Πολλές φορές η ιστορία τριγυρίζει στα ίδια μέρη, λες και αναζητάει κάτι. Η Villa Saïd είναι ένα μυστικό ξέφωτο με παρισινά αρχοντικά του 18ου και του 19ου αιώνα, ανάμεσα στους αριθμούς 68 και 70 της avenue Foch, που απομονώνεται με μια καγκελόπορτα. Σε ένα από τα ωραία αυτά οικοδομήματα, στη μέση του αδιεξόδου, στεγάζεται η έδρα της ελληνικής αντιπροσωπείας στον ΟΟΣΑ. Εκεί όπου έγιναν, την εβδομάδα που μας πέρασε, οι κρίσιμες συνομιλίες ανάμεσα στην ελληνική αποστολή και την τρόικα. Το ακίνητο περιήλθε στα χέρια του ελληνικού Δημοσίου το 1954. Λέγεται δε, ότι το 1920 κατέλυσε εκεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν πήγε στη Γαλλία για να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών.
Ακόμα κι αν κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει αυτήν τη λεπτομέρεια, που θα είχε βαρύτητα για τους λάτρεις των συμπτώσεων, το κτίριο της έδρας μας στον ΟΟΣΑ έχει σίγουρα βίο πολυκύμαντο. Κατά μήκος της Villa Saïd βρίσκονται αρκετές πρεσβείες ξένων κρατών, έως και η έδρα της επίσημης συριακής αντιπολίτευσης. Την απαθανάτισε ο συγγραφέας Ανατόλ Φρανς, ένοικος σε μία από τις κατοικίες, στο έργο του «Les matinees de Villa Saïd». Η είσοδος δεν είναι ανοιχτή στο κοινό. Ενα αυτοκίνητο της γαλλικής αστυνομίας είναι πάντα σταθμευμένο εκεί και οι περίπολοι είναι συνεχείς, για ευνόητους λόγους.
Η τριώροφη μονοκατοικία με τον λεπταίσθητο εσωτερικό διάκοσμο (γύψινα μοτίβα στο ταβάνι, μπουαζερί και ένα όμορφο vitrail με θέμα τον βασιλιά Ερρίκο Β΄) ήταν η κατοικία του Πιερ Λαβάλ, πρωθυπουργού της κυβέρνησης Πετέν, ο οποίος εκτελέστηκε μετά το τέλος του Πολέμου. Η χήρα του το πούλησε σε έναν Ιρανό πρίγκιπα, από τον οποίο ο τότε Ελληνας πρέσβης Ραφαήλ το αγόρασε για λογαριασμό του ελληνικού κράτους. Τις τελευταίες δεκαετίες, το κτίριο είχε υποβαθμιστεί αφάνταστα, παρά το γεγονός ότι είναι στην αριστοκρατικότερη γειτονιά του Παρισιού. Ούτε οι πρέσβεις ούτε και οι δεκάδες δημόσιοι υπάλληλοι που εργάστηκαν αποσπασμένοι εκεί του έδειξαν ιδιαίτερη στοργή.
Ευτυχώς, ο νυν πρέσβης μας Γιώργος Πρεβελάκης, καθηγητής της Γεωπολιτικής στη Σορβόννη, είναι αρχιτέκτων και πολεοδόμος. Στο μικρό χρονικό διάστημα από πέρυσι το καλοκαίρι που ανέλαβε καθήκοντα, το κτίριο καθαρίστηκε, με προσωπική εργασία του ιδίου και των υπαλλήλων. Στην πραγματικότητα, το κτίριο δεν έχει ανακαινισθεί, εκτός από ορισμένα αναγκαία έργα υποδομής και μικροεπισκευές. Ολα αυτά χρηματοδοτήθηκαν από ένα μέρος των χρημάτων που εξοικονομήθηκαν από τα ενοίκια της πρεσβευτικής κατοικίας. Καθώς ο κ. Πρεβελάκης ήδη ζούσε στο Παρίσι, ξενοικιάστηκε το υπερπολυτελές ακίνητο το οποίο επεβάρυνε το δημόσιο κατά αρκετές χιλιάδες ευρώ ανά μήνα.
Η δεύτερη λαμπρή ζωή του κτιρίου, το οποίο καταχωρίζεται στον επίσημο κατάλογο με τα ιστορικά κτίσματα του Παρισιού, φαίνεται στους χώρους υποδοχής, όπου έγιναν και οι συνομιλίες με την τρόικα. Οι χώροι αυτοί εγκαινιάστηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο σε μια γιορτή – αγιασμό. Τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία.