«Οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις παραμένουν πλειοψηφία στην Ευρώπη, αλλά η επιχειρηματολογία τους είναι χλιαρή… δεν μπορούμε απλώς να ισχυριζόμαστε ότι η ενωμένη Ευρώπη δημιούργησε ειρήνη για δεκαετίες, αυτό δεν λέει τίποτε στους νέους… σε κοιτάζουν με απορία καθώς αυτός είναι ο τρόπος ζωής σήμερα. Αρα, πρέπει να έχουμε μία φιλευρωπαϊκή δύναμη που θα είναι πιο ριζοσπαστική στην επιχειρηματολογία της…».
Ο κ. Γκι Φερχόφσταντ, επικεφαλής των Φιλελευθέρων – Δημοκρατών και επί μία δεκαετία, στο παρελθόν, πρωθυπουργός του Βελγίου, επιμένει ότι η απάντηση στην κρίση της Ευρώπης είναι… περισσότερη Ευρώπη.
Θεωρεί, δε, την άνοδο του λαϊκισμού και του εθνικισμού απότοκο της κρίσης, πλην όμως επιμένει πως η εύκολη λύση της επιστροφής στα εθνικά σύνορα είναι απλώς ψέμα. «Πώς απαντάς στη μετανάστευση, στην ανεργία, στην κλιματική αλλαγή, στα τοξικά προβλήματα των τραπεζών; Με τα σύνορα;», αναρωτιέται, προσθέτοντας ότι το πρόβλημα είναι πως και οι φιλευρωπαϊστές παίζουν, τελικά, το «παιχνίδι» των επικριτών. «Δεν αρκεί να λέμε ότι αυτή η Ευρώπη δεν δουλεύει, ότι η διαχείριση της κρίσης ήταν ανεπαρκής, αυτά λέγονται και από την απέναντι πλευρά… χρειάζονται περισσότερες απαντήσεις από την ίδια την Ευρώπη».
Ο υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν θεωρεί αρνητική εξέλιξη το γεγονός ότι, ελέω κρίσης, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί υποχώρησαν, δίδοντας κυρίαρχο ρόλο στο Συμβούλιο των αρχηγών κρατών. Επιμένει για μεγαλύτερη ενοποίηση, με πρώτο βήμα την τραπεζική ένωση και αμέσως μετά τη διαμόρφωση κοινών κανόνων στο δημοσιονομικό πεδίο. «Το πρώτο μάθημα από την κρίση ήταν “λύστε το τραπεζικό σας πρόβλημα”, αλλά έξι χρόνια μετά δεν έχουμε τραπεζική ένωση. Ενώ χρειαζόμαστε μία Φεράρι για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, στην πραγματικότητα έχουμε ένα Τράμπαντ», σημειώνει.
Ο Σουλτς και ο Τσίπρας
Οταν του ζητείται να σχολιάσει τους συνδιεκδικητές του, αρχικώς διστάζει, αν και τελικά μπαίνει στον πειρασμό. «Με τον κ. Σουλτς οι διαφορές μας είναι πολιτικές, ό,τι εγώ προτείνω είναι κατ’ εξοχήν φιλευρωπαϊκό και όχι μία χλιαρή φιλευρωπαϊκή επιχειρηματολογία».
Ως προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κρύβει ότι μπορεί να είναι δύναμη αλλαγής, αλλά «προς τα πίσω». «Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε παρωχημένη, κολεκτιβιστική – κρατικιστική ιδεολογία για να βγούμε από την κρίση… Μπορεί να είναι δύναμη αλλαγής αλλά προς λάθος κατεύθυνση, δεν θα βοηθήσει ούτε τη χώρα του ούτε την Ευρώπη», σχολιάζει. «Ο κόσμος μας είναι ένας κόσμος ενεργών πολιτών, ενεργών επιχειρήσεων, Διαδικτύου και όχι ένας κόσμος κρατικά ελεγχόμενος. Δεν νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να ζήσει με αυτό».
Οταν, ωστόσο, του επισημαίνεται ότι είναι το δικό του κόμμα που δέχεται πιέσεις, ο κ. Φερχόφσταντ εμφανίζεται αισιόδοξος ότι οι Φιλελεύθεροι θα παραμείνουν τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο και δεν θα παρασυρθούν από την ορμή των κομμάτων διαμαρτυρίας. Αναγνωρίζει πως οι σύμμαχοί του υπέστησαν δεινή ήττα στη Γερμανία (FDP) και υποχωρούν στη Βρετανία, ωστόσο «πολλά νέα ψηφοδέλτια σε άλλες χώρες είναι νικηφόρα».
Στην περίπτωση της Ελλάδας, πρόκειται για τη δεύτερη προσπάθειά του να ενώσει τους κεντρώους – φιλελεύθερους σε ένα σχήμα: «Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, απέτυχα… Αν τότε είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους, θα ήταν υπολογίσιμη δύναμη στη Βουλή και η Ελλάδα μπορεί να μη χρειαζόταν, καν, τις εκλογές του Ιουνίου… Η Δράση εμφανίζεται πρόθυμη να συμμετάσχει σε αυτό το εγχείρημα, ελπίζω όλοι να πήραν το μάθημά τους».
