Η γωνία που σχηματίζουν oι δύο κάθετοι διάδρομοι στην πίσω πλευρά της Ολομέλειας, εκεί ακριβώς όπου είναι η είσοδος του πρωθυπουργικού γραφείου στη Βουλή, γεμίζει από κόσμο –κομματικά στελέχη, βουλευτές, δημοσιογράφους– κάθε φορά που ο εκάστοτε πρωθυπουργός βρίσκεται στον Ναό της Δημοκρατίας, είτε για κάποια ομιλία του ή για μια κρίσιμη ψηφοφορία. Το ίδιο, ακριβώς, συμβαίνει και με τον κ. Αντ. Σαμαρά. Μόνο που επί της θητείας του σημερινού πρωθυπουργού καταγράφηκε και η πρώτη εξαίρεση στον κανόνα: ο ίδιος χώρος απέκτησε ξαφνικά ζωή πολυσύχναστου μέρους, παρά το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς βρισκόταν εκτός Βουλής.
Η επιλογή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αργά το μεσημέρι της Κυριακής, να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών, προκάλεσε απόλυτο αιφνιδιασμό στην κυβερνώσα πλειοψηφία και έθεσε σε κόκκινο συναγερμό το ηγετικό επιτελείο. Η είσοδος του πρωθυπουργικού γραφείου, λοιπόν, φυσικό ήταν να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για όσους έπρεπε να λάβουν αποφάσεις περαιτέρω χειρισμών και για εκείνους που ανέμεναν να μάθουν τι πρόκειται να γίνει.
Δεν ήταν, ωστόσο, μόνο αυτή η «εξαίρεση» στο βιβλίο των άγραφων κανόνων της λειτουργίας της Βουλής. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε όλα τα προηγούμενα χρόνια, την ώρα της ομιλίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ολομέλεια, δεν ήταν παρών για να διευθύνει τη συζήτηση ο πρόεδρος της Βουλής. Στην έδρα του προεδρεύοντος εναλλάχθηκαν αντιπρόεδροι, με τον κ. Ευ. Μεϊμαράκη να προσέρχεται αργότερα, όταν η συνεδρίαση ύστερα από μικρής διάρκειας διακοπή, άρχισε εκ νέου με ομιλητή τον κ. Ευ. Βενιζέλο.
Κατά την περίπου 40λεπτη διάρκεια αυτής της διακοπής, η εικόνα στους διαδρόμους και στα κομματικά γραφεία «χρωματιζόταν» αφενός από τα χαμόγελα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου από την ηχηρή σιωπή όσων κυβερνητικών στελεχών κυκλοφορούσαν στο περιστύλιο: οι πρώτοι δεν έκρυβαν πως απολάμβαναν την αίσθηση του αιφνιδιασμού των πολιτικών τους αντιπάλων. Ομως, οι ρόλοι και τα συναισθήματα άλλαξαν στη συνέχεια. Ηταν η σειρά των πράσινων και των γαλάζιων να χαμογελάσουν και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να εκπέμψουν προβληματισμό και απογοήτευση, μόλις εντός αιθούσης οι κ. Βενιζέλος και Βορίδης ανέπτυσσαν την επιχειρηματολογία εκείνη που τελικώς οδήγησε σε απόρριψη της πρότασης μομφής.
Η μαζική αποχώρηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το κτίριο με κατεύθυνση τον χώρο συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, σε μεγάλο βαθμό, φάνηκε να προσφέρει «διέξοδο» στα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς, μετά μια κοινοβουλευτική ήττα, οι επαφές με αντιπάλους και με δημοσιογράφους –που θα είχαν πολλά να ρωτήσουν– δεν ήταν και μεταξύ των πρώτων επιλογών τους.
Στη σκιά αυτής της εξέλιξης, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κυρίως, βίωσαν την εμπειρία του «σκωτσέζικου ντους». Εχοντας την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επέστρεφε, πίστεψαν προς στιγμήν ότι θα είχαν την ευκαιρία στη βραδινή ψηφοφορία να διαφοροποιηθούν επί θεμάτων στα οποία αυτοπαρουσιάζονταν ως «αντάρτες» (γάλα, φωτοβολταϊκά κ.λπ.).