Το δίλημμα «σταθερότητα και έξοδος από τα μνημόνια, ή αβέβαιες και καταστροφικές για τη χώρα εξελίξεις;» παρουσιάζει πλέον η δικομματική κυβερνώσα πλειοψηφία, ως τη βάση επί της οποίας θα δώσει στο αμέσως προσεχές μέλλον την κοινοβουλευτική μάχη για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, και –αν η εκλογή αυτή δεν καταστεί δυνατή- την μητέρα των πολιτικών μαχών: εκείνη των πρόωρων εκλογών.
Η εξέλιξη της πενθήμερης συζήτησης επί του Προϋπολογισμού στη Βουλή, το μήνυμα που εξέπεμψε επικοινωνιακά η σύγκρουση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης λίγο πριν από την ψηφοφορία, καθώς και η ηχηρή προσέγγιση της πλειοψηφίας από δύο ανεξάρτητους («Ναι» στον προϋπολογισμό από την κα Αικ. Μάρκου και «παρών» από τον κ. Γρ. Ψαριανό), αποτελούν –όπως σχολιάζουν από χθες γαλάζια στελέχη εντός του Κοινοβουλίου- μια πολύ καλή αφετηρία για τις μάχες που έρχονται.
Τα ίδια στελέχη εκτιμούν πως η κατάληξη των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με την τρόικα, υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι στοιχειωδώς θετική για την Ελλάδα και σύμφωνη με τις κυβερνητικές επιθυμίες, θα «απελευθερώσει» κι άλλους βουλευτές από το χώρο της αντιπολίτευσης, είτε είναι ήδη ανεξάρτητοι, είτε διαθέτουν «χαλαρή σχέση» πλέον με το κόμμα στο οποίο στεγάζονται, και έτσι θα διαμορφωθεί την κατάλληλη στιγμή η επιδιωκόμενη «προεδρική πλειοψηφία» των τουλάχιστον 180 βουλευτών στην τρίτη ψηφοφορία.
Το πότε ακριβώς θα είναι αυτή η «κατάλληλη στιγμή», παραμένει επί του παρόντος άγνωστο: Ως γνωστόν, υπάρχουν εισηγήσεις στο πρωθυπουργικό γραφείο για επίσπευση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Υπενθυμίζεται ότι Συνταγματικά προβλέπονται τρεις ψηφοφορίες, που απέχουν η μία από την άλλη πέντε ημέρες: στις δύο πρώτες απαιτούνται 200 ψήφοι και στην τρίτη 180, προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος. Αν ούτε στην τελευταία καταστεί δυνατή η εκλογή, τότε εντός 10 ημερών διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές.
Ο υπουργός Παιδείας Α. Λοβέρδος μιλώντας την Κυριακή στη Βουλή ευθέως πρότεινε αυτή την «επίσπευση», προσδιορίζοντας μάλιστα την 7η Ιανουαρίου ως κατάλληλη ημέρα για την πρώτη εκ των τριών ψηφοφορία.
Αλλες πληροφορίες, ωστόσο, φέρουν κάποιες από τις σχετικές εισηγήσεις να κάνουν λόγο για εκκίνηση των διαδικασιών ακόμα και εντός του Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με το σκεπτικό τους, μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να αποδειχθεί αναγκαία στο βαθμό που οι συζητήσεις με την τρόικα προσκρούσουν πάνω στο στοιχείο της πολιτικής αβεβαιότητας που προκαλεί ακριβώς το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, εξαιτίας μιας εμπλοκής στο προεδρικό ζήτημα. Και προκειμένου να ξεκαθαρίσει το συντομότερο αυτό το ζήτημα είναι που προτείνεται έναρξη της «μάχης» εντός του τρέχοντος μηνός.
Σημειώνεται ότι ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς (αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος) στις ομιλίες τους υπογράμμισαν πολλές φορές και με έμφαση την παράμετρο της πολιτικής αβεβαιότητας, ως στοιχείο που υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και εταίρους. Υπενθυμίζεται, παράλληλα, πως και ο Πρόεδρος της Βουλής Ευ. Μεϊμαράκης πρόσφατα μιλώντας με δημοσιογράφους είπε ότι αν προταθεί πρόσωπο που να δείχνει ότι μπορεί να έχει πιθανότητες εκλογής από την παρούσα Βουλή, «αύριο κιόλας» μπορεί να δρομολογήσει τις διαδικασίες.
Απέναντι σε αυτά, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ήδη λάβει θέσεις μάχης. Ο κ. Αλ. Τσίπρας θέτοντας από την δική του πλευρά άλλο δίλημμα, είπε πως η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι το απαραίτητο στοιχείο εκείνο που θα ανακόψει την «καταστροφική πολιτική» της κυβέρνησης. Οι υψηλοί τόνοι που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ομιλία του στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης του προϋπολογισμού, θεωρήθηκαν ενδεικτικοί της διάθεσης για μετωπική σύγκρουση με τον πρωθυπουργό.
Εκείνο, πάντως, που σχολιάζεται ιδιαιτέρως από τα μεσάνυχτα της Κυριακής στο Περιστύλιο, είναι η επιλογή του κ. Τσίπρα να αφιερώσει μεγάλο μέρος της ομιλίας του σε περιπτώσεις βουλευτών που πιθανώς θα στηρίξουν με την ψήφο τους εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή. Η στροφή, σε σχέση με την μεταδιδόμενη βεβαιότητα του πρόσφατου παρελθόντος σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει «προεδρική πλειοψηφία», καταδεικνύει πως στο επιτελείο της αξιωματικής αντιπολίτευσης φθάνουν μηνύματα ότι κάθε άλλο παρά θα πρέπει να αποκλείεται η αποφυγή μιας πρόωρης διάλυσης της Βουλής, λέγεται χαρακτηριστικά.
.