Η δήλωση του κ. Αδ. Γεωργιάδη ότι θα βγάλει τα χρήματά του από τις τράπεζες αν δει τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται στην εξουσία –καίτοι ανασκευάστηκε από τον ίδιο– προδίδει μάλλον τη στρατηγική της ακραίας πόλωσης που φαίνεται να επιλέγει στο εξής η κυβέρνηση. Επιβεβαιώνεται αυτό και από το ότι τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη απέφυγαν να αποδοκιμάσουν τον κ. Γεωργιάδη, υπονοώντας απλώς ότι ήταν λάθος ο τρόπος που εκφράστηκε. Πώς αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ; Με ανάλογο τρόπο. Στελέχη του έσπευσαν μέχρι τον κ. Γιάννη Στουρνάρα αξιώνοντας μια δημόσια καταδίκη της κυβέρνησης εκ μέρους του, ξεχνώντας ότι μέχρι πρότινος ήταν υπουργός της…
Κατόπιν τούτου, το ερώτημα είναι τι αντίκτυπο θα έχει στους ψηφοφόρους η τακτική της πόλωσης ενόψει της πιθανότητας να διεξαχθούν εκλογές τον Μάρτιο. Συνεργάτες του πρωθυπουργού μοιάζει να πιστεύουν ότι η επίκληση του κινδύνου να βρεθεί η χώρα έξω από το ευρώ θα λειτουργήσει και πάλι συσπειρωτικά γύρω από τη Ν.Δ. Εκτιμούν ότι αν καταδείξουν ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι το μόνο plan B του ΣΥΡΙΖΑ (στην περίπτωση που οι υποσχέσεις Τσίπρα απορριφθούν), οι αναποφάσιστοι θα επανέλθουν άρον άρον στη Ν.Δ.
Οι ειδικοί ωστόσο –δηλαδή εν προκειμένω οι δημοσκόποι– αμφιβάλλουν πολύ αν η συνταγή του 2012 μπορεί να επαναληφθεί. Ο πρώτος λόγος που επικαλούνται είναι μάλλον αυτονόητος. Η επανάληψη της ίδιας τακτικής, λένε, είναι εσφαλμένη, καθώς η Ν.Δ. επισείοντας –ως κυβέρνηση πλέον– τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, στην ουσία παραδέχεται ότι δεν κατόρθωσε να πετύχει καν το στοιχειώδες που υποσχόταν το 2012. Δηλαδή τη θωράκιση της χώρας εντός της Ευρωζώνης. Παράλληλα, δε, ενισχύει την αίσθηση πως το περιβόητο success story ήταν επικοινωνιακό σύνθημα και ότι η πολιτική των φοροεπιδρομών ήταν και παραμένει ατελέσφορη, κάτι που δικαιώνει την επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, οι ειδικοί παρατηρούν ότι ποτέ μια εκλογική μάχη δεν είναι ίδια με μια προηγούμενη και επισημαίνουν ότι η στρατηγική της πόλωσης, ιδίως όταν επιλέγεται από ένα κόμμα που έχει χάσει το προβάδισμα, εκπέμπει ηττοπάθεια. Διότι, απλούστατα, ο φερόμενος ως ηττημένος μοιάζει να αποζητεί εναγωνίως την εμπιστοσύνη με κεντρικό επιχείρημα «το μη χείρον βέλτιστον».
Για τους ίδιους λόγους, όμως, οι δημοσκόποι αμφιβάλλουν πολύ και για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει ωφελημένος από μια πολωτική μάχη. Υπενθυμίζουν ότι το ακραίο σύνθημα του κ. Τσίπρα (στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν) ουδόλως απέδωσε τα προσβλεπόμενα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε στις ευρωεκλογές 130.000 λιγότερες ψήφους απ’ ό,τι τον Ιούνιο του 2012 και αν διατήρησε περίπου το ποσοστό του (26,6% από 26,9%), τούτο οφείλεται στη χαμηλότερη συμμετοχή. Υπογραμμίζουν επίσης κάτι που οι περισσότεροι μοιάζει να έχουν ξεχάσει. Οτι το 17,1% των πολιτών (δηλαδή 670.000 ψηφοφόροι!) επέλεξαν στις ευρωεκλογές εντελώς άγνωστα κόμματα (Κοινωνία Αξιών, Ενωση Κεντρώων, Κόμμα Κτηνοτρόφων, Κίνημα Καποδίστρια κ.λπ.) που δεν έπιασαν καν το 3%. Και εκλαμβάνουν τη συγκεκριμένη επιλογή ως μία ακόμη απόδειξη ότι ένα καθοριστικό τμήμα πολιτών απεχθάνεται και αποδοκιμάζει τα ακραία διλήμματα και αναζητεί εις μάτην κάποιον να το πείσει ότι υπάρχει όντως σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Αυτό που με απλά λόγια επισημαίνουν όσοι διαβάζουν προσεκτικά τις έρευνες είναι ότι το κόμμα που θα βγει ωφελημένο στις επόμενες κάλπες είναι εκείνο που θα μεταδώσει την ελπίδα μιας οριστικής διάσωσης της χώρας. Και για μεν τον ΣΥΡΙΖΑ τούτο ασφαλώς σημαίνει να αποσαφηνίσει ότι η χώρα δεν θα διακινδυνέψει την έξοδό της από το ευρώ ακόμη κι αν οι υποσχέσεις του απορριφθούν από τους δανειστές της, για δε τη Ν.Δ. να προχωρήσει σε μια γενναία αυτοκριτική για τις παλινωδίες και τα λάθη της προηγούμενης διετίας, εκπέμποντας αποφασιστικότητα ότι δεν θα τα επαναλάβει αν επανεκλεγεί.
Οι ειδικοί κάνουν και μία επιπλέον παρατήρηση, που έχει τεράστια σημασία εάν προκληθούν εντέλει εκλογές τον Μάρτιο. Λένε ότι τούτη τη φορά θα διαδραματίζουν μείζονα ρόλο οι δημοσκοπήσεις. «Αν η διαφορά διαφανεί ότι δεν είναι αναστρέψιμη, τότε είναι πολύ πιθανόν να ευνοηθούν τα μικρότερα κόμματα και κυρίως αυτά που μεταδίδουν την ελπίδα που χρειάζεται ο κόσμος», λένε φωτογραφίζοντας περισσότερο το «Ποτάμι» και λιγότερο το ΠΑΣΟΚ. Οσο για την αυτοδυναμία, εκτιμούν ότι είναι όνειρο μακρινό. Βάσει των ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται τουλάχιστον 800.000 νέους ψηφοφόρους για να φτάσει σε αυτό τον στόχο.