«Στις 7 μ.μ. σας περιμένουμε στο Ρομάντσο. Θα συζητήσουμε για Καινοτομία». «Ισπανική παροιμία: Να προσέχεις τι εύχεσαι, γιατί μπορεί και να συμβεί!». «Σήμερα στις 23.00 θα είμαι στο Κρήτη TV στην εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη. Δείτε με ζωντανά!».
Αν όλα τούτα σας φαίνονται αλλοπρόσαλλα μάλλον δεν ανήκετε στις… τάξεις του Facebook και του Twitter. Διότι αν ανήκατε θα είχατε και εσείς υποστεί τις τελευταίες εβδομάδες τη μαζική… επέλαση των υποψηφίων.
Μόνον έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η αιφνίδια και μαζική ιντερνετική εισβολή υποψηφίων περιφερειαρχών, δημάρχων, και κυρίως δημοτικών συμβούλων που βομβαρδίζουν κάθε ώρα της ημέρας τους χρήστες γράφοντας στην κυριολεξία ό,τι τους έρχεται στο μυαλό προκειμένου να αποσπάσουν την ψήφο τους.
Η διαφήμιση των πολιτικών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισε στις προηγούμενες εκλογές. Ηδη από το 2012 οι πολιτικοί «ανακάλυψαν» στο Facebook και το Twitter μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, όχι μόνον να εκπέμψουν ότι είναι στη μόδα, αλλά κυρίως να αποφύγουν τα έξοδα της συμβατικής διαφήμισης με την έκδοση φυλλαδίων, την ενοικίαση προεκλογικών κέντρων κ.λπ.
Το κακό όμως σε αυτές τις εκλογές έχει παραγίνει. Θα είχε ενδιαφέρον να γίνει μια έρευνα που θα μετρούσε πόσοι υποψήφιοι… δεν έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες ημέρες προσωπικές σελίδες στο Facebook και λογαριασμούς στο Twitter στέλνοντας μυριάδες μηνύματα αυτοπροβολής τους.
Ολα τούτα βέβαια δεν είναι άνευ κόστους. Αν κάποιος θέλει να κάνει πιο επαγγελματικά την αυτοπροώθησή του έχει δεκάδες εργαλεία. Για παράδειγμα, το Facebook σου δίνει τη δυνατότητα να διαφημίσεις μια καταχώρισή σου στους κατοίκους μιας μόνον περιφέρειας ή και ενός μόνον Δήμου. Η τιμή για να δουν μια εκδήλωση υποψηφίου π.χ. 7.500 Κηφισιώτες ξεκινά από 22 ευρώ την ημέρα, ενώ όσο μεγαλύτερο είναι το κοινό – στόχος ανεβαίνει και το κόστος. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την προβολή των σελίδων των υποψηφίων η οποία πληρώνεται με likes (δηλαδή το πόσοι δηλώνουν ότι τους αρέσει). Αν κάποιος αρκείται να γίνει αρεστός σε 182 άτομα δεν χρειάζεται να δώσει πάνω από 18 ευρώ, ενώ αν επιδιώκει να αποκτήσει δημοφιλία 5.800 χρηστών πρέπει να καταβάλει 183 ευρώ. Προσφορές υπάρχουν για κάθε βαλάντιο με δεκάδες τρόπους αυτοπροβολής. Το πιστεύετε ή όχι το Facebook προσφέρει ακόμη και τη δυνατότητα κάποιοι να διαφημιστούν μόνον σε άντρες με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και οπαδούς μιας συγκεκριμένης ομάδας!
Ενδεικτικός του πόσο μπορεί να φτάσει το ύψος της εν λόγω διαφήμισης είναι ο πίνακας που αφορά όσους διεκδικούν την ψήφο σε όλη τη χώρα δηλαδή τους ευρωβουλευτές. Για όσους θέλουν να διαφημιστούν το πολύ σε 28.000 χρήστες αρκούν και 15 ευρώ την ημέρα, ενώ για να φτάσει μια καταχώρηση σε τουλάχιστον 900.000 Ελληνες από τα 2,6 εκατ. που χρησιμοποιούν το Facebook πρέπει ο ενδιαφερόμενος να δώσει 3.900 ευρώ.
Σε αυτά πρέπει βέβαια να προστεθεί και το κόστος δημιουργίας μιας κανονικής προσωπικής ιστοσελίδας -διότι όλοι οι καθώς πρέπει υποψήφιοι πρέπει να έχουν και μια τέτοια- η κατασκευή της οποίας μπορεί να φτάσει από 300 έως και 3.000 (αναλόγως πόσο… ευκατάστατος είναι ο υποψήφιος). Δεν θα ήταν υπερβολή να εκτιμήσει κανείς ότι τούτες ημέρες στην Ελλάδα ξοδεύεται ένας πακτωλός δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, αν υπολογίσει ότι διεκδικούν την ψήφο μας περισσότεροι από 70.000 υποψήφιοι!
Τα τρολς
Και εν μέσω όλων αυτών υπάρχουν βέβαια και τα τρολς. Πρόκειται για τους γνωστούς φαρσέρ οι οποίοι παίρνουν το όνομα και τη φωτογραφία ενός υποψηφίου και κάνουν την πλάκα τους. Θέλετε ένα παράδειγμα; Προσφάτως προέκυψε στο Twitter λογαριασμός με το όνομα Makis_Brussels που φέρει τη φωτογραφία του Μάκη Χριστοδουλόπουλου και καλεί τους χρήστες να τον ακολουθούν με σύνθημα «ψηφίστε με για να σπάσουμε τις Αμπάρες των Βρυξελλών»…