Με σκληρή γραμμή εναντίον της Ν.Δ. και του κ. Αντ. Σαμαρά θα κινηθεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Στη Χαρ. Τρικούπη αντιμετωπίζουν πλέον τη Ν.Δ. σαν ένα κόμμα με ρητορική «προδικτατορικής Δεξιάς». Η ρητορική του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ θα κινηθεί για το επόμενο χρονικό διάστημα με βάση τα εξής σημεία: Πρώτον, η χώρα πρέπει να έχει κυβέρνηση τον Φεβρουάριο. Στη Χαρ. Τρικούπη τονίζουν ότι επ’ αυτού του κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματος δεν έχουν τοποθετηθεί ούτε η Ν.Δ. ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, δεν υπάρχει αυτοδυναμία για κανένα κόμμα και τρίτον, η διαφορά ανάμεσα στους δύο πρώτους, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μη αναστρέψιμη.
Με βάση το συγκεκριμένο τρίπτυχο, οι στενοί συνεργάτες του κ. Βενιζέλου τονίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει προτείνει «κυβέρνηση εθνικής ενότητας των πολιτικών δυνάμεων του ευρωπαϊκού και δημοκρατικού τόξου», με τη συμμετοχή όχι μόνο του πρώτου, αλλά και του δεύτερου κόμματος. Στόχος του κόμματος είναι να συγκεντρώσει το ποσοστό που θα του επιτρέψει να λάβει την τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Συνεργάτες του κ. Βενιζέλου εκφράζουν τον φόβο ότι η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ «έχουν κρυφή ατζέντα να οδηγηθούμε σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση χωρίς να σχηματιστεί κυβέρνηση». Και κατηγορούν τα δύο κόμματα για ακραία και επικίνδυνη για την κοινωνία πολιτική πρακτική, που καθορίζεται από το στενό συμφέρον Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.
Από τη Χαρ. Τρικούπη τονίζουν ότι «με τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης εθνικής ανάγκης έχει μπει τελεία στη συνεργασία μας με τη Ν.Δ.». Και περιγράφουν τη Ν.Δ. ως ένα κόμμα το οποίο «συνεχώς διολισθαίνει σε πρακτικές και ρητορική της προδικτατορικής Δεξιάς». Αναφερόμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι στο κόμμα της Κουμουνδούρου πρέπει να αντιληφθούν πως μετεκλογικά δεν θα έχουν κανένα άλλοθι και τους καλούν να εκφράσουν σαφείς θέσεις για τις αποφάσεις που πρέπει να λάβει η επόμενη κυβέρνηση.
Ως προς το Κίνημα του κ. Γ. Παπανδρέου, τονίζουν ότι το νέο κόμμα δεν κατόρθωσε να δώσει πολιτικό στίγμα, ενώ η ασθενής οργανωτική δομή του δεν επιτρέπει την κατάρτιση επεξεργασμένων θέσεων, αλλά και την προσέλκυση νέων προσώπων. «Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με την παρουσία του στη δημόσια ζωή αν δεν προκληθούμε», τονίζουν οι συνεργάτες του κ. Βενιζέλου. Επίσης, κατηγορούν τον κ. Σαμαρά ότι αναδεικνύει «τεχνητά» το Κίνημα σε συνομιλητή της Ν.Δ., προσπαθώντας, εμμέσως, να ενισχύσει το κόμμα του κ. Παπανδρέου εις βάρος του ΠΑΣΟΚ. Οι συνεργάτες του κ. Βενιζέλου είναι, επίσης, σταθεροί στην τακτική χαρακτηρισμού του «Ποταμιού» ως «νέας ΔΗΜΑΡ», λέγοντας ότι το κόμμα του κ. Στ. Θεοδωράκη ταλαντεύεται «μεταξύ νεοφιλελεύθερων και μετακομμουνιστικών απόψεων». Και καταλήγουν ότι το «Ποτάμι», ένα κόμμα που επιχειρεί να αναλάβει σοβαρά κοινοβουλευτικά βάρη, «δεν μπορεί να επιδεικνύει αβάσταχτη ελαφρότητα».
Ως προς τα ψηφοδέλτια που ανακοινώθηκαν προχθές οι επιτελείς της Χαρ. Τρικούπη αντιμετώπισαν προβλήματα στην κατάρτισή τους, κυρίως λόγω της άρνησης αρκετών στελεχών να συμμετάσχουν σε μια αναμέτρηση που εισέπρατταν ως εμφύλια σύγκρουση, ελέω, βεβαίως, της ύπαρξης του Κινήματος του κ. Παπανδρέου. Χαρακτηριστική η στάση ουδετερότητας που τήρησε ο κ. Απ. Κακλαμάνης, αλλά και λιγότερο γνωστά στελέχη του κόμματος. Υπάρχει, επίσης, δυσφορία στη Χαρ. Τρικούπη για σειρά στελεχών του κόμματος που ακόμη και σήμερα, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, δεν έχουν παραιτηθεί από τις θέσεις που έλαβαν χάριν του κόμματος στο Δημόσιο, προκειμένου να βοηθήσουν στην προεκλογική εκστρατεία. Επίσης, πέρα από την υπόθεση αποσκίρτησης της κ. Αντζελας Γκερέκου, στη Χαρ. Τρικούπη υφίσταται κριτική και για κινήσεις οι οποίες οδήγησαν σε ναυάγιο συνεργασίας με πρόσωπα όπως ο κ. Γ. Χατζημαρκάκης. Και τούτο διότι ο εκ Γερμανίας πολιτικός, παρότι είχε δεχθεί πρόταση για συμμετοχή σε μη εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, τελικά έμεινε εκτός λόγω της ακούσιας εμπλοκής του στον εσωκομματικό αγώνα για τη δεύτερη θέση, την οποία διεκδικούσαν σχεδόν άπαντες οι στενοί συνεργάτες (και νυν βουλευτές) του κ. Βενιζέλου. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ζήτημα διαφορετικό από εκείνο του κ. Β. Οικονόμου, ο οποίος διαπραγματευόταν με το ΠΑΣΟΚ μόνον υπό την προϋπόθεση εξασφάλισης της πρώτης θέσης στο Επικρατείας.