Σφοδρή σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ πυροδότησαν οι εξαγγελίες του κ. Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ, καθώς ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακολούθησε την πεπατημένη, στην πορεία προς την εξουσία, να δεσμεύεται για παροχές χωρίς να τεκμηριώνει πώς αυτές θα χρηματοδοτηθούν.
Ο κ. Τσίπρας περιέγραψε ένα πλαίσιο άμεσων πολιτικών δράσεων, που δημιουργούν προσδοκίες σ’ ένα πολύ μεγάλο ακροατήριο. Το πλέγμα μέτρων ανακούφισης των πλέον αδυνάτων, απευθείας παροχών υπό μορφήν ενίσχυσης εισοδήματος και έμμεσων παροχών, μέσω φοροελαφρύνσεων, ρύθμισης χρεών και ληξιπρόθεσμων οφειλών, «κουρέματος» δανείων, οι υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας, απευθύνονται στα ευήκοα ώτα όλων σχεδόν των πληθυσμιακών και κοινωνικών κατηγοριών, που επλήγησαν από τις οικονομικές πολιτικές των τελευταίων ετών.
Ετσι, ήταν εύλογο, ο πρωθυπουργός να αντιδράσει, χωρίς όμως να κατονομάσει τον κ. Τσίπρα, στην ομιλία του στο συνέδριο «Democracy under Pressure». «Ο λαϊκισμός εδράζεται κυρίως σε “γλυκά ψέματα”, σε ψεύτικες υποσχέσεις, σε “εύκολες λύσεις”, πλήρως ατεκμηρίωτες αλλά πολύ “ελκυστικές”, που οδηγούν, βέβαια, σε μεγάλες απογοητεύσεις και κοινωνική αναταραχή», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του κ. Σαμαρά.
Παράλληλα, η αντίδραση της κυβέρνησης για παλαιοκομματικού τύπου παροχολογία δίνει σταδιακά τη θέση της στην αντιπαράθεση επί των επιμέρους εξαγγελιών, με αιχμή το κόστος υλοποίησής τους και την εξεύρεση των αναγκαίων χρημάτων.
Με την εμφάνισή του στη ΔΕΘ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτει στη γοητεία εξαγγελίας παροχών, στην οποία, άλλος λιγότερο και άλλος πιο πολύ, ενέδωσαν όλοι οι επικεφαλής αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά την τελευταία δεκαετία. Ο κ. Κώστας Καραμανλής, το 2003, φειδωλός ως προς τις παροχές, παρουσίασε το τρίπτυχο «ανάπτυξη – απασχόληση – μείωση περιφερειακών ανισοτήτων» .
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, το 2009, είπε το «λεφτά υπάρχουν», τοποθετώντας πολύ ψηλά τον πήχυ της παροχολογίας. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, το 2011, αντιθέτως περιορίστηκε σε υποσχέσεις για διορθώσεις αδικιών.