Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου στις ευρωπαϊκές αγορές απασχολεί έντονα και την Αθήνα και τη Λευκωσία. Στρατηγική επιλογή της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί η δημιουργία ενός τερματικού υγροποίησης του φυσικού αερίου (LNG) στο Βασιλικό. Στη Λευκωσία θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο η Κύπρος, εκτός από χώρα παραγωγός αερίου, θα αναβαθμιστεί και σε στρατηγικό κόμβο διακίνησης του αερίου των κοιτασμάτων της περιοχής. Πράγματι, σύμφωνα με ειδικούς, το υγροποιημένο αέριο έχει το πλεονέκτημα απέναντι στο συμπιεσμένο CNG να καταλαμβάνει 42% λιγότερο όγκο και ενδείκνυται για μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις. Ωστόσο το κόστος των εγκαταστάσεων υγροποίησης είναι τεράστιο. Οι Κύπριοι είχαν υπολογίσει ότι θα χρειαστούν κοιτάσματα αερίου χωρητικότητας άνω των 5,5 τρισ. κυβικών ποδιών (tfc) ώστε να είναι το έργο, που βρίσκεται από το 2011 υπό κατασκευή, βιώσιμο. Ωστόσο οι μέχρι τώρα έρευνες στο κοίτασμα «Αφροδίτη» έχουν δείξει χωρητικότητα μόνον 4,1 tfc. Για να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα του τερματικού, οι Κύπριοι χρειάζονται κάποιες ποσότητες από το ισραηλινό φυσικό αέριο.
Αντίθετα, η Αθήνα προκρίνει ένα άλλο σχέδιο, την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει τα ισραηλινά κοιτάσματα με την Κρήτη και την Πελοπόννησο. Το σχέδιο αυτό συζητήθηκε στη διάρκεια του τελευταίου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ, στις 8/10/2013. Μάλιστα, ο αγωγός αναδείχθηκε ισότιμης αξίας εναλλακτική πρόταση από τους ίδιους τους Ισραηλινούς και συγκεκριμένα από τον υπουργό Ενέργειας Σιλβάν Σαλόμ. Ομως ένας τέτοιος αγωγός αποτελεί μια πολύ ακριβή λύση (το κόστος της επένδυσης υπολογίζεται σε 5 δισ. ευρώ), ενώ εμφανίζει και τεχνικές δυσκολίες, λόγω του μεγάλου βάθους και της μορφολογίας του πυθμένα στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε κάθε περίπτωση, οι δηλώσεις των Ισραηλινών αξιωματούχων υπέρ του αγωγού, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του κ. Αντ. Σαμαρά στο Ισραήλ για το Συμβούλιο Συνεργασίας, θορύβησαν τη Λευκωσία.
Διαβουλεύσεις
Ετσι, δύο ημέρες μετά την επιστροφή του κ. Σαμαρά από το Τελ Αβίβ, στην Αθήνα έφτασε ο κ. Ν. Αναστασιάδης για διαβουλεύσεις σε σχέση με το Κυπριακό, αλλά και την τριμερή συνεργασία με το Ισραήλ σε θέματα υδρογονανθράκων. Σε εκείνη τη συνάντηση (11/10) είχαν συζητηθεί όλα τα εναλλακτικά σχέδια, ενώ ο κ. Σαμαράς είχε ενημερώσει τους Κυπρίους ότι οι Ισραηλινοί δεν θέλουν για γεωπολιτικούς λόγους να εξαρτώνται από έναν αγωγό μέσω Τουρκίας. Τότε, η ελληνική πλευρά, ενημερώνοντας για τις συζητήσεις που είχε στο Ισραήλ, είχε αναφέρει ότι υπό συζήτηση ήταν και η υγροποίηση του αερίου στην Αίγυπτο, όπου ήταν έτοιμες οι εγκαταστάσεις.
Μετά τη συνάντηση εκείνη πάντως, οι Κύπριοι έδειξαν την αποφασιστικότητά τους να προωθήσουν με ταχύτητα το τερματικό στο Βασιλικό. Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας Γ. Λακκοτρύπης επισκέφθηκε το Ισραήλ για να επιχειρηματολογήσει υπέρ του τερματικού, ενώ για το έργο η Λευκωσία υπέγραψε μνημόνιο συναντίληψης με την Total. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι η κινητικότητα αυτή εκδηλώθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία δεν είχε ακόμα διαπιστωθεί ότι τα κυπριακά κοιτάσματα δεν διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του έργου.