Στην πάγια νομολογία του ΣτΕ σύμφωνα με την οποία τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις αλλά ιδιότυπα καταστήματα, στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση, κάνει μνεία η έκθεση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής αναφορικά με τις επίμαχες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για τα φαρμακεία.
Επισημαίνεται, ειδικότερα, ότι σύμφωνα με το ΣτΕ η εξασφάλιση της βιωσιμότητας των φαρμακείων και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας εκτός των όρων του ελεύθερου ανταγωνισμού, καθώς και η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή τους σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών όχι μόνο στην άσκηση αλλά και στην πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού προσώπων που συγκεντρώνουν, κατ΄ αρχήν, τα νόμιμα προσόντα για την άσκησή του.
Με αυτά τα δεδομένα το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής επισημαίνει ότι θα έπρεπε με ειδική αιτιολόγηση να προκύπτει σαφώς στο νομοσχέδιο ότι δια της θέσπισης των ρυθμίσεων εξασφαλίζεται η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή των φαρμακείων σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα.
Εξάλλου, το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής διατυπώνει τον προβληματισμό του και ως προς τη διάταξη που ρυθμίζει ζητήματα ελέγχου της διοίκησης του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όταν αυτή αποφασίζει να διαθέτει το σύνολο ή μέρος των μετοχών πιστωτικού ιδρύματος που κατέχει, σε τιμές χαμηλότερες της τιμής κτήσης ή της τρέχουσας χρηματιστηριακής αξίας του.
Ειδικότερα, αναφέρεται στη διάταξη σύμφωνα με την οποία «οι αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής, εφόσον λαμβάνονται σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, θεωρούνται σύμφωνες με το σκοπό του Ταμείου και το δημόσιο συμφέρον, επωφελείς και συμφέρουσες για το Ταμείο και το Ελληνικό Δημόσιο και υπηρετούσες τη χρηστή διαχείριση της περιουσίας του Ταμείου, όσον αφορά στην αστική ευθύνη των μελών του Γενικού Συμβουλίου, της Εκτελεστικής Επιτροπής καθώς και του προσωπικού του Ταμείου, έναντι τρίτων και έναντι του Ελληνικού Δημοσίου» και επισημαίνει ότι «στο βαθμό που δια της εισαγωγής του ανωτέρου μαχητού τεκμηρίου προκαλείται αντιστροφή του βάρους της απόδειξης εγείρει προβληματισμό σε σχέση με το άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος, η άνευ ειδικής αιτιολόγησης στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, προτεινόμενη διαφορετική μεταχείριση των οργάνων του Ταμείου.
Αυτό δε ιδίως ενόψει της προτεινόμενης δυνατότητας του Ταμείου να διαθέτει το σύνολο ή μέρος των μετοχών πιστωτικού ιδρύματος που κατέχει σε τιμές χαμηλότερες της τιμής κτήσης τους ή της τρέχουσας χρηματιστηριακής αξίας, καθώς και του αμιγώς ιδιωτικού χαρακτήρα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