Πόσα είναι τα κρατικά αυτοκίνητα στην Ελλάδα; Παραμένει άγνωστο, καθώς το σχετικό Μητρώο δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί. Κατά πόσον έχει μειωθεί ο αριθμός τους τα τελευταία χρόνια; Ούτε και σε αυτό υπάρχει απάντηση. Πόσο έχουν μειωθεί οι σχετικές δαπάνες κίνησης και συντήρησης, που έως το 2010 υπολογίζονταν σε άνω των 300 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως; Αναπάντητο παραμένει κι αυτό… Τελικά, έχει περιοριστεί δραστικά η σπατάλη, που καθρεφτιζόταν στις πολυτελείς κρατικές μερσεντές και στα «δωρεάν μίλια» σε ανώτερους κρατικούς λειτουργούς για ιδιωτικούς σκοπούς; Δραστικά όχι, οριακά ναι, υπό το βάρος της κοινωνικής κατακραυγής.
Το ελληνικό κράτος προσπαθεί να βάλει εδώ και τέσσερα χρόνια σε μια τάξη τα οικονομικά του, κάνοντας συχνά επώδυνες περικοπές, αλλά εδώ και τέσσερα χρόνια δεν μπορεί να συντάξει ένα μητρώο που να καταγράφει τον αριθμό και την ποιότητα των κρατικών αυτοκινήτων!
Το 2006 τα κρατικά αυτοκίνητα υπολογίστηκαν σε 57.654. Το ετήσιο κόστος κίνησης και συντήρησης – επισκευών έφτανε τα 350 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010 είχαν μειωθεί στις 44.000 και το ετήσιο κόστος τους στα 320 εκατ. ευρώ. Τότε, στο πλαίσιο της μείωσης του λειτουργικού κόστους του Δημοσίου, υπογράφτηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση η οποία προέβλεπε και την απόσυρση όλων των κρατικών οχημάτων με κυβισμό μεγαλύτερο των 1.400 κ.εκ. και την αντικατάστασή τους με άλλα μικρότερης ιπποδύναμης. Βεβαίως, υπήρχαν και οι περιπτώσεις που εξαιρούνταν, για τις οποίες όμως έπρεπε να εκδίδονται αντίστοιχες αποφάσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Η προθεσμία για την απόσυρση και τη διαδικασία των εξαιρέσεων έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2010, αλλά αρκετές κρατικές υπηρεσίες συνέχιζαν να κινούν τα αυτοκίνητα που διέθεταν χωρίς να αποσύρουν τα άνω των 1.400 κ.εκ., ούτε να έχουν εκδώσει σχετικές αποφάσεις εξαίρεσης. Δηλαδή έγραψαν την ΚΥΑ στα παλαιότερα των… ελαστικών τους. Μάλιστα, παρατηρήθηκε πως οι αποκεντρωμένες διοικήσεις (κρατικές υπηρεσίες ανά περιφέρεια) συνέχιζαν να εκδίδουν κανονικά αποφάσεις κίνησης, ανεξάρτητα από το εάν ένα συγκεκριμένο όχημα θα έπρεπε να έχει αποσυρθεί.
Βεβαίως, τα πράγματα δεν ήταν απλά. Οι αρμόδιες υπηρεσίες σημείωναν ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν στην άμεση εφαρμογή του μέτρου, καθώς η απόσυρση και η αντικατάσταση των οχημάτων προϋπέθεταν κονδύλια, τα οποία στο πλαίσιο των περικοπών δεν υπήρχαν.
Ετσι φτάσαμε στον Ιούλιο του 2013, χωρίς να υπάρχει συνολική εικόνα για τον «κρατικό στόλο» αυτοκινήτων, τις δαπάνες, τις αποσύρσεις κ.λπ. Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης πήρε πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός Μητρώου Κρατικών Αυτοκινήτων, όπου θα καταγραφούν όλα τα οχήματα του Δημοσίου, δημιουργώντας μια αξιόπιστη βάση δεδομένων. Ταυτόχρονα, δόθηκε νέα κατεύθυνση για την απόσυρση των αυτοκινήτων «πολυτελούς χαρακτήρα», προφανούς δαπανηρής συντήρησης και λειτουργίας, καθώς και των πεπαλαιωμένων οχημάτων, που επίσης έχουν ακριβή συντήρηση. Το υπουργείο εκτιμά ότι εφόσον υλοποιηθεί η απόσυρση θα υπάρξει μείωση των λειτουργικών εξόδων πάνω από 20% .
Η συγκέντρωση των στοιχείων από τις κρατικές υπηρεσίες προχωρά και υπάρχει αισιοδοξία ότι σύντομα θα ολοκληρωθεί το σχετικό Μητρώο, οκτώ και πλέον μήνες μετά τη σχετική απόφαση. Ταυτόχρονα, οι αποκεντρωμένες διοικήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει από τις αρχές του έτους σε έκδοση αποφάσεων απόσυρσης αυτοκινήτων και υπάρχει εκτίμηση πως μέχρι τον Ιούλιο του 2014 θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Ταυτόχρονα, υπάρχει περιορισμός στην αγορά νέων κρατικών αυτοκινήτων, πολλές φορές με συνέπειες στην ποιότητα και στην ασφάλεια «μάχιμων» υπηρεσιών, όπως ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ ή περιπολικά της ΕΛ.ΑΣ. Ετσι, το πρώτο εξάμηνο του 2013 αγοράστηκαν 213 κρατικά οχήματα (με έγκριση από το υπουργείο ΔΙΜΗΔ) έναντι 2.463 όλο το 2012. Το 2012 η ΕΛ.ΑΣ. είχε προμηθευτεί 1.609 οχήματα, η Πυροσβεστική 231 και το υπουργείο Υγείας – ΕΚΑΒ 255. Στο πρώτο εξάμηνο του 2013, η ΕΛ.ΑΣ πήρε μόλις 76, το ΕΚΑΒ 7 και η Πυροσβεστική κανένα!