ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ. «Είμαστε σε συνομιλίες.» Αυτή την – όχι και τόσο καθησυχαστική – απάντηση έδωσε σε ερώτημα της «Κ» για το αν υπάρχει ρήξη με τους εταίρους στις 12.30 τα ξημερώματα ο Γιάνης Βαρουφάκης. Ο υπουργός Οικονομικών, πολιορκημένος από δημοσιογράφους, επιχειρούσε να αποδράσει από το κτίριο Lex του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως νωρίτερα είχε βιώσει μία πολιορκία διαφορετικού τύπου.
Όπως αναμενόταν, το χθεσινό Eurogroup ολοκληρώθηκε χωρίς πρόοδο για την ελληνική υπόθεση. Ακολούθησε πολύωρη καθυστέρηση της συνέντευξης Τύπου του προέδρου του, Γερούν Ντάισελμπλουμ, λόγω εξαντλητικών διαβουλεύσεων για το κοινό ανακοινωθέν. Είναι ενδεικτικό της απόστασης μεταξύ της Αθήνας και των Ευρωπαίων εταίρων της ότι αυτό το εγχείρημα της σύνταξης του κοινού αυτού ανακοινωθέντος τελικά εγκαταλείφθηκε.
«Δεν υπάρχουν συμπεράσματα τα οποία μπορώ να μοιραστώ μαζί σας», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, πλαισιωμένος από την Κριστίν Λαγκάρντ, τον Πιέρ Μοσκοβισί και τον Κλάους Ρέγκλινγκ, με τον Πολ Τόμσεν να καραδοκεί όρθιος στην είσοδο της αίθουσας. Ο Ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup σημείωσε ότι δεν υπήρξε «λεπτομερής συζήτηση» του υφιστάμενου ή οποιουδήποτε άλλου προγράμματος. Πρόσθεσε μάλιστα ότι ως τη Δευτέρα, ημερομηνία του επόμενου Eurogroup, δεν θα υπάρξει προπαρασκευαστική δουλειά από τεχνοκράτες, καθώς «δεν υπάρχει κοινός τόπος…πρέπει να υπάρξει πολιτική συμφωνία για την πορεία από εδώ και πέρα.»
Στην αρχή της συνεδρίασης που προηγήθηκε, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών παρουσίασε τις θέσεις της νέας κυβέρνησης για περίπου μισή ώρα. Στη συνέχεια, ο ένας μετά τον άλλο, οι ομόλογοί του – από τις πιστώτριες χώρες του Βορρά αλλά και από τα υπερχρεωμένα κράτη-μέλη της περιφέρειας – μετέφεραν, συχνά με αρκετή αυστηρότητα, το ίδιο μήνυμα: ότι προϋπόθεση για την έναρξη της διαπραγμάτευσης είναι η Αθήνα να ζητήσει παράταση του υφιστάμενου προγράμματος.
Οι βασικές ελληνικές θέσεις, στην ουσία τους, μπορούν να τύχουν σημαντικής αποδοχής στις «δυσάρεστες» (όπως τις αποκαλεί ο κ. Βαρουφάκης) αίθουσες των Βρυξελλών. Ακόμα και το Βερολίνο θα ήταν διατεθειμένο να δεχθεί διευθετήσεις για το χρέος και χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων. Οι όροι, όμως, είναι σαφείς, και δεν πρόκειται να αλλάξουν: η Αθήνα πρέπει, μην εγκαταλείποντας το αίτημα για ουσιώδεις τροποποιήσεις, να αποδεχθεί κάποιας μορφής παράταση και πρέπει να δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει ένα ρηξικέλευθο πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Και μία κουβέντα σχετικά με το περιεχόμενο του προγράμματος αυτού. Η ευελιξία των Ευρωπαίων σε σχέση με αυτό θα είναι μεγαλύτερη αν η κυβέρνηση αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από τις προηγούμενες στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η ευελιξία αυτή είναι χωρίς όρια. Ιδιαίτερα στο ασφαλιστικό και στα εργασιακά, οι Γερμανοί θα επιμείνουν. Αυτό ίσως αποδειχθεί και το πιο σύνθετο σημείο μίας ούτως ή άλλως εξαιρετικά δύσκολης διαπραγμάτευσης.