Το σχέδιο Σαμαρά για έξοδο της τρόικας

Το σχέδιο Σαμαρά για έξοδο της τρόικας

11' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο κ. Σαμαράς επέστρεψε το βράδυ του Σαββάτου από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, ένα ταξίδι που πραγματοποίησε χωρίς τους στενούς του συνεργάτες. Ο κ. Χρ. Λαζαρίδης έμεινε στην Αθήνα προετοιμάζοντας τις θέσεις της ελληνικής πλευράς τόσο ενόψει της κρίσιμης συνάντησης με την κ. Αγκελα Μέρκελ, την Τρίτη στην Καγκελαρία, όσο και ενόψει Ιανουαρίου, οπότε η Αθήνα φιλοδοξεί να βάλει τέλος στην επιτήρηση της χώρας από την τρόικα. Ο δε κ. Στ. Παπασταύρου βρισκόταν εκτός Ελλάδος. Επισήμως, το ταξίδι Παπασταύρου, του ανθρώπου δηλαδή που συμμετείχε στο σύνολο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, αφορά προσωπικούς λόγους. Ωστόσο η διεθνής κινητικότητά του μερικά μόλις 24ωρα πριν από τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ, το αντίστοιχο «ιδιωτικό» ταξίδι στις αρχές καλοκαιριού με τον κ. Γιάννη Στουρνάρα στο Παρίσι οπότε και συναντήθηκαν με την κ. Κριστίν Λαγκάρντ, αλλά και το ότι πραγματοποίησε σειρά συναντήσεων στο Παρίσι, όταν η υπόλοιπη αντιπροσωπεία επέστρεφε στην Ελλάδα, δημιούργησαν εύλογο ενδιαφέρον. Τα ταξίδια στο πρωθυπουργικό αεροπλάνο ουδέποτε είναι ήρεμα. Συνηθέστερα, το Μαξίμου… μεταφέρεται στο αεροσκάφος καθώς οι συζητήσεις του πρωθυπουργού με τους συνεργάτες του είναι συνεχείς. Ο πρωθυπουργός επιστρέφοντας από το Μπακού, μόνος αυτή τη φορά, είχε μπροστά του την εξίσωση απεμπλοκής της Ελλάδας από το Μνημόνιο, η επίλυση της οποίας συνδέεται άμεσα και με την ίδια την επιβίωση της κυβέρνησης. Μόνο που αυτή η εξίσωση έχει πλήθος συνισταμένων, από την Ευρωζώνη και το Βερολίνο μέχρι τη Φρανκφούρτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέχρι την Αθήνα, τις κουρασμένες κοινοβουλευτικές ομάδες Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον… Αλέξη Τσίπρα.

Στο μυαλό του πρωθυπουργού και των στενών συνεργατών του, ο βασικός στόχος είναι η έξοδος της τρόικας, στο σύνολό της, από την Ελλάδα στα τέλη του έτους. Και πλέον το Μαξίμου θεωρεί ότι έχει και τα «όπλα», και μάλιστα όχι μόνον πολιτικά, για να το πετύχει. Αλλωστε, το ΔΝΤ μοιάζει ιδιαιτέρως πρόθυμο να αποχωρήσει καθώς επ’ ουδενί επιθυμεί να παραμείνει μόνο στη χρηματοδότηση μιας χώρας της Ευρωζώνης. Στην τελική ευθεία, ο πρωθυπουργός επιδιώκει να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις που θα διευκολύνουν άπαντες να δηλώσουν… νικητές: Το ΔΝΤ να αποχωρήσει έχοντας διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του χρέους, τους Ευρωπαίους να διατηρήσουν μία ισχυρή ελεγκτική παρουσία στους ελληνικούς προϋπολογισμούς και την ελληνική κυβέρνηση να κηρύξει το πέρας των Μνημονίων. Μάλιστα, προκειμένου να καταστήσει πιο εύκολη την απόφαση των εταίρων της, η ελληνική πλευρά εμφανίζεται, με επιχειρήματα, να δηλώνει πως όχι μόνον δεν χρειάζεται νέο Μνημόνιο, αλλά μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς τα κεφάλαια που προγραμματίζεται να λάβει από το ΔΝΤ μετά το 2015 και χωρίς να… αγγίξει τα ποσά που θα απομείνουν στο ΤΧΣ ύστερα από μια, σε κάθε περίπτωση μικρού εύρους, νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση διεκδικεί το πολιτικό περιθώριο για χειρισμούς που θα της επιτρέψουν να σώσει την πατρίδα και, ταυτόχρονα, την… πολιτική παρτίδα. Δηλαδή να αποφύγει τα δύσκολα στην επικείμενη αξιολόγηση.

Αθήνα – Βερολίνο – Βρυξέλλες

Και προς αυτήν την κατεύθυνση έχει κινητοποιηθεί, πρωτίστως, ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Η επικείμενη συνάντηση με την κ. Αγκελα Μέρκελ είχε όντως συμφωνηθεί εδώ και τρεις μήνες. Πηγές της Καγκελαρίας σημείωναν προς την «Κ» πως ακόμη και ο ακριβής χρόνος είχε «κλείσει» πριν από πολύ καιρό. Ωστόσο, άλλες πληροφορίες θέλουν τον Ελληνα πρωθυπουργό να κινητοποιήθηκε την επαύριο της συνάντησης με την τρόικα στο Παρίσι. Εκρινε ότι αυτή ήταν η στιγμή να ενεργοποιήσει τη συμφωνία με την καγκελάριο, πριν δηλαδή την άφιξη της τρόικας στην Αθήνα και, προφανώς, προς αποφυγήν ενός αδιεξόδου, η παράταση του οποίου θα είχε βαριές συνέπειες. Ο πρωθυπουργός έχει, όλο το τελευταίο διάστημα, διαδοχικές διαβουλεύσεις με κορυφαία στελέχη στο εξωτερικό. Την ίδια ώρα που ο κ. Γκ. Χαρδούβελης συναντούσε τον κ. Μάριο Ντράγκι, ο πρωθυπουργός βρισκόταν σε ανοικτή γραμμή με τις Βρυξέλλες και το κτίριο Charlemagne απέναντι από την Κομισιόν. Σε αυτό έχει εγκατασταθεί προσωρινά ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος προφανώς δεν αναμένει την ενεργοποίηση της επιτροπής του προκειμένου να αναλάβει δράση. Αλλωστε, ξέρει ότι ένα από τα πρώτα θέματα στην ατζέντα θα είναι αυτό της Ελλάδας. Ισως τυχαία, στο ίδιο κτίριο στεγάζεται η Γενική Διεύθυνση Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ε.Ε. και, φυσικά, ο υπεύθυνος εκ μέρους της Κομισιόν για το ελληνικό πρόγραμμα, κ. Ντέκλαν Κοστέλο.

Επιτυχία ή πτώση

«Είμαστε σαν το σχοινοβάτη. Τόσο καιρό ισορροπούμε και τώρα φτάνουμε στο τέλος. Ομως στην αρχή τουλάχιστον είχαμε δίχτυ ασφαλείας, τώρα το δίχτυ έχει αποσυρθεί. Υπάρχει μία απόσταση μόνο δύο μέτρων για το τέλος της διαδρομής, αλλά και ο κίνδυνος, μικρός έστω, να πέσουμε και να σκοτωθούμε». Εν μέσω διαδοχικών συσκέψεων, κρυφών διαβουλεύσεων και έντονης προεργασίας για το κρίσιμο τετ α τετ του κ. Αντώνη Σαμαρά με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, η φράση στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού αποτυπώνει αφενός τις προσδοκίες της ελληνικής πλευράς, αφετέρου δε τον βαθμό επικινδυνότητας των χειρισμών που απομένουν.

Το ζητούμενο, που έχει ήδη αρχίσει να διερευνά η κυβέρνηση παρασκηνιακώς και θα τεθεί εκ των πραγμάτων στη συνάντηση της προσεχούς Τρίτης στην Καγκελαρία, είναι αν οι επιδιώξεις των δύο πλευρών μπορούν να ταυτιστούν. Διότι, στο κυβερνητικό στρατόπεδο το ενδεχόμενο της σύγκρουσης με την τρόικα δεν έχει αποκλειστεί και, μαθηματικά, παραμένει στο τραπέζι. Μαζί και ο κίνδυνος κυβερνητικής κατάρρευσης και πρόωρων εκλογών. Το σενάριο αυτό, ωστόσο, είναι το απευκταίο για τους Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο. Τόσο για εθνικούς λόγους, καθώς θεωρούν θετική τη συγκυρία για τη χώρα, όσο και για καθαρά πρακτικούς, καθώς θα σύρονταν στις κάλπες με ελάχιστα επιχειρήματα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.

