Σε άτυπη προεκλογική περίοδο εισέρχεται με το νέο έτος η χώρα,
καθώς το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και όλα τα υπόλοιπα κόμματα, με πρώτο
τον ΣΥΡΙΖΑ, κινούνται με ορίζοντα την κρίσιμη διπλή αναμέτρηση των
ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου.
Ακόμη και αν ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς επιθυμούσε να υποβαθμίσει
την πολιτική σημασία της επερχόμενης «δίδυμης» κάλπης, τούτο δεν
είναι εφικτό. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας έχει ήδη προσδώσει
στις εκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την ασκούμενη κυβερνητική
πολιτική και είναι σαφές πως τους επόμενους μήνες θα επιδιώξει τη
δημιουργία κλίματος έντονης πόλωσης.
Ετσι, ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου προβλέπει ως απάντηση στην
«πρόκληση» του ΣΥΡΙΖΑ την πρόταξη ενός ισχυρού διλήμματος προς τους
ψηφοφόρους, που θα συνοψίζεται στο «ποιες πολιτικές δυνάμεις θα
διαπραγματευθούν την οριστική ρύθμιση του ελληνικού χρέους, που θα
δώσει τεράστια ανάσα στην πραγματική οικονομία και θα απομακρύνει
τελεσίδικα τα σενάρια εξόδου της χώρας από το ευρώ». Επί της
ουσίας, το δίλημμα, λοιπόν, θα είναι μεταξύ της παρούσας κυβέρνησης
που έχει ήδη επιτύχει το 2012 το «κούρεμα» –για δεύτερη φορά– του
ελληνικού χρέους και τυγχάνει της πλήρους εμπιστοσύνης των
Ευρωπαίων εταίρων και του ΣΥΡΙΖΑ, ένα σημαντικό τμήμα του οποίου
φλερτάρει ανοιχτά με την επιστροφή της χώρας στη δραχμή.
Το βασικό σενάριο που ήδη επεξεργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου προβλέπει
η συζήτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους να τεθεί με
ένταση στην πολιτική ατζέντα τον Απρίλιο, όταν θα πιστοποιηθεί ότι
η χώρα έχει επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Τότε, εκτιμάται πως η
Αθήνα μπορεί να αποσπάσει από τους εταίρους μια ρητή δέσμευση ότι
θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε το ελληνικό χρέος να
καταστεί βιώσιμο, ενώ οι σχετικές διαβουλεύσεις θα εκταθούν χρονικά
μέχρι και τον Ιούλιο, δηλαδή θα υπερκαλύψουν την προεκλογική
περίοδο των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών,
καθιστώντας το διακύβευμα των δύο αναμετρήσεων ιδιαίτερα ισχυρό.
Ενα δεύτερο σενάριο, που επίσης δεν αποκλείουν οι επιτελείς του
πρωθυπουργού, είναι σε συνεννόηση με τους εταίρους η συνολική
συζήτηση για το χρέος να ανοίξει στους κόλπους της Ευρωπαϊκής
Ενωσης το δεύτερο εξάμηνο του έτους, αλλά με τη Ν.Δ. να διεξάγει,
όπως και το ΠΑΣΟΚ, την προεκλογική της εκστρατεία με την ίδια
κεντρική «ατζέντα».
Παράλληλα, βεβαίως, ο πρωθυπουργός επενδύει και σε μια σειρά από
θετικές ειδήσεις που αναμένονται το τρέχον εξάμηνο: Πρώτον, στην
ολοκλήρωση του επερχόμενου νέου κύκλου διαπραγμάτευσης με την
τρόικα χωρίς τη λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων και δίχως ανατροπές
στο υφιστάμενο καθεστώς απολύσεων. Δεύτερον, στη σταδιακή επιστροφή
της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τρίτον, στη διανομή
του 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος στους ασθενέστερους. Τέταρτον,
στη δημιουργία νέας δυναμικής στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων,
αρχής γενομένης από την ολοκλήρωση της μεταβίβασης της Eurobank.
Πέμπτον, στη διαμόρφωση των απαραίτητων όρων και προϋποθέσεων για
τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Εκτον, στην ενίσχυση
της εικόνας του πρωθυπουργού, αλλά και του κ. Βενιζέλου ως υπουργού
Εξωτερικών, από τη διαχείριση της ελληνικής προεδρίας στην
Ευρωπαϊκή Ενωση.
Mε βάση το ανωτέρω πλέγμα κινήσεων και την προβολή ενός ισχυρού
πολιτικού διλήμματος στην πορεία προς τις κάλπες του Μαΐου, όπως
είναι η ρύθμιση του χρέους, η Ν.Δ. εκτιμάται πως μπορεί να είναι
πρώτο κόμμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την κοινωνική κόπωση από την
πενταετή ύφεση, δεν εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις να αναπτύσσει
ισχυρή δυναμική, ενώ ο κ. Σαμαράς προηγείται σταθερά του κ. Τσίπρα
στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία.
Πάντως, ακόμη και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ επικρατήσει στις ευρωεκλογές, θα
πρέπει να συντρέχουν πολλές προϋποθέσεις για να εγερθεί ζήτημα
πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης, αφού τα αποτελέσματα της
«δίδυμης» κάλπης του Μαΐου θα είναι «πολλαπλών αναγνώσεων».
Συγκεκριμένα, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αναμετρηθούν μόνο στο μέτωπο
των ευρωεκλογών, αλλά και στις περιφερειακές εκλογές, όπου τα
ερείσματα της Κουμουνδούρου εκτιμάται πως είναι σαφώς πιο
περιορισμένα, ενώ κρίσιμο θα είναι το ποσοστό που θα συγκεντρώσει
στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ο έταιρος κυβερνητικός εταίρος,
δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Εάν ο αυτοδιοικητικός χάρτης βαφτεί «γαλάζιος» και
«πράσινος», μικρή σημασία θα έχει τυχόν πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις
ευρωεκλογές.
Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικό είναι σε ποια «οροφή» θα κινηθούν τα
δύο πρώτα κόμματα. Εάν η απόσταση από την αυτοδυναμία είναι μεγάλη,
τυχόν αίτημα για πρόωρες εθνικές εκλογές θα έχει ιδιαίτερα ισχνή
νομιμοποιητική βάση.
Παράλληλα, κρίσιμο θα είναι το ποσοστό της αποχής. Τυχόν μικρή
προσέλευση των ψηφοφόρων θα υποβαθμίσει εκ των πραγμάτων τη σημασία
του όποιου εκλογικού αποτελέσματος. Τέλος, τις πολιτικές εξελίξεις
της «επόμενης ημέρας» θα επηρεάσει και το ποσοστό που θα αθροίσουν
συνολικά οι καθαρά «φιλοευρωπαϊκές» δυνάμεις, δηλαδή πέραν των Ν.Δ.
και του ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, αφού μια θετική –συνολικά– επίδοσή τους
θα συνιστά απάντηση στα κόμματα του λεγόμενου αντιμνημονιακού
μπλοκ.
Βεβαίως, προϋπόθεση για την ομαλή πορεία μέχρι τις ευρωεκλογές
συνιστά η κυβέρνηση να επιδείξει μέχρι τότε τις απαραίτητες
αντοχές, καθώς η κοινοβουλευτική της πλεοψηφία έχει περιοριστεί
στις 153 έδρες. Ομως, τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Ευ. Βενιζέλος
πρακτικά αποκλείουν τον κίνδυνο ενός κοινοβουλευτικού ατυχήματος
τους επόμενους μήνες. Οπως αναφέρουν στενοί συνεργάτες τους, στον
ορίζοντα δεν υπάρχουν «δύσκολα» νομοσχέδια που μπορεί να οδηγήσουν
σε αποσκιρτήσεις «γαλάζιων» ή «πράσινων», ενώ με τα αριθμητικά
δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, πολύ δύσκολα πλέον μπορεί κάποιος
βουλευτής να προβεί σε κίνηση που θα οδηγούσε την κυβέρνηση σε
πτώση και τη χώρα σε περιπέτεια.