματικές θέσεις-κλειδιά, αρχικά με τον ορισμό εκπροσώπου Τύπου, όπου ακόμη δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για το αν θα επιλεγεί πρόσωπο από τη Βουλή, το κόμμα ή εκτός των τειχών. Οσον αφορά τη θέση του γραμματέα, δεν αποκλείεται ο Μανώλης Χριστοδουλάκης να παραμείνει στη θέση του έως το συνέδριο.
Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι στο πίσω μέρος του μυαλού όλων, όσον αφορά τους παραπάνω προγραμματισμούς, βρίσκεται η πιθανότητα της ολικής ανατροπής, μέσω πρόωρων εκλογών. Οσο κι αν από το Μαξίμου το απορρίπτουν, στο ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι κάθε άλλο παρά απίθανο είναι, όταν η χώρα βγει από τον στενό κλοιό της πανδημίας.
Υπό αυτό το πρίσμα –πηγαίνοντας στο προαναφερθέν στοίχημα της κεφαλαιοποίησης– στη Χαρ. Τρικούπη αναδεικνύουν με ικανοποίηση τη δημοσκοπική άνοδο, κρατώντας μεν χαμηλούς τόνους, αλλά υπογραμμίζοντας ότι «δεν είναι συγκυριακή».
Οπως αναφέρουν, δε, οι μετρήσεις που έχουν στη διάθεσή τους αποτυπώνουν δύο σημαντικά στοιχεία: αύξηση δυνάμεων και στην Αττική (που τα τελευταία χρόνια αποτέλεσε «αγκάθι»), αλλά και εισροή ψηφοφόρων εκατέρωθεν, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη Ν.Δ. Εν ολίγοις, όπως υποστηρίζουν, το «ακροατήριο του ΚΙΝΑΛ αλλάζει ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά».
Η διατήρηση του δημοσκοπικού μομέντουμ συνιστά, συνεπώς, καίρια πρόκληση για την ηγεσία αλλά δεν είναι η μόνη: θα εξαρτηθεί και από το αντιπολιτευτικό πρόσημο, για το οποίο ήδη έχουν υπάρξει σαφή δείγματα γραφής υπό τον κ. Ανδρουλάκη.
Σε αυτό το πεδίο, είναι σαφές ότι οι πιέσεις από κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση θα είναι συνεχείς και αυξανόμενες, όπως και οι προσπάθειες εκατέρωθεν ταύτισης, ειδικά όσο οι εκλογές θα πλησιάζουν.
Το στοίχημα του «ξεκάθαρου και διακριτού στίγματος», όπως λέγεται, θα αποτελέσει επομένως κομβική παράμετρο για τη θέση του ΚΙΝΑΛ στο πολιτικό σκηνικό, πατώντας σε μια διπλή στρατηγική: αφενός, όπως τονίζεται, «στη σκληρή, αλλά εποικοδομητική κριτική» απέναντι στο Μαξίμου· αφετέρου στις διαχωριστικές γραμμές από τον ΣΥΡΙΖΑ, «όχι με πύρινο λόγο, αλλά με ανάδειξη της σοσιαλδημοκρατικής ατζέντας».