Πέμπτη πρωί, και μπαίνω στον περίβολο της Βουλής πίσω απ’ τον Κ. Ζουράρι. Η ορκωμοσία είναι στις 11.00, το ρολόι λέει 10.55, εκείνος, όμως, κοντοστέκεται. «Οχι κύριε!», φωνάζει σ’ έναν δημοσιογράφο. «Δεν είμαι καινούργιος, δεν ξεκίνησα τώρα εγώ!». Προφανώς, αναφέρεται στην πορεία του απ’ το ΚΚΕ ώς τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Και ξαφνικά… «μπαμ!» ακούγεται απ’ το βάθος. Πολίτες, αστυνομικοί και ο Ζουράρις, γυρίζουμε όλοι μαζί, και βλέπουμε τη λιμουζίνα της Μητρόπολης Πειραιά που βγάζει καπνούς: η μαύρη Μερσεντές έχει τρακάρει στην κολώνα του προαύλιου, και της έχει φύγει ο προφυλακτήρας. Κι αυτή, είναι μονάχα η πρώτη σύγκρουση της ημέρας.
Με το που μπαίνουμε στο κτίριο μας υποδέχεται ο πάντα εκρηκτικός βετεράνος της δημοσιογραφίας Γ. Βλάχος, που έχει περιλάβει τον δύστυχο Γ. Σταθάκη. «Θα φτιάξω “γκρουπ Σταθάκη”!», κραυγάζει με τη βροντώδη φωνή του. Ο υπουργός γελά συγκαταβατικά, μην ξέροντας αν πρόκειται για απειλή ή για υπόσχεση, και με πλάγια βήματα απομακρύνεται. «…θα κάνουμε και διαδήλωση!», τον ακολουθεί η φωνή ώς το βάθος του διαδρόμου. Εξαιτίας της ορκωμοσίας το κλίμα στη Βουλή είναι ελαφρύ σήμερα. Σαν να μπορούν τα πάντα να συμβούν.
Κατευθύνομαι προς το εντευκτήριο, και βλέπω κάτι μαύρο στο βάθος του διαδρόμου να πλησιάζει. Μαζί μ’ εμένα το βλέπει και η Ελενα Κουντουρά, όμως εκείνη τρέχει προς το μέρος του. Είναι η πομπή του Αρχιεπισκόπου, με τους δέκα ιεράρχες που τον ακολουθούν. «Να είστε καλά! Ολοι να είστε καλά!», τους λέει ξανά και ξανά η υπουργός, κάνοντας απανωτές υποκλίσεις. Πίσω της, ο Παύλος Χαϊκάλης σχεδόν σέρνεται στο χαλί για να φιλήσει το χέρι του Ιερώνυμου.
Οταν πια η πομπή προσπερνά, βλέπω στη μέση του διαδρόμου τη Ραχήλ Μακρή. Απ’ το πλάι, κάτι κοντό και γκρίζο ορμά καταπάνω της φωνάζοντας «κούκλα μου, τους έσκισες!». Είναι ο Κ. Τζαβάρας της Ν.Δ., που λόγω υψομετρικής διαφοράς φτάνει λίγο πάνω απ’ τη μέση της Ρ. Μακρή. «Τους έσκισα;», εκπλήσσεται μέχρι και η κ. Μακρή. «Εμ, τι τους έκανες;», απαντά ο παλιός υπουργός και σε αντάλλαγμα λαμβάνει την τρυφερότητα της νεόκοπης συριζαίας, που σκύβει και τον αγκαλιάζει στοργικά.
Πίσω τους περνά ο Σταύρος Θεοδωράκης, περπατώντας δήθεν αδιάφορα προς περιστύλιο, ενώ από μακριά η βοηθός του τον τραβάει βίντεο. Χωρίς κανείς να το περιμένει, ξαφνικά μπαίνει στο πλάνο ο Στ. Παναγούλης, αγκαλιάζει τον Στ. Θεοδωράκη και τον φιλάει σταυρωτά. Ο αρχηγός του «Ποταμιού» τον φιλά κι εκείνος, αλλά η βοηθός στο βάθος είναι έξαλλη: φως – φανάρι, το πλάνο με τα φιλιά, δεν θα επιβιώσει στο μοντάζ.
Εν τω μεταξύ, στα θεωρεία η μάχη της γραβάτας μαίνεται: οι δημοσιογράφοι μετρούν τους λαιμοδέτες της κυβέρνησης: «Σταθάκης, Κουρουμπλής, Δραγασάκης!», λέει κάποιος πίσω μου. «Αυτός ο τύπος των ΑΝΕΛ που φοράει παπιγιόν μετράει;», ρωτάει ύστερα και χαχανίζει μόνος του. Απ’ τη μικροφωνική ήδη ακούγεται το «Ευλόγησον δέσποτα!». Ο Ιερώνυμος ψέλνει, και το μουστάκι του προεδρεύοντος Γ. Τραγάκη χορεύει, αφού ο ιδιοκτήτης του ξέρει όλα τα λόγια απ’ το «Σώσων κύριε τον λαό σου». Οταν ο βασιλικός τινάζεται, οι παλιοί μελαγχολούν – ο Γ. Καρατζαφέρης δεν είναι πια εδώ να τρέξει μπροστά να ραντιστεί. Κι έτσι, με τρεις όρκους και πολύ περισσότερα selfies, η τελετή ολοκληρώνεται. Ο Αρχιεπίσκοπος αναχωρεί, μια γραμματέας φυγαδεύει τον βασιλικό απ’ την αίθουσα, και όλοι μαζί κατεβαίνουμε προς την έξοδο. Πρώτος πρώτος, ο Κ. Καραμανλής, που προχωρά με πιρουέτες: από τον Β. Κικίλια ώς τον Κ. Σκανδαλίδη, όλοι δικαιούνται μια προεδρική αγκαλιά.
Βλέπετε, στη Βουλή μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Στον διάδρομο τριγυρνά ο Π. Λαφαζάνης κρατώντας στο χέρι το φλιτζάνι με τον καφέ. Στο κεντρικό τραπέζι του καφενείου ο Γεράσιμος Γιακουμάτος πανευτυχής αγορεύει, αφού για μία ακόμα φορά βρήκε τρόπο να μπει στη Βουλή. Και στα σκαλάκια της εξόδου οι οικογένειες των νέων βουλευτών φωτογραφίζονται με φόντο τη Βουλή. Συμβαίνουν, δηλαδή, όλ’ αυτά που θα συμβούν και μετά απ’ τις επόμενες εκλογές. Οποτε κι αν γίνουν αυτές, ό,τι κι αν μας έχει συμβεί στο ενδιάμεσο.