Η βασική επιδίωξη της ελληνικής πλευράς είναι η ομαλή ολοκλήρωση της αξιολόγησης από την τρόικα, με όρους τέτοιους που να μπορεί να τους αντέξει πολιτικά η ελληνική πλευρά. Η πλέον κόκκινη από τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης έναντι της τρόικας είναι, φυσικά, το ασφαλιστικό και επιδίωξη να παραπεμφθούν οι όποιες αναθεωρήσεις για το μέλλον. Ως προς τα εργασιακά, μεταξύ άλλων το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων που όμως αφορά ελάχιστες επιχειρήσεις, του lock out και του συνδικαλιστικού νόμου, τα μηνύματα είναι διαφορετικά. «Δεν μπορώ να δεχτώ, δεν μπορούμε να αντέξουμε αλλαγές στα εργασιακά» φέρεται να επανέλαβε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον πρωθυπουργό, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους. Το Μαξίμου συμμερίζεται ότι οι εν λόγω αλλαγές είναι αχρείαστες, ωστόσο φέρεται να αποφεύγει μία οριστική απάντηση. Κι αυτό διότι πλέον γνωρίζουν σαφώς ότι την ώρα της διαπραγμάτευσης τίποτε δεν μένει εκτός, ειδικά αν μέσω μιας συμφωνίας, εξασφαλίζεται το μείζον, δηλαδή το τέλος του Μνημονίου και η ρύθμιση του χρέους. «Αγκάθι» αποτελεί και το ζήτημα του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο, στον βαθμό που θα επιδιωχθεί με τα ίδια διαθέσιμα να εξευρεθούν τρόποι κινητροδότησης της παραγωγικότητας.

Η δεύτερη επιδίωξη αφορά τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2015. Ο στόχος του 3% του ΑΕΠ ως πρωτογενές πλεόνασμα μοιάζει ασφυκτικός για μία χώρα σε ύφεση και η Αθήνα επιδιώκει την ανοχή της τρόικας σε μια μικρή απόκλιση της τάξης της μισής ποσοστιαίας μονάδας το πολύ, εάν χρειαστεί ώστε να υλοποιηθούν οι φοροελαφρύνσεις που εξήγγειλε ο κ. Σαμαράς. Σε αυτήν την ανοχή αναφέρεται ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, όταν λέει ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια μικρή ανάσα.

Χρέος, μεταρρυθμίσεις, Τσίπρας

Εφόσον η αξιολόγηση κλείσει, με τον τρόπο που θα ήθελε η ελληνική πλευρά, τότε ανοίγει ο δρόμος για το τέλος του Μνημονίου, την έξοδο της τρόικας και τη ρύθμιση για τη βιωσιμότητα του χρέους.

«Οπως μας τιμωρούσαν σε αστοχίες μας, τώρα οφείλουν να επιβραβεύσουν την επιτυχία μας» είναι το επιχείρημα που ακούγεται στο Μαξίμου για τη ζητούμενη μείωση των επιτοκίων και την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων. Εναντι αυτών, η Αθήνα μοιάζει έτοιμη να αποδεχθεί μία ενισχυμένη επιτήρηση που σε συνδυασμό με το, ελληνικής έμπνευσης αλλά κοινής αποδοχής, πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων (Greek pact) θα συνιστά τον οδικό χάρτη των επομένων ετών και θα κρατάει την Ελλάδα στον δρόμο της… αρετής. Διότι υπάρχει και αυτός της «κακίας», τουλάχιστον κατά την άποψη της κυβέρνησης. Κι αυτός είναι ο δρόμος του κ. Αλέξη Τσίπρα, οι προτάσεις του οποίου θα οδηγήσουν, λέει το Μαξίμου, σε νέο Μνημόνιο, άρα και σε νέα ανάγκη εκταμιεύσεων από την Ευρώπη, και με τον οποίον θα πρέπει πιθανότατα να διαπραγματευτούν οι εταίροι αν η κυβέρνηση καταρρεύσει. Και το επιχείρημα αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία, πως τίθεται εκ των πραγμάτων στο τραπέζι των συζητήσεων.

