Οταν το 2010 η κυβέρνηση Παπανδρέου καταργούσε τη φοροαπαλλαγή των ποικίλων εισοδημάτων των μονών του Αγίου Ορους • και ταυτόχρονα καθιέρωνε τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, άνω των 400.000 ευρώ, • συμπεριλαμβανομένης της εκκλησιαστικής • (νόμος 3842/10 αρθ. 12), • ο (αριστερός) Σύριζα είχε καταψηφίσει στη Βουλή. • Τώρα που ο χαμαιλέων Λοβέρδος έκανε δεκτή «τροπολογία» 16 βουλευτών της Ν.Δ. και επιδαψίλευσε • ποικίλες φοροαπαλλαγές στις αγιορείτικες μονές, • ολοκληρώνοντας το αφορολόγητο της εκκλησιαστικής περιουσίας που επανέφερε η κυβερνησούλα μας πέρυσι • (ν. 4223/13), • ο συνομιλών με την Παναγία επί του Ορους Τσιριζοτσιπρίξ και οι συν αυτώ ευσεβείς λαφαζανιστές • (σούπερ αριστεροί αυτοί) • ψήφισαν • ευσεβέστατα • «παρών». •
Δεν είμαι ο πρώτος που το λέει αυτό. • Το έμαθα κι εγώ την περασμένη Κυριακή διαβάζοντας στην «Κ» το σχόλιο του Πάσχου Μανδραβέλη «Επιστροφή στην “κανονικότητα"». • Διότι ο Μανδραβέλης είναι σήμερα από τους λίγους σχολιογράφους στον ελληνικό Τύπο που η θεματολογία και η κριτική τους βασίζονται συνήθως σε προσωπική έρευνα • – δηλαδή από το σχόλιό του όχι μόνο βαθαίνεις • αλλά και μαθαίνεις πράγματα. •
Οπως προ καιρού επισήμανε ένα άλλο να μαδιέσαι • – αυτό που η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών «αποφάσισε να ανεβάσει όπερα (!) • στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον Ελ Γκρέκο, • δαπανώντας 405.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ». • («Το ΕΣΠΑ που ξοδεύαμε…» 10/8). • Το ότι η όπερα είναι του Γιώργου Χατζηνάσιου μπορεί ίσως να «εξηγεί» κατιτίς, • διότι άνευ κυβερνητικού δακτύλου πώς συμβαίνουν αυτά τα τρελά • – να ανεβάζει όπερα, με δημόσιο χρήμα, και σε τέτοιους καιρούς, • ένας άσχετος φορέας. •
Εκραύγαζαν οι συνήθεις αριστεριστές στην ορκωμοσία του νέου πρύτανη του Αθήνησι: • «Λοβέρδο, Φορτσάκη, ακούστε το καλά / οι διαγραφές θα μείνουν και πάλι στα χαρτιά». • Των «αιωνίων» οι διαγραφές. • Οπερ και έπραξαν ήδη • Λοβέρδος και Φορτσάκης. •
Αλλά οι σαλτιμπαγκιές του Λοβέρδου • (προς τις οποίες δείχνει θαυμαστή ανοχή • -όχι απροσδόκητη- • το Σαμαροβενιζελικό) • δεν έχουν τέλος. • Αχ αντλούλη μου χλυσέ • τι να σου πλωτοσυμησώ. • Τις ελές τις κουτσουλές • το τυλί το μάλμαλο • τη νιά Αλχιτεκτονική • τι λιες εσύ και τι λιέει ο Λακιντζής για τον αλιθμό καθηγητών στα σκολεία • τις αλγίες και την Τλάπεζα Θεμάτων • την τλομελή ψηφοθηλία σου • ή που παλάτησες την αλλαβωνιάλα Δημάλ για την πλώην σου, • πλοικοθήλα καιλοσκόπε. • Απολώ και σε θληνώ, • αχ Λοβέλδε μου πικλέ. •
(Μια στιγμή, να ξεμπελδέψω τη γλώσσα. • Αραράτ! – οκ, δουλεύει): • Ωραίο γίνεται το Ακροπόλ Παλλάς, • στολίδι της Πατησίων, απέναντι απ’ το Μουσείο • χρόνια αφημένο να ρημάζει. • Και τι κρίμα που ετοιμάζεται να φωλιάσει κι εκεί η δημόσια παράνοιά μας. • Θα στεγάσει, λένε, ως και «πειραματικές ομάδες χορού» • «νέους δημιουργούς» και άλλα φιλονεϊκά του θόλου, • όταν γι’ αυτά θα αρκούσε • και θα έπρεπε ήδη • να διατίθενται μονίμως και δωρεάν το «Εμπρός» στου Ψυρρή λ.χ. ή αίθουσες της Πειραιώς 260. • Και το Ακροπόλ Παλλάς να διατεθεί για τη στέγαση υπηρεσιών του πηγμένου Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου • – του ασυγκρίτως σπουδαιότερου σε περιεχόμενο από το Μουσείο της Ακρόπολης, • αλλά παρατημένου να μαραζώνει στριμωγμένο, • ενώ γύρω μνέσκουν ανεκμετάλλευτα τα υπέροχα κτίρια του Πολυτεχνείου • που τα λυμαίνονται γκρουπούσκουλα «επαναστατών» • – μετεφήβων και μη. • Αλλά άντε πες τα αυτά στους φαντεζί πολιτικούς μας • ένθεν κακείθεν της Πλοόδου • -φτου, τι μας βρήκε σήμελα.