H συνάντηση της Παρασκευής στο Μέγαρο Μαξίμου για το θέμα των «κόκκινων» δανείων και των επικείμενων επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων μπορεί να μην κατέληξε σε κανένα οριστικό συμπέρασμα, ωστόσο επιβεβαίωσε κάτι το οποίο ήταν γνωστό εδώ και μερικές εβδομάδες: ότι δηλαδή δεν πρόκειται να υιοθετηθεί η πρόταση για τη δημιουργία και στη χώρα μας bad bank. Η τελευταία, σύμφωνα με την πρόταση που τη συνόδευε, υποτίθεται ότι θα έπαιρνε για… προίκα τα 11 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και τα περίπου 35 δισ. ευρώ των συνολικών προβλέψεων που έχουν σχηματίσει οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας γι’ αυτόν τον σκοπό. Με αυτά τα χρήματα (συνολικά περί τα 46 δισ.) θα ξεκαθάριζε το τοπίο.
Ο μύθος λέει ότι κάθε συζήτηση σταμάτησε όταν -ενώ είχε ξεκινήσει η σχετική «ζύμωση» για το ζήτημα- ειπώθηκε ότι η bad bank «θα μπορούσε να αγοράζει τις επισφάλειες σε μια καλή τιμή». Προφανώς, η κουβέντα «χτύπησε άσχημα» και κάθε συζήτηση διακόπηκε αυτομάτως. Τελικώς, η λύση που υιοθετήθηκε ήταν αυτή που προέβλεπε εξαρχής ότι «κάθε τράπεζα θα ασχοληθεί με τα δάνειά της και μόνο όταν εμπλέκονται περισσότερες της μιας σε ένα δάνειο θα υπάρχει συνεργασία». Κατά τα άλλα, ο καθένας θα ασχολείται με τα του οίκου του, και πέραν τούτου ουδέν.
Το stress test
Ετσι φαίνεται να έκλεισε το ένα από τα δύο ανοικτά τραπεζικά μέτωπα των ημερών. Το άλλο, ως γνωστόν, έχει να κάνει με το περίφημο stress test που διενεργεί η αμερικανική BlackRock για λογαριασμό, αυτήν τη φορά, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Οι ελληνικές συστημικές τράπεζες που υπόκεινται στον έλεγχο στο σύνολό τους εμφανίζονται σχεδόν σίγουρες ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν θα ανατρέψει το σημερινό status quo. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι δεν θα «βγάλει» νέες, μεγάλες κεφαλαιακές ανάγκες. Κοινή είναι η εκτίμηση, δηλαδή, ότι ο λογαριασμός της ΕΚΤ δεν θα ξεπεράσει τα 2,5 με 3 δισ. ευρώ ή τα 4 δισ., στη χειρότερη των περιπτώσεων.
Ωστόσο, ο φόβος ότι «κάτι» μπορεί να γίνει και οι προσδοκίες να ανατραπούν πάντα υπάρχει. Από πού πηγάζουν; Σύμφωνα με μια θεωρία, από τον φόβο της τρόικας ότι η ελληνική κυβέρνηση, αν το τελικό νούμερο είναι μικρό, θα σπεύσει να «αξιοποιήσει» το αποθεματικό των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό. Κι αυτό δεν θέλει να το ακούει ούτε ως απλό ενδεχόμενο. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, από το γεγονός ότι αυτό το stress test -το τρίτο κατά σειρά μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο ετών- είναι το αυστηρότερο και το σκληρότερο. «Γεγονός αποτελεί ότι μετρούν κάθε γραμμή του ενεργητικού και του παθητικού, όπως δεν έχει ξαναγίνει μέχρι σήμερα», υποστηρίζεται αρμοδίως. Ωστόσο και πάλι, το ακραίο σενάριο των 8 δισ. ευρώ, που λέγεται ότι μπορεί να βγει ως νούμερο από το τρέχον stress test, δεν θα δικαιολογείται.
Ο,τι κι αν γίνει στο τέλος, το σίγουρο είναι ένα: όσο θα περνά ο καιρός και θα πλησιάζει η ώρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων τόσο η αγωνία θα μεγαλώνει. Εντός κι εκτός Ελλάδας. Κι αυτό γιατί, ως γνωστόν, μεταξύ των βασικών μετόχων των ελληνικών τραπεζών είναι πλέον γνωστά ξένα funds. Τα τελευταία -είναι σίγουρο ότι- δεν θα… ενθουσιαστούν, αν κληθούν να ξαναβάλουν το χέρι στο ταμείο για να συμμετάσχουν σε μια νέα αύξηση κεφαλαίου. Το ίδιο, βεβαίως, ισχύει για όλους τους μετόχους. Γι’ αυτό και η τελευταία νευρική εικόνα στο τραπεζοβαρές ελληνικό Χρηματιστήριο, γι’ αυτό και όλοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις προθέσεις της Φρανκφούρτης.