«Οι φίλοι μου με ‘λέγαν πρίγκιπα. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι το όνομά μου θα επικρατούσε τόσο πολύ στον κόσμο. Αυτοί οι πρίγκιπες πεθαίνουν αθώοι, δολοφονημένοι σε μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ». Απόσπασμα από τα λόγια του Aμλετ, που η Τζίνα Τσαλικιάν είχε ζητήσει να χαραχτούν στο μνήμα του παιδιού της. Hταν ο τρόπος της να πει ότι ο Αλέξανδρος ήταν ένα αθώο παιδί που δεν «ανήκε» πουθενά.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, σε αποκλειστική δήλωσή της στην «Κ», το επαναλαμβάνει εμφατικά: Η μνήμη του παιδιού μου ανήκει σε όλους, μην την καπηλεύεστε. Σε αυτό το πνεύμα, κι ενώ στο Εφετείο Λαμίας βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη του Επαμεινώνδα Κορκονέα, που θα κρίνει εάν ο δολοφόνος του Αλέξανδρου θα παραμείνει στη φυλακή ή θα αποφυλακιστεί, η κ. Τσαλικιάν ζήτησε από τον Δήμο Αθηναίων να ανεγερθεί νέο μνημείο για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο σε χώρο του δήμου. Αλλωστε, ούτε η Αθήνα ούτε κανείς μας είναι ίδιοι μετά τη βάρβαρη δολοφονία του και όσα την ακολούθησαν. Ακολουθεί το κείμενό της:
Η στυγερή, βάρβαρη και εντελώς αναίτια δολοφονία του Αλέξανδρού μου και τα όσα επακολούθησαν άφησαν ένα ισχυρό αποτύπωμα στην ιστορία της πόλης μας και κατ’ επέκταση στο ιστορικό γίγνεσθαι της πατρίδας μας. Υπενθυμίζω ότι παρά τις προσπάθειες συγκάλυψης και τη δημιουργία σύγχυσης σε ό,τι αφορά τα πραγματικά περιστατικά, τόσο το Πρωτόδικο Δικαστήριο Αμφισσας όσο και το Εφετείο Λαμίας απεφάνθησαν ότι ο μέχρι σήμερα αμετανόητος φυσικός αυτουργός του εγκλήματος προέβη στην αποτρόπαια δολοφονική πράξη με άμεσο δόλο. Εκείνο που η Δικαιοσύνη δεν μπόρεσε να εξιχνιάσει είναι τα κίνητρα των δολοφόνων, δηλαδή εάν με τη δολοφονία ενός αθώου παιδιού εξυπηρετούσαν κύκλους που επεδίωκαν τη δημιουργία ανωμαλίας και χάους στη χώρα μας.
Οπως χωρίς την παραμικρή αμφιβολία προέκυψε κατά την ακροαματική διαδικασία, τόσο στο Πρωτόδικο Δικαστήριο όσο και στο Εφετείο, ο Αλέξανδρός μου δεν ανήκε ούτε συμμετείχε σε δράσεις οποιωνδήποτε ομάδων, οργανώσεων ή πολιτικών χώρων. Εκτοτε, άτομα προερχόμενα από διάφορους τέτοιους χώρους, καπηλευόμενα τη μνήμη του νεκρού παιδιού μου, ισχυρίζονται ότι ο Αλέξανδρός μου ήταν ομοϊδεάτης τους και, πολύ περισσότερο, ότι συμμετείχε στις δράσεις τους, προφανώς για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς.
Για τους λόγους που σκιαγραφώ στη δήλωσή μου αυτή, με επιστολή μου στον Δήμο Αθηναίων, παρακάλεσα όπως ανεγερθεί νέο μνημείο σε χώρο της δημοτικής αρχής, στο οποίο να ενσωματωθεί το υφιστάμενο μνημείο που η οικογένειά μου τοποθέτησε στον εξωτερικό τοίχο ιδιωτικού ακινήτου, στον χώρο της δολοφονίας του. Ενα μνημείο το οποίο να ανήκει σε όλους τους δημότες, να δίνει μηνύματα ειρήνης και έτσι να ανακοπούν οι όποιες προσπάθειες οικειοποίησής του.
Για όσα πρωτοφανή και τραγελαφικά τεκμαίρονται επί των ημερών μας στο Εφετείο Λαμίας, σε μια έκδηλη προσπάθεια να μην εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του ο στυγερός δολοφόνος, εύχομαι και ελπίζω να αποδοθεί δικαιοσύνη και να αποκατασταθεί το κύρος της.
