Αν και άρχισε την πρώτη περιοδεία του από την Κρήτη και δη τη γενέτειρα του στα Χανιά το περασμένο Σάββατο, 15 Μαρτίου, ο κ. Στ. Θεοδωράκης δεν γνώριζε ότι αυτή συμπίπτει με τις Ειδούς του Μαρτίου. Δηλαδή την ημέρα που ο Ιούλιος Καίσαρας έπεφτε νεκρός από τις μαχαιριές ανθρώπων τους οποίους γνώριζε πολύ καλά. Οι Ειδοί του Μαρτίου για τον κ. Θεοδωράκη, όπως διαπίστωσε ο ίδιος στην περιοδεία του στην Κρήτη, σηματοδότησαν μια μεταφορική «δολοφονία»: Εκείνη του δημοσιογράφου τον οποίο μέχρι πρότινος γνώριζαν μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες άπαντες.
Πλέον ο κ. Θεοδωράκης είναι ένας πολιτικός, διαφορετικού τύπου, αλλά πολιτικός. Και αν ο κ. Θεοδωράκης είχε αμφιβολία περί τούτου, οι τρεις μέρες που διένυσε «το Ποτάμι» στους τέσσερις νομούς της Κρήτης δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Τα ερωτήματα που δέχθηκε από το χωριό στο οποίο γεννήθηκε στο Δραπανιά, μέχρι την πρώτη ανοιχτή ομιλία του στα Χανιά και τις συνομιλίες που είχε σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο, δεν θύμιζαν σε τίποτα τις επαφές που διατηρούσε ως τώρα με τους ανθρώπους που συναντούσε ως σήμερα. Σταθερά ερωτήματα αποτελούσαν τόσο αν έχει αποφασίσει να οδηγήσει το «Ποτάμι» και στις βουλευτικές εκλογές, όσο και αν έχει ολοκληρώσει τις διεργασίες για την κατάρτιση του ευρωψηφοδελτίου.
Ακόμη και στο Δραπανιά, μέρος προνομιακό για τον κ. Θεοδωράκη, δέχθηκε –όπως όλοι οι πολιτικοί –ερωτήσεις για τα πάντα. Από το δημόσιο χρέος μέχρι τον… δάκο. «Δεν ξέρω τίποτε για τον δάκο. Αλλά έχω ασχοληθεί με άλλα ζιζάνια», απάντησε σε έναν από τους συντοπίτες του ο κ. Θεοδωράκης, αλλά η συγκεκριμένη ατάκα ήταν μάλλον εύκολη μπροστά σε ότι ακολούθησε λίγο αργότερα. Το βράδυ του Σαββάτου, στον Δημοτικό Κήπο Χανίων, ενώπιον ενός κοινού μεταξύ 800 και 1.000 ατόμων, ο κ. Θεοδωράκης παραχώρησε την προγραμματισμένη ομιλία του και, έπειτα, δέχθηκε ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους.
Παρά την εξαιρετική και άρτια σκηνοθεσία (καθότι οι περισσότεροι από τους συνεργάτες του κ. Θεοδωράκη τον ακολουθούν από την εποχή της τηλεόρασης), ουδείς θα μπορούσε να πλαστογραφήσει εύκολα το κλίμα. Αρχικά οι περισσότεροι ήταν εξαιρετικά επιφυλακτικοί, το χειροκρότημα φειδωλό και τα πρόσωπα σκεπτικά. Στο πλέον ενδιαφέρον κομμάτι της διαδικασίας, δηλαδή στις ερωτήσεις που δέχθηκε, ο κ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε σε μια σειρά ζητημάτων από τα μη κρατικά πανεπιστήμια, με την ίδρυση των οποίων δήλωσε ότι συμφωνεί έως το πολιτικό χρήμα που περιέγραψε και ως μια από τις γενεσιουργούς αιτίες για την ύπαρξη τόσο πολλών ραδιοτηλεοπτικών μέσων στην Ελλάδα.
Ο κ. Θεοδωράκης δεν δίστασε να απαντήσει αιχμηρά σε δύο ερωτήσεις τις οποίες θεώρησε ως «προβοκάτσια», κάνοντας μάλιστα αντιπαραβολή των δικών του ενσήμων και «άλλων αρχηγών» (δηλαδή του κ. Αλ. Τσίπρα). Ο αρχηγός του «Ποταμιού» πρότεινε, επίσης, την επιβολή ορίου οκτώ ετών για όποιον ασχοληθεί με την πολιτική ως ενός χρονικού διαστήματος ικανού για να εφαρμοστεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, κάτι το οποίο απέσπασε πολλά χειροκροτήματα και ερμηνεύθηκε από αρκετούς ως ενδεικτικό των προθέσεων του κ. Θεοδωράκη. Οι παρευρισκόμενοι εξέλαβαν την αποστροφή του κ. Θεοδωράκη ως μια ένδειξη των φιλοδοξιών του 50χρονου δημοσιογράφου.
Χθες, η μέρα του κ. Θεοδωράκη και της ομάδας του ήταν εξίσου απαιτητική. Η ομάδα ξεκίνησε από τα Χανιά, μετέβη στο Ρέθυμνο και κατέληξε στο Ηράκλειο. Ο κ. Θεοδωράκης δεν απέφυγε στο Ρέθυμνο αυτό που όλοι οι παραδοσιακοί πολιτικοί έχουν κατά καιρούς βιώσει: Την κυριακάτικη βόλτα στις καφετέριες και τις χειραψίες με ανθρώπους που δεν τον γνωρίζουν αλλά ήθελαν να τον συγχαρούν. Στο δρόμο από το Ρέθυμνο προς το Ηράκλειο, στο βαν του «Ποταμιού», ο κ. Θεοδωράκης ήταν σκεπτικός. Ίσως να κατάλαβε ότι αν διαβείς τον Ρουβικώνα από την δημοσιογραφία, στην πολιτική, δεν υπάρχει γυρισμός