Σωρεία δηλώσεων και δημοσιευμάτων το τελευταίο διάστημα επαναφέρουν στο προσκήνιο το αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκαν η Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη, την άνοιξη του 2010, ενώ τροφοδοτούν το κλίμα αβεβαιότητας της τρέχουσας περιόδου.
Η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Ελλάδα, και η παρατεταμένη εκκρεμότητα της αξιολόγησης, έχουν δημιουργήσει το «ιδανικό πλαίσιο» για να έρχονται στο προσκήνιο ζητήματα που αφορούν την «ελληνική ιδιαιτερότητα». Αποκαλύπτονται, πάντως, ευθύνες όλων των «πρωταγωνιστών».
Πριν από λίγες εβδομάδες, η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» δημοσίευσε εμπιστευτικό έγγραφο του ΔΝΤ, σύμφωνα με το οποίο το 2010 η ελληνική κυβέρνηση ήταν αντίθετη με το «κούρεμα» του χρέους, κάτι που όλοι γνωρίζουμε. Αυτό, όμως, που παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η αποκάλυψη ότι, πάντα σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας είχαν ενημερώσει επίσημα το Δ.Σ. του ΔΝΤ, ότι οι τράπεζές τους είχαν δεσμευτεί να στηρίξουν την Ελλάδα και να μην προχωρήσουν σε πωλήσεις ελληνικών ομολόγων, αλλά τελικά έπραξαν το ακριβώς αντίθετο. Ξεφορτώθηκαν τα ελληνικά ομόλογα, οξύνοντας την κρίση χρέους στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτό ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου, πριν από λίγες ημέρες στο London School of Economics, όπου επέρριψε στην Αγκελα Μέρκελ την κύρια ευθύνη για την εμπλοκή του ΔΝΤ. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι η Γερμανίδα καγκελάριος δεν εμπιστευόταν την Κομισιόν. Στον απόηχο του δημοσιεύματος της El Pais, ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε ότι «θα μπορούσαμε να είχαμε ζητήσει “κούρεμα” από την αρχή, αλλά ούτε μία ευρωπαϊκή χώρα δεν το ήθελε», παρότι όλοι αντιλαμβάνονταν τις καταστροφικές συνέπειες για την Ελλάδα. Αποκάλυψε, δε, ότι το 2011 είχε λάβει επιστολή από τον Ζαν-Κλοντ Τρισέ με την οποία ο πρόεδρος της ΕΚΤ τον καλούσε να μη συνεχίσει τη συζήτηση για «κούρεμα» του χρέους, προειδοποιώντας τον ότι σε αντίθετη περίπτωση θα σταματούσε η βοήθεια προς τις ελληνικές τράπεζες.
Μόλις η Ελλάδα ανέλαβε την προεδρία της Ε.Ε. δέχθηκε την επίθεση του Market Watch που έκανε λόγο για ένα οικονομικό και πολιτικό «θέατρο» που θα παρακολουθήσουν οι Ευρωπαίοι πολίτες από την Ελλάδα για την οποία ανέφερε ότι παραμένει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ευρωζώνη.
Σε ανάλογο πνεύμα και το γερμανικό περιοδικό Spiegel που περιγράφει την Ελλάδα ως «κατά φαντασίαν θεραπευμένο». Αν και αναγνωρίζει βελτίωση ορισμένων οικονομικών δεικτών, επιμένει ότι «πίσω από τους αριθμούς η Ελλάδα παραμένει αυτό που ήταν: μία χώρα χωρίς κράτος».
Σε ανταπόκρισή της από τις Βρυξέλλες, πριν από δέκα μέρες, η Wall Street Journal σημείωνε ότι οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του Μνημονίου και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, συζητήθηκαν σε συνάντηση Γερμανών, Γάλλων, της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, στο περιθώριο του Eurogroup της 27ης Ιανουαρίου, όπου έλαβε χώρα και το 46ο Γαλλογερμανικό Οικονομικό Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχαν και οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες, Βάιντμαν και Νόγιερ, και ο Γερμανός υπ. Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Ο τελευταίος εκτόξευσε και το πιο πρόσφατο «κτύπημα» περιγράφοντας την Ελλάδα ως «θέμα περισσότερο για την Παγκόσμια Τράπεζα, παρά για το ΔΝΤ». Δεν παρέλειψε, δε, να υποστηρίξει ότι η χώρα πέτυχε την ένταξή της στην Ευρωζώνη «μόνο με παραποίηση όλων των στοιχείων». Στο πλαίσιο αυτό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι Γερμανός δημοσιογράφος ζήτησε και μετά από παλινδρομήσεις εξασφάλισε πριν λίγες ημέρες 140 έγγραφα της Ευρ. Επιτροπής για την περίοδο 1η Ιανουαρίου 1999 έως 30 Ιουνίου 2000 κατά την οποία η Ελλάδα έγινε δεκτή στην Ευρωζώνη.