– Η ζωή του Αλέξανδρού μου κόπηκε την ώρα που ανθούσε, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, από τη διπλή στοχευμένη βολή του Επαμεινώνδα Κορκονέα, που, μαζί με τον Βασίλειο Σαραλιώτη βγήκαν περιπολία θανάτου εκείνη την ημέρα.
Παρέμβαση μέσω της «Κ» της μητέρας του δολοφονηθέντος 15χρονου μαθητή τον Δεκέμβριο του 2008.
– Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ζητώ και περιμένω δικαιοσύνη για τον δολοφονημένο δεκαπεντάχρονο Αλέξανδρο, που, σήμερα, θα ήταν 29 χρόνων δημιουργικός πολίτης. Ο καταδικασμένος σε δεκαετή κάθειρξη συνεργός Σαραλιώτης αθωώθηκε στο Εφετείο Λαμίας, με την ίδια απόφαση που αποφυλακίστηκε ο δράστης Επαμεινώνδας Κορκονέας, γιατί του αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό συννόμου βίου.
– Μετά την αναίρεση της απόφασης αυτής, από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ο εισαγγελέας του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας είπε ρητά ότι ο Κορκονέας δεν άξιζε το ελαφρυντικό που του δόθηκε και ζήτησε να απορριφθεί η αίτησή του, που σημαίνει να παραμείνει η ποινή ισόβιας κάθειρξης, που είχε επιβάλει το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Aμφισσας.
– Δυστυχώς, στο ίδιο δικαστήριο, η πρόεδρος και οι τακτικοί δικαστές δεν μου επέτρεψαν ούτε το όνομά μου να πω και στέρησαν το δικαίωμα λόγου στους συνηγόρους μου, χωρίς να έχει συγκροτηθεί, με την εκλογή των ενόρκων, το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, επιβάλλοντας γενική απαγόρευση ακρόασης.
– Δικονομικά και ουσιαστικά, εμείς, που υποστηρίζουμε την κατηγορία της δολοφονίας του Αλέξανδρου, δεν μιλάμε για την ποινή. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι είμαστε διακοσμητικά πρόσωπα, όπως δηλώνει η υπεράσπιση Κορκονέα. Επίσης, από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι τρεις τακτικοί δικαστές αποφασίζουν μόνοι τους, χωρίς τους τέσσερις ενόρκους, ότι οι υποστηρίζοντες την κατηγορία διάδικοι στερούνται όλων των δικαιωμάτων και μετατρέπονται σε βωβά πρόσωπα εικονικών διαδίκων.
– Ζητώ πραγματική δικαιοσύνη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου. Ζητώ ουσιαστική δικαίωση της μνήμης του παιδιού μου, που το έχουν αγκαλιάσει η ελληνική κοινωνία και η Ιστορία.
– Eνα μνημείο για τον Αλέξανδρο θεωρώ ότι είναι χρέος της πολιτείας. Ευχαριστώ τον δήμαρχο που το αναγνωρίζει και θέλει να υλοποιήσει το σχετικό αίτημα.
– Eνα μνημείο για τον Αλέξανδρο, σύμβολο της αθωότητας του παιδιού που δολοφονείται από τη βία αστυνομικού που παρανομεί.
– Eνα μνημείο για τον Αλέξανδρο, σύμβολο της ευαισθησίας όλων των Ελλήνων και της αξίωσής τους να μην υπάρξουν άλλοι Αλέξανδροι.
– Eνα μνημείο για τον Αλέξανδρο, που δεν ανήκε σε αναρχικές ομάδες ή πολιτικές παρατάξεις, αλλά η μνήμη του ανήκει στην ελληνική κοινωνία και Ιστορία.
– Δεν μπορεί κανείς εκ των υστέρων να οικειοποιηθεί τον Αλέξανδρο. Επιβάλλεται όλοι να σέβονται αυστηρά και τα αληθινά γεγονότα και την ύπαρξη του δολοφονημένου παιδιού μου και να μη φτιάχνουν σενάρια στα μέτρα τους.
– Δικαιοσύνη για τον Αλέξανδρο, δικαιοσύνη στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και τις πανανθρώπινες αξίες. Εύχομαι και ελπίζω.