Το ξαφνικό «παράθυρο» του Κυριάκου Μητσοτάκη εντός της περασμένης εβδομάδας για κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις επόμενες εκλογές, αποτέλεσε για πολλούς «κεραυνό εν αιθρία», καθώς φάνηκε να αποτελεί ένα βήμα πίσω στη μέχρι τώρα αδιαπραγμάτευτη στρατηγική περί αυτοδυναμίας. Η προσεκτική ανάγνωση των όσων είπε ο πρωθυπουργός και οι δηλώσεις που ακολούθησαν, αποκρυπτογραφούν τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο κ. Μητσοτάκης με αυτή τη μη αναμενόμενη –βάσει της έως τώρα στρατηγικής– αναφορά.
Ο πρώτος και κυριότερος στόχος είναι πως στο Μαξίμου επιδιώκουν να πιέσουν το Κίνημα Αλλαγής να πάρει ξεκάθαρη θέση για το θέμα. Βάζοντας στην ατζέντα το ζήτημα της συγκυβέρνησης ο πρωθυπουργός πιέζει τον Νίκο Ανδρουλάκη να τοποθετείται επί του ζητήματος διαρκώς, από εδώ και στο εξής – και έως τις εκλογές. Στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε στην «Κ» πως το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να λειτουργεί σε αυτή τη συγκυρία ως «επιτήδειος ουδέτερος» και θα πρέπει να πάρει θέση για τη στάση που θα κρατήσει μετά τις εκλογές.
Η πίεση που θέλει να ασκήσει το Μαξίμου στο μικρό κόμμα της Κεντροαριστεράς, επιβεβαιώθηκε από την αντίδραση του Γιάννη Οικονόμου μετά την πρώτη τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη για το θέμα. Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ανέφερε πως δεν θα δώσει σωσίβιο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και είναι ανοιχτός σε συνεργασία μόνο με σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση, κάτι που ερμηνεύτηκε από το Μαξίμου ως ξεκάθαρο όχι σε πιθανή συνεργασία. Λίγες ώρες μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πήρε την «πάσα» Ανδρουλάκη και πέρασε ένα σαφές μήνυμα. «Ο κ. Ανδρουλάκης απέκλεισε ξεκάθαρα τη συνεργασία με όποιον δεν ασπάζεται τη σοσιαλδημοκρατία. Η Ν.Δ. είναι γνωστό ότι δεν ανήκει σε αυτή την ομάδα», είπε και κατηγόρησε το ΚΙΝΑΛ πως επιδιώκει τελικά συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Οικονόμου καταλήγοντας επανήλθε άμεσα στο δίλημμα της αυτοδυναμίας λέγοντας πως «αν και απέχουμε περισσότερο από ένα χρόνο από τις εκλογές, το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο», εκπέμποντας το μήνυμα πως ουσιαστικά η σταθερότητα της χώρας περνάει μέσα από την αυτοδυναμία.
Η αναφορά Οικονόμου είχε ως τελικό αποδέκτη τους ίδιους τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ, που αποτελούν για τη Ν.Δ. μία σημαντική –και ίσως τη μόνη– δεξαμενή ψηφοφόρων που μπορεί να δώσει ώθηση προς την αυτοδυναμία. Ολες άλλωστε οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η πλειοψηφία της εκλογικής βάσης του ΚΙΝΑΛ βλέπει θετικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αυτό το Μέγαρο Μαξίμου δεν μπορεί να το αφήσει ανεκμετάλλευτο. Οσο πάμε προς τις εκλογές και όσο ο κ. Ανδρουλάκης επιμένει «σε κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση», τόσο το Μέγαρο Μαξίμου θα εντείνει την πίεση προς τους ψηφοφόρους του κόμματος, επαναφέροντας το δίλημμα αυτοδυναμία ή αστάθεια.
Στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε στην «Κ» πως το Κίνημα Αλλαγής δεν μπορεί να λειτουργεί σε αυτή τη συγκυρία ως «επιτήδειος ουδέτερος».
Η αναφορά Μητσοτάκη ήρθε σε ένα χρονικό σημείο, που ήδη από την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός είχε ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να κάνει πρόωρες εκλογές, ούτε να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, «καθαρίζοντας» το εκλογικό τοπίο. Στην κυβέρνηση γνωρίζουν πως η προσπάθεια για την αυτοδυναμία, που κάθε άλλο παρά έχει εγκαταλειφθεί, δεν είναι ένας αγώνας δρόμου, αλλά αγώνας αντοχής. Και έχτισαν ένα θεσμικό τρίπτυχο: όχι σε πρόωρες εκλογές, όχι σε πείραγμα του εκλογικού νόμου, ναι στη συγκυβέρνηση εφόσον αυτό επιλέξει ο ελληνικός λαός. Τα τρία αυτά στοιχεία, σε συνδυασμό με την πεποίθηση πως «οι πολίτες ψηφίζουν στις εκλογές για πρωθυπουργό», όπως λέει στην «Κ» κυβερνητικό στέλεχος, αποτελούν την εκκίνηση πάνω στην οποία ο κ. Μητσοτάκης θα επιδιώξει στις δεύτερες εκλογές την αυτοδυναμία.
Τρεις παράγοντες
Στην προσπάθεια αυτή υπάρχουν τρεις ακόμα παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν θετικά:
- πρώτον, το τέλος του πολέμου, που ακόμα και με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις είναι βέβαιο πως έως το φθινόπωρο θα έχει τερματιστεί,
- δεύτερον, η καλή τουριστική σεζόν, στην οποία αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός και στην τελευταία συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και,
- τρίτον, τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης που μπορούν να βελτιώσουν το οικονομικό και ψυχολογικό κλίμα. Και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα, τόσο για το οικονομικό όσο και για το κυβερνητικό εν γένει επιτελείο, ώστε έως τις εκλογές να έχουν αρχίσει να φαίνονται στην αγορά.
Η αναφορά πάντως περί συγκυβέρνησης κρύβει και μία παγίδα: γιατί κάτι τέτοιο να μη συμβεί από τις πρώτες εκλογές και χρειάζεται να πάμε σε δεύτερες; Είναι μία ερώτηση που χρήζει απάντησης, ώστε η Ν.Δ. να αποφύγει τυχόν ελιγμό Ανδρουλάκη, τον οποίο υπονόησε στην πρώτη του αντίδραση.
Διαβάστε επίσης:
Ο ΣΥΡΙΖΑ «βλέπει» οφέλη από την κόντρα Ν.Δ. – ΚΙΝΑΛ
«Φυγή προς τα εμπρός» για το ΚΙΝΑΛ, απέναντι στην κυβερνητική πίεση