Λεφτά υπάρχουν (όντως)

Μακριά από τα βλέμματα των υπόλοιπων κυβερνητικών στελεχών και την ατζέντα των συναντήσεων στο Παρίσι, σε μία μπρασερί κοντά στην Αrc de triοmphe, οι κ. Γκ. Χαρδούβελης, Χρ. Λαζαρίδης, Στ. Παπασταύρου επεδίωξαν να αποδείξουν ότι, όντως, «λεφτά υπάρχουν», ότι δηλαδή η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της, όχι μόνο χωρίς νέο δάνειο από την Ευρωζώνη, αλλά ακόμη και χωρίς τα 12 δισ. ευρώ που προβλέπεται να δώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το 2015 και το 2016. Μπορεί, δηλαδή, να καλύψει ένα ποσό της τάξης των 20 – 22 δισ. ευρώ με ίδια μέσα. Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς, διεκδικεί να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της Ελλάδας το μοντέλο της Πορτογαλίας, όπου η τρόικα αποχώρησε εν συνόλω, χωρίς μάλιστα να καταβάλει την τελευταία δόση του δανείου. Το ΔΝΤ, που επιθυμεί ασμένως να απεμπλακεί από την Ελλάδα, «αγόρασε» άμεσα το ελληνικό σχέδιο. Εμφανίζεται πεπεισμένο από τους υπολογισμούς της ελληνικής κυβέρνησης και αποτελεί στην παρούσα συγκυρία τον φυσικό σύμμαχο της Αθήνας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε τεχνικό επίπεδο, δεν τους απορρίπτει, αλλά η τελική στάση της θα διαμορφωθεί στη βάση των πολιτικών αποφάσεων που θα λάβουν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, με πρώτη αυτή του Βερολίνου.

Ο «κρυφός άσος» στα χέρια της ελληνικής πλευράς είναι οι καταθέσεις διαφόρων δημοσίων φορέων (π.χ. η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων). Η κυβέρνηση μπορεί να δανειστεί, δίνοντας ενέχυρα (ρέπος), ποσό τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ από τις καταθέσεις αυτές, καλύπτοντας αντίστοιχο χρηματοδοτικό κενό. Εάν χρειαστεί υπάρχουν ακόμη περισσότερα. Επιπλέον, με τις εκδόσεις 3ετών και 5ετών ομολόγων, που ξεκίνησαν δύο χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν στο Μνημόνιο, έχει ήδη καλύψει χρηματοδοτικό κενό 4,5 δισ. ευρώ, ενώ θα συνεχίσει και με άλλες εκδόσεις φέτος (18μηνα έντοκα και 7ετές ομόλογο) και τον επόμενο χρόνο. Το έργο αυτό έχει αναλάβει ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Στέλιος Παπαδόπουλος, ο οποίος την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκε σε Νέα Υόρκη και Βοστώνη, προετοιμάζοντας τις επόμενες εκδόσεις, ενώ πιθανόν θα ακολουθήσει τον πρωθυπουργό και στο Βερολίνο.

Το σχέδιο του οικονομικού επιτελείου προβλέπει επίσης ότι η χώρα θα εισπράξει τουλάχιστον ένα τμήμα από τις δόσεις που πρέπει να δώσουν οι πιστωτές έως το τέλος του 2014 και οι οποίες συνολικά ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ (1,8 από την Ευρωζώνη, 1,9 δισ. ευρώ ως επιστροφή κερδών από ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες και 3,6 δισ. το ΔΝΤ).

Στην αριθμητική της ελληνικής αντιπροσωπείας για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού δεν περιλαμβάνονται τα κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Οποιο ποσό περισσέψει μετά τα στρες τεστ (αν οι τράπεζες χρειαστούν ένα μέρος των 11 δισ. ευρώ) θα… επιστραφεί, δηλαδή θα διατεθεί για την απομείωση του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμο. Με βάση την ελληνική ανάλυση βιωσιμότητας, το χρέος θα είναι αισθητά χαμηλότερο του 110% του ΑΕΠ το 2022, πριν ακόμη από τις κινήσεις για την απομείωσή του που έχει υποσχεθεί η Ευρωζώνη. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση θα επιμείνει στην τήρηση της δέσμευσης που έχει αναλάβει το Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012, καθώς μια τέτοια απόφαση θα βελτιώσει τη βαθμολογία της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης και θα μειώσει το κόστος δανεισμού.

Κυρίως, δε, θα αποτελέσει, μαζί με την αποχώρηση της τρόικας, έναν πρώτης τάξεως άσο στα χέρια του πρωθυπουργού στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τους 180 που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας ή στις εκλογές που θα ακολουθήσουν αν οι ψηφοφορίες αποβούν άκαρπες.

Διάσκεψη για το ελληνικό πρόγραμμα;

Η Αθήνα επιδιώκει να υπάρξει μία διάσκεψη για το ελληνικό πρόγραμμα, κατά τη διάρκεια της οποίας θα μπορούσε με επίσημο και πανηγυρικό τρόπο να σηματοδοτηθεί η μετάβαση στη νέα περίοδο, ενώ προς αυτήν την κατεύθυνση πιέζει ο κ. Βενιζέλος. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φέρεται να υπενθύμισε στον πρωθυπουργό τον κύκλο μυστικών διαβουλεύσεων που πραγματοποίησε ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου για το πρώτο «κούρεμα», τις οποίες και άφησε να διαρρεύσουν, καθώς διαφωνούσε, ο τότε επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αλλά και τις ανάλογες διαβουλεύσεις επί κυβέρνησης Παπαδήμου.

Η διαρροή του ΔΝΤ για σύνοδο στα μέσα Νοεμβρίου συνάντησε την άρνηση της Ευρωζώνης, ωστόσο θα ήταν μία επιδιωκόμενη εξέλιξη για την ελληνική πλευρά, που όμως επ’ ουδενί θέλει να φανεί επισπεύδουσα και να διαταράξει τις σχέσεις με την Ευρωζώνη. Ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης έχει πρόθεση να παρευρεθεί στην ετήσια σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας τον Οκτώβριο. Αυτό όμως θα εξαρτηθεί και από το πότε θα ολοκληρωθεί η αποστολή της τρόικας στην Αθήνα, που προγραμματίζεται να ξεκινήσει στις 30 Σεπτεμβρίου. Σε μία τέτοια περίπτωση, όμως, είναι πολύ πιθανό ο κ. Χαρδούβελης να μην προλάβει να μεταβεί στην Ουάσιγκτον, ενώ θεωρείται απίθανο να μπορέσει να μεταβεί στην Αθήνα ο εκτελών χρέη επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος Πολ Τόμσεν.

Ντιμπέιτ συνεργατών στο «Μακεδονία Παλάς»

Οι Λαζαρίδης και Παπασταύρου θεωρούνται οι δύο που έχουν πλήρη εικόνα των οικονομικών και πολιτικών δεδομένων της διαπραγμάτευσης, αλλά και των βασικών στοχεύσεων του πρωθυπουργού.

Γι’ αυτό και φέρονται να περιλαμβάνονται σε όσους συνέστησαν προσεκτικά βήματα σε ό,τι αφορά τις εξαγγελίες της ελληνικής πλευράς για φοροελαφρύνσεις. Ειδικά όταν η ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ήταν προγραμματισμένη λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση των λεπτών διαβουλεύσεων με την τρόικα στο Παρίσι.

Υπέρ μιας περισσότερο πολιτικής – επιθετικής αντιμετώπισης της τρόικας φέρεται, αντιθέτως, να είναι ο υπουργός Επικρατείας Δημ. Σταμάτης, που κρίνει ότι η συζήτηση θα πρέπει να διεξαχθεί μεταξύ πολιτικών κυβερνήσεων και όχι τεχνοκρατών.

Το debate του στενού πυρήνα των συνεργατών του κ. Σαμαρά, την παραμονή της ομιλίας του στη ΔΕΘ, προκάλεσε «σοκ» σε στελέχη που δεν γνώριζαν τον τρόπο λειτουργίας του πρωθυπουργικού επιτελείου. Ο κύβος, ως προς το περιεχόμενο των εξαγγελιών, ερρίφθη στις τέσσερις τα ξημερώματα, αφού είχαν προηγηθεί συζητήσεις του πρωθυπουργού με τον Ευ. Βενιζέλο στο… αεροδρόμιο, αλλά και πολύωρες διαβουλεύσεις από… δωμάτιο σε δωμάτιο στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς».

Το Μαξίμου εμφανίζεται αποφασισμένο να προχωρήσει στην υλοποίηση όλων όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός, ενώ, καθώς επίκειται εκλογική αναμέτρηση, είτε μέσα στη Βουλή για τον Πρόεδρο είτε στις εθνικές κάλπες, μοιάζει να κρατάει και κάποιους άσους για την τελευταία στιγμή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή