Απάντηση στις κατηγορίες περί υπονόμευσης της «πολιτικής σταθερότητας» που διατυπώνονται κατά του πρώην πρωθυπουργού, δίνει, με σχόλιό του, ο συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, Γιώργος Ελενόπουλος.
Οι κατηγορίες διατυπώθηκαν κατά του κ. Παπανδρέου με αφορμή την απουσία του από τη Συνδιάσκεψη της «Ελιάς» και την ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο του, την Παρασκευή, μετά την τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με την οποία εξηγούσε τους λόγους της απουσίας του, εκφράζοντας παράλληλα τη διαφωνία του με σημαντικές πτυχές της διαδικασίας συγκρότησης του νέου σχήματος.
Σύμφωνα με όσα καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ των μέσων ενημέρωσης η κατηγορία περί υπονόμευσης της «πολιτικής σταθερότητας» διατυπώθηκε από τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο στον κ. Παπανδρέου, κατά τη συνομιλία τους της Παρασκευής και «διέρρευσε» στα μέσα ενημέρωσης από βουλευτή του Κινήματος που μετείχε στη χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ο. και ο βουλευτής επικαλέστηκε ενημέρωσή του από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Στο σχόλιό του ο κ. Ελενόπουλος αναφέρει: «Ο Γιώργος Παπανδρέου, έπραξε ό,τι ήταν δυνατόν για να διασφαλίσει την σταθερή πορεία της χώρας, όταν όλοι οι άλλοι -με πρώτους εκείνους που είχαν την ευθύνη γιατί την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής-, ήταν είτε απόντες, είτε απέναντι και πάντως τότε, μόνον για την σταθερότητα της χώρας δεν ενδιαφέρονταν. Προέταξε το συμφέρον της χώρας, διασφαλίζοντας την ομαλή της πορεία. Το εθνικό έναντι του προσωπικού συμφέροντος».
Αφήνοντας αιχμές για τους κατηγόρους του κ. Παπανδρέου, αναφέρει ότι ο πρώην πρωθυπουργός, «ανέλαβε την ευθύνη, αντί να την μεταβιβάσει με ψευτοδιλήμματα σε άλλους, και προασπίστηκε τη χώρα αντί να την εκθέσει σε κινδύνους, την ώρα μάλιστα, που ήταν ανοιχτές και απαιτούσαν υλοποίηση μείζονες αποφάσεις, όπως αυτή για την μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ – και βεβαίως, την ώρα που ουδείς μιλούσε για συνεννόηση, ούτε είχε διάθεση για συναινέσεις, που προφανώς δεν ευνοούσαν τις μικροκομματικές στρατηγικές τους».
Αναφέρει επίσης ότι «ο Γιώργος Παπανδρέου, θα μπορούσε, είτε πριν από την υπογραφή του προγράμματος προσαρμογής, είτε το καλοκαίρι του 2011, ακόμη και το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, χωρίς να υπολογίσει την ζημιά που θα έκανε στην πορεία της χώρας. Τότε που αντιμετώπιζε την δημαγωγία και τον λαϊκισμό της αντιπολίτευσης που κορυφωνόταν, μαζί και τα ΜΜΕ που μιλούσαν για κάθε τι άλλο εκτός από την ανάγκη σταθερότητας στη χώρα». Και προσθέτει: «Θα μπορούσε να το πράξει, αν σκεφτόταν την προσωπική του πορεία. Δεν το έπραξε. Δεν εξέθεσε τη χώρα στον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας».