Πόθεν η τόση τρίχα; • Και πότε κατέλαβε αυτό το μούσι απαξάπαντα τα νεανικά πρόσωπα • -και πού ήμανε εγώ και δεν χαμπάριζα; • Ωσπου πήγα λίγες μέρες σε κοντινή νήσο και είδα κι εθαύμασα: • Ουδείς αγενής • (λέμε τώρα) • όλοι με μούσι. • Ηξερα βέβαια τα «γένια τριών ημερών» • αλλά εδώ μιλάμε για τρίχα εβδομάδων. • Και τρίχα μόδας ισοπεδωτικής • -αφού φαίνονται όλοι ίδιοι. • Οπως όταν βλέπεις Κινέζους. •
Στα κοριτσόπουλα αξιοπερίεργο δεν είδα. • «Καυτά σορτσάκια» άπασες (ασχέτως ποδών) είναι καινούργιο; • Πάντως πιο πάνω δεν πάνε. • Ενα πόντο πιο πάνω το λες κιλότα. •
«Το ομαδικό πνεύμα» • «να διδαχτούμε» • «η συλλογική δράση» • «να παραδειγματιστούμε». • Ωραία τα έλεγαν επαινώντας την Εθνική Ποδοσφαίρου ο Τσιριζοτσιπρίξ κι ο παρακοιμώμενός του Παππάς. • Ακουγες και δεν πίστευες • -«Βρε λες; • Λες ν’ αλλάζουν ρότα και να θελήσουν να συνομιλήσουν με τους “μερκελιστές”;» • Αλλά μπούου. • Δεν εννοούσαν «ομαδικό πνεύμα» και «συλλογική δράση» για να σηκωθεί η χώρα απ’ τα συντρίμμια. • Στον κομματικό τους αχταρμά απευθύνονταν. •
Βοά το πράγμα: • Οι Σαμαροβενιζέλοι είχαν ενορχηστρώσει σχέδιο για τα μισθολογικά δικαστικών, ενστόλων κ.λπ. • -μέσω «αποφάσεων» της Ανεξαρτήτου Δικαιοσύνης βεβαίως. • Εδώ κι ένα χρόνο φανέρωναν με μισόλογα τις προθέσεις τους. • Το σχέδιο έχει συμφωνηθεί κάτω απ’ το τραπέζι • -το οποίο καλούνται άλλοι να πληρώσουν. •
Οποτε μιλάς για τις επιλογές του στην Επίδαυρο • ο Λούκος πετάει την μπάλα στην εξέδρα. • Επισημαίνεις ότι η Επίδαυρος δεν προσφέρεται για πειραματικές • -πολύ περισσότερο για «μεταμοντέρνες» • κυριολεκτικά παλαβές- • παραστάσεις, • επειδή το ευρύ κοινό που προσέρχεται εκεί δεν πρέπει να φεύγει με την εντύπωση ότι αρχαίο δράμα είναι κάτι ακαταλαβίστικο και απωθητικό, • κι αυτός τι απαντάει; • «Γιατί όχι νέοι εκεί;». • «Δεν είναι μόνο για εβδομηντάρηδες η Επίδαυρος» • «που πηγαίνανε εκεί για δεκαετίες οι ίδιοι και οι ίδιοι». • Λες κι ετέθη θέμα ηλικίας ή ονομάτων. • Λες και τόσα χρόνια δεν έχουμε δει εξαιρετικές παραστάσεις από νέους • ή «μεταμοντέρνα» εξαμβλώματα από πολυκαιρισμένους. • Και εν πάση περιπτώσει, αυτά τα επιχειρήματα τύπου «οι ίδιοι κι οι ίδιοι που πήγαιναν εκεί» • πόσο ισχύουν σήμερα, • αφού σχεδόν μία δεκαετία τώρα ο ίδιος ορίζει ποιοι πάνε και ποιοι δεν πάνε στην Επίδαυρο; •
Θα πρέπει να τα διαβάσουν. • Οι εκπαιδευτικοί που έχουν επιφυλάξεις για τον θεσμό της αξιολόγησής τους στα σχολεία • – (όχι οι Κοτσυφάκηδες Ολμε-Δοέδες, όχι, • αυτούς δεν τους πείθεις κι αν τους πείσεις) • θα έπρεπε να διαβάσουν τα γλαφυρά κείμενα του Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου που • με γενικό τίτλο «Ποιος φοβάται τον κύριο Επιθεωρητή;» • δημοσίευσε τα τελευταία χρόνια στη «Νέα Εστία». • Μιλάει ο πολύπειρος εκπαιδευτικός και κορυφαίος φιλόλογος για τότε που • μέσα σε πέτρινα χρόνια • λειτουργούσαν εντούτοις κάποιοι θεσμοί στην εκπαίδευση • και κάρπιζαν. • Το τελευταίο σημείωμά του (Ν. Εστία, Μάρτιος ’14) τελειώνει ως εξής: • «Να ξέρουν γράμματα. • Μόνο αυτό πρέπει ν’ απαιτούν από τους αξιολογητές τους • -και από τον εαυτό τους- • όσοι διδάσκουν. • Ολα τα άλλα είναι φόβητρα νηπίων, • εφευρημένα από τους επιτήδειους· • μορμολύκεια». •
Μ’ αρέσουν πολλά στο «Ποτάμι». • Και πιο πολύ που αρνείται να βάλει ταμπέλα • «Αριστερά», «Κεντροδεξιά», «Κεντροαριστερά». • Ετσι που κατάντησαν. • Κίβδηλα, ψευδεπίγραφα, ζαβά, άδεια πουκάμισα. • Ασ’ τους να βράζουν στο ξινισμένο ζουμί τους, Σταύρο • -ελπίζω όχι «και κυρ Σταύρο, κι αφέντη τσουτσουλομύτη». • Ελπίζω όχι.