Στοιχεία αμφισβήτησης κεντρικών επιλογών του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας, αλλά και παρέμβασης στην εσωτερική λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων, εμπεριέχονται στο πρόγραμμα αναδιοργάνωσής τους που παρουσιάσθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας του κόμματος, Κ. Ησυχος, αμφισβήτησε τη στρατηγική συμμαχιών της χώρας και, ειδικότερα, την ένταξη στο ΝΑΤΟ, την προσχώρηση στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση και στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της Ε.Ε. Μίλησε για ανάγκη υιοθέτησης άλλων πολιτικών, με βάση τις οποίες η χώρα θα διεκδικήσει τη θέση που της αναλογεί στο παγκόσμιο σύστημα, αφήνοντας να εννοηθεί μια άλλη στρατηγική συμμαχιών, χωρίς, ωστόσο, να μπει σε λεπτομέρειες.
Η φράση «η Αμυνα όπως τη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα έκλεισε οριστικά τον κύκλο της» αποδίδει την πρόθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για βαθιές παρεμβάσεις στον τρόπο λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Ενα μικρότερο και περισσότερο ευέλικτο σχήμα, ενίσχυση της διακλαδικότητας, ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας είναι ορισμένες από τις βασικές προτάσεις στην κατεύθυνση αυτή.
Εντύπωση, ωστόσο, προκάλεσε η έμφαση που δίδεται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ στον «δημοκρατικό και κοινωνικό έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων», η οποία εμπεριέχει στοιχεία παρέμβασης στην εσωτερική δομή και λειτουργία τους, με πρόσχημα τον ουσιαστικό έλεγχο των προμηθειών. Οι παρεμβάσεις που προαναγγέλθηκαν δεν περιορίζονται σε «εργαλεία» για τον έλεγχο των προμηθειών, αλλά φαίνεται ότι αφορούν το σύνολο της διάρθρωσης και λειτουργίας των Ε.Δ. Ειδικότερα, το επονομαζόμενο «νέο μοντέλο δημοκρατικού – κοινωνικού ελέγχου» που προανήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπει σε μια γενικόλογη αναφορά σε «συνδυασμό φορέων της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας, καθώς και από ανεξάρτητες αρχές».
Γίνεται λόγος για ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου και για ίδρυση δύο ανεξάρτητων αρχών, του «Συνηγόρου του Στρατιωτικού» και του «Γενικού Επιθεωρητή Οικονομικών της Αμυνας», αλλά και σε «δημοκρατική λογοδοσία όλων των φορέων που εμπλέκονται στον σχεδιασμό, στις προμήθειες και στην καθημερινή λειτουργία της Αμυνας», καθώς και σε «δημοκρατικό έλεγχο της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των Ε.Δ.». Οι αναφορές αυτές παραπέμπουν σε μια γενικότερη παρέμβαση σε κάθε επίπεδο λειτουργίας των Ε.Δ. και όχι σε απλό έλεγχο της διαδικασίας προμηθειών, ώστε να αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής που έχει διαπιστωθεί ότι αναπτύχθηκαν γύρω από αυτή. Αμφιλεγόμενος είναι, επίσης, και ο σχεδιασμός για «αναβάθμιση και διεύρυνση των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Ε.Δ. στο κοινωνικό σύνολο». Εκεί, πέρα από τη συμβολή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, γίνεται αναφορά και σε «σχέδιο δράσης για την εξασφάλιση στέγης, τροφής και υγειονομικής φροντίδας σε συμπολίτες που πλήττονται από την ανθρωπιστική κρίση